بریده‌هایی از کتاب زندگی دومت زمانی آغاز می‌شود که می‌فهمی یک زندگی بیشتر نداری

هیچ‌چیز به‌اندازهٔ کلمهٔ رژیم آدم رو چاق نمی‌کنه. پس باید یاد بگیرید جور دیگه‌ای از خوردن لذت ببرید. راهکارهای خوبی هم داشت. انگار که خودش قبلا توانسته بود از خوردن جوانهٔ کلم بخارپز یا ماهی آب‌پز لذت ببرد! ـ کامی، به ادویه‌جات هم فکر کن.

وقتی رابطه رو به‌صورت مثبت و با خوبی‌کردن تغذیه کنی، صدبرابر نتیجه می‌گیری! ارسطو می‌گفت: «خوبی‌کردن در حق دیگران، عین خودخواهی است».

مرا سعادتی‌ست که امشب تو را در خانهٔ حبابی‌مان بازیابم. حباب گرما، حباب صفا، باغ ذنی که به بوسه‌ای می‌شود باغ بهشت. بگذار تا من، گل نیلوفر روزهایت باشم و لوی شب‌هایت، همان نسیم سوزان راجستان، تا بِوزم بر امیالت؛ به‌سانِ وزیدنی بر هیزم‌های آتش مقدس، و ببرم خودمان را به کناره‌هایی که تنها عشق گذر از آن تواند... کامی تو که دوستت دارد.

بله و اینکه کسی نمی‌تونه به شما دست پیدا کنه مگه اینکه دست‌یافتنی باشید. هرچی بیشتر به خودتون اعتماد کنید، کمتر در معرض آسیب‌های ناشی از تعرض‌های بیرونی قرار می‌گیرید. هنگامی‌که خودباوری‌تون رو تقویت کنید و برنامهٔ جامعی، متناسب با شخصیت و ارزش‌های درونی‌تون داشته باشید، به کمک نیروی نگاه مثبت‌تون، با آرامش پیش خواهید رفت. دیگه ترسی نخواهید داشت. حال‌تون ردیف خواهد بود و با خودتون و دنیا هماهنگ می‌شید.

درحالِ‌لونه‌ساختنه، زوج عاشقی که دارند همدیگه رو می‌بوسند، مادری که کودکش رو نوازش می‌کنه، آقایی که به خانمی کمک می‌کنه تا چمدونش رو از پله‌ها بالا ببره و شنیدن صدای دل‌نشین خش‌خش برگ‌ها خودم رو غافلگیر می‌کنم... از این روش جدیدِ نگاه‌کردن به پیرامون خوشم آمد. روزبه‌روز تصویرهای مثبتم را بیشتر می‌کردم؛ آلبومی از عکس‌های خیالی که قرار بود به من کمک کند تا تصویر دیگری از دنیا برای خودم ترسیم کنم...

کامی درحالِ‌تغییر، سخت تلاش می‌کرد... کلود فهرست تمام ویژگی‌هایم، تمام آنچه بلد بودم و تمام تجربه‌های موفق زندگی‌ام را خواسته بود... بنابراین وقت آزاد روزهای بعدی‌ام را به غارنوردی درونی می‌گذراندم و روزنه‌های روحم را می‌کاویدم تا بتوانم مواد اولیه‌ای را که کلود می‌خواست استخراج کنم.

بله، می‌خواستم از این خوشبختی رخوت‌آور که مثل برگهٔ نُت‌های موسیقی، بی‌روح و بی‌صدا بود بیرون بیایم. می‌خواستم دیگر به زندگی کوچک خوبی دل‌خوش نباشم که چنان درظاهر جلا یافت که درنهایت تمام معنایش را از دست داد. می‌خواستم جرئت کنم و این نظم و ثبات، قابلِ‌پیش‌بینی‌بودن و سازگاری را تکانی بدهم! هیجان‌انگیزبودن را جایگزین تمام مسائل اطمینان‌بخش کنم! خلاصه، می‌خواستم کلید ریسِت را بزنم و از نو شروع کنم.

شخصیت و ارزش‌های درونی خودشون زیاد بها ندهند. کافیه برنامهٔ زندگی رو متناسب با چیزی که واقعاً هستیم پیاده کنیم. این تعهدِ واقعی، رَوش خاصِ خودش رو داره و تلاش زیاد می‌طلبه. اما خب، پاداش خوبی دراِنتظارتونه!

ـ خوبه! تام‌پیترز می‌گه: «تغییر، دری است که فقط از درون باز می‌شود»، یعنی هیچ‌کس جز خود شما نمی‌تونه تصمیم به تغییر بگیره. من می‌تونم در این راه کمک‌تون کنم، اما تعهد کامل‌تون رو می‌خوام

«انجام‌دادن آنچه دوست داری، آزادی است؛ و دوست‌داشتن آنچه انجام می‌دهی، خوشبختی»

«هر کسی لیاقت این رو داره که بهش شانس شناخته‌شدن بدیم. پس باید قضاوت‌ها، پیش‌داوری‌ها و برداشت‌ها رو کنار بذاریم

مثلث نمایشی، اصلی است که سه نقش نمادین را شرح می‌دهد؛ سه نقشی که هرکدام از ما، تقریباً آگاهانه و به‌نوبت در یک رابطهٔ منفی به‌عهده می‌گیریم. هرکدام از دو نفر می‌تواند به‌نوبهٔ خودش، هم قربانی باشد، هم آزاررسان و هم ناجی. این حالت، نتایج خوشایندی درپی نخواهد داشت، مگر آنکه از بازی دست بکشیم.

همهٔ ما شهروندان زمین هستیم... اما تعداد کمی از مردم از این موضوع اطلاع دارند. هر انسانی می‌تونه سفیر صلح باشه، کافیه در حد توان خودش تلاش کنه و روی آرامش درونی و خوشبختی‌ش کار کنه. تصور کنید اگه روزبه‌روز آدمای بیشتری دور کمال رو به‌جای دور باطل انتخاب کنند، چقدر می‌تونه تأثیرگذار باشه...

پل بوئِس می‌گفت: «بخشش موجب فراموش‌کردن گذشته نمی‌شود، اما آینده را وسعت می‌بخشد».

وینستون چرچیل می‌گفت: «موفقیت، توانایی عبور از شکستی به شکست دیگر است، بدون اینکه اشتیاقت را از دست بدهی».

«خرد آن است که رؤیاهای نسبتاً بزرگ داشته باشی که در میانهٔ راه گم‌شان نکنی».

یک زمانی به بعد، رنج واقعی، منفعل‌موندن شماست! فاجعه، شکست‌خوردن نیست، بلکه تلاش‌نکردنه. به‌هرصورت، آدم هیچ‌وقت نمی‌تونه از رنج‌های احتمالی فرار کنه، زیرا رنج جزئی از زندگیه. فرار ازش غیرممکنه. زندگی ترکیبی از نون سیاه و نون سفیده. هر انسانی باید این اصل رو به‌عنوانِ یکی از اصول بازی هستی بپذیره! مقاومت دربرابرِ این حقیقت، تنها ناخوشی رو تقویت می‌کنه. برای همینه که افراد عاقل یاد می‌گیرند به اتفاقی که براشون افتاده توجه کنند؛ نه به جریان خارجی حوادث، بلکه به نحوهٔ رویاروشدن با اون‌ها.

«امروز یک هدیه‌ست. برای همینه که بهش حال می‌گیم».

وقتی استرس دارید، روی تنفس‌تون تمرکز کنید و این مدتی رو که در آب تجربه کردید، به‌خاطر بیارید؛ آرامش، آسودگی، کنترل تنفس، مدیریت خود... اما در روزهای عادی، به نفس‌کشیدن‌تون اهمیت بدید. یادتون باشه که تنفس صحیح، تنها در دم نیست بلکه به کیفیت بازدم هم بستگی داره. اگه بازدم عمیقی داشته باشید، به شش‌هاتون اجازه می‌دید که بلافاصله از هوایی تازه و درنتیجه مفیدتر برای بدن‌تون، پر بشن. ـ واقعاً دونستنش لازم بود... ـ و شما حالا می‌دونید.

آدم چیزی رو که می‌کاره درو می‌کنه... ضرب‌المثل قدیمی درست می‌گه؛ اگه سرکوفت بکارید، کینه و سرخوردگی درو خواهید کرد، اما اگر عشق و قدرشناسی بکارید، محبت و سخاوت برد