بریده‌هایی از کتاب استخوان خوک و دست های جذامی

فقط دنبال روزنامه‌ت و مزخرفات توش بودی. دربارهٔ حقوق زن مطلب چاپ می‌کردی، اما همون وقت داشتی حق‌وحقوقِ یکی از همین زن‌ها رو توی خونهٔ خودت لِه می‌کردی. محسن، تو با اون بقیه که محکوم‌شون می‌کنی هیچ فرقی نداری. تنها از اون‌ها شیک‌تر حرف می‌زنی

«آنتونی فلو رو که می‌شناسی؟ می‌گه توی این دنیای عوضی و هیشکی‌به‌هیشکی، دیگه چی باید اتفاق بیفته که مومنان اقرار کنند خداوندی در کار نیست یا اگه هست خیلی مهربون نیست؟»

«وقتی آدم‌ها رفتند کرهٔ ماه، با خودم گفتم لعنت به اون‌ها که به ماه هم رحم نکردند. گفتم ماه رو هم آلوده کردند. گفتم لعنت به انسان که ماه رو هم با قدم‌هاش ناپاک کرد.»

دانیال گفت: «مسیح کلمه بود. کلمهٔ مقدسی که خداوند او را القا کرد. اما شما چی هستید؟ یه مشت کلمهٔ مهمل و بی‌معنا و پوچ. یه مشت کلمهٔ زشت و رکیک. درسته که هر کس یه کلمه‌ست، اما معناش رو خودِش می‌سازه و زندگی ــ اگه شما عوضی‌ها شعور فهمش رو داشته باشید ــ یعنی کلمات در بازی

نامه‌ای بود از International Central Blood Bank ــ بانک عظیم اطلاعاتی و خون و DNA ــ که واسطه‌ای بین‌المللی بود میان اهداکنندگان و گیرندگانِ عضوهای پیوندی

صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) پنجشنبهٔ گذشته در گزارشی اعلام کرد که هر دقیقه یک زن به‌هنگام بارداری و یا در حال زایمان جانِ خود را از دست می‌دهد. بنا بر این گزارش از سال ۱۹۹۰ تاکنون، بشر پیشرفتِ اندکی در زمینهٔ جلوگیری از مرگ‌ومیر مادران داشته است. یونیسف تاکید کرده است که سالانه ۵۱۵ هزار نفر از مادران جهان به دلیل بیماری‌های ناشی از بارداری یا زایمان جان خود را از دست می‌دهند.

«مسیح کلمه بود. کلمهٔ مقدسی که خداوند او را القا کرد. اما شما چی هستید؟ یه مشت کلمهٔ مهمل و بی‌معنا و پوچ. یه مشت کلمهٔ زشت و رکیک. درسته که هر کس یه کلمه‌ست، اما معناش رو خودِش می‌سازه و زندگی ــ اگه شما عوضی‌ها شعور فهمش رو داشته باشید ــ یعنی کلمات در بازی.»

«زندگی وقتی شروع می‌شه سرعت زیادی نداره. در واقع می‌شه گفت خیلی هم کنده. یعنی برای بچه‌ها خیلی کنده. معمولاً بچه‌ها از زندگی جلوترند. ثانیه‌ها و دقیقه‌ها و ساعت‌ها و روزها برای اون‌ها کش می‌آد. اما همین‌طور که بزرگ‌تر می‌شند، سرعت زندگی‌شون زیاد می‌شه. وقتی جوون هستیم زندگی همون‌قدر سرعت داره که ما داریم...»

«می‌گه منظورم اینه که هر عکس محصول روح و ذهن عکاسه و اگه عکاس دیگه‌ای قرار بود با همون دوربین از همون سوژه عکس بگیره، حتما نتیجه چیز دیگه‌ای می‌شد. می‌گه هر چند ظاهرا عکاس توی عکس غایبه، اما اگه عکاس به معنای حقیقی عکاس باشه، شخصیت و هویتش به‌شدت و قوت توی عکس حضور داره. انگار همیشه تکه‌ای از روح عکاس گیر کرده توی عکس. در واقع اعتقاد داره که حضور عکاس در عکس حتا از حضور سوژه هم بیش‌تره، چون این عکاس بوده که تونسته اون شکل از ترکیب‌بندی، نور، زاویهٔ دید و رنگ و بقیهٔ جزییات رو توی عکس به وجود بیاره. کاری که به عقیدهٔ استاد ما از عکاس دیگه‌ای ساخته نیست. خودش می‌گه این یه نوع نگاه صوفیانه‌ست به عکاسی.»

... بوده و هست. از نیستی به هستی درنیامده. با هر چیز هست، بی‌آن‌که همنشینِ آن باشد و چیزی نیست که از او تهی باشد.

و در صفت دنیا فرمود: به‌خدا سوگند که دنیای شما در نزد من پست‌تر و حقیرتر است از استخوانِ خوکی در دستِ جذامی.

تنها کاری که ما می‌کنیم اینه که تا اون‌جا که ممکنه، تا اون‌جا که ترس برمون نمی‌داره، جلو بریم و بایستیم لبهٔ تیز دره‌ای عمیق. دره‌ای خیلی عمیق و تاریکی که فکر می‌کنیم تهِ اون هیولای مرگ خوابیده اما هیچ‌کدومِ ما حتا نمی‌تونیم حدس بزنیم که تهِ اون دره چی هست.»

تنها کاری که ما می‌کنیم اینه که تا اون‌جا که ممکنه، تا اون‌جا که ترس برمون نمی‌داره، جلو بریم و بایستیم لبهٔ تیز دره‌ای عمیق. دره‌ای خیلی عمیق و تاریکی که فکر می‌کنیم تهِ اون هیولای مرگ خوابیده اما هیچ‌کدومِ ما حتا نمی‌تونیم حدس بزنیم که تهِ اون دره چی هست.»

«از دل هر کلمه، همهٔ کلمه‌ها ــ هر قدر هم که شاد باشند ــ یواش‌یواش چیزی شور و شفاف تراوش می‌کنه. چیزی که بهش می‌گند اندوه. این‌طوری‌هاست که اگه ته اقیانوس‌ها یا روی قلهٔ کوه‌ها هم مخفی شده باشید، اون مایعِ شور و شفاف می‌آد سراغ‌تون. این‌طوری‌هاست که از درون ویران می‌شید. ذره‌ذره ذوب می‌شید و توی اون مایع غرق می‌شید. یعنی توی اون مایع حل می‌شید.»

تو فقط دنبال روزنامه‌ت و مزخرفات توش بودی. دربارهٔ حقوق زن مطلب چاپ می‌کردی، اما همون وقت داشتی حق‌وحقوقِ یکی از همین زن‌ها رو توی خونهٔ خودت لِه می‌کردی. محسن، تو با اون بقیه که محکوم‌شون می‌کنی هیچ فرقی نداری. تنها از اون‌ها شیک‌تر حرف می‌زنی..

در صفت دنیا فرمود: به‌خدا سوگند که دنیای شما در نزد من پست‌تر و حقیرتر است از استخوانِ خوکی در دستِ جذامی.

لابه‌لای گریه‌اش خطاب به پیرزنِ توی درگاه گفت: «اگه زن‌ها نبودند، اگه تو نبودی، من نبودم. هیچ‌کس نبود.»

اگه قرار باشه مردها از این دنیا گورشون رو گم کنند و برند، بِهِت قول می‌دم که هر چی جنگ و کشتار و کثافت‌کاری‌های دیگه رو با خودشون می‌برند. دنیا عینهو گوشت خرگوش می‌مونه؛ نصف حلال، نصف حرام. زن نصفهٔ حلال دنیاست. هر چی کثافت‌کاری و گندکاری هست توی مردهاست. هر کی قبول نداره ورداره آمار رو بخونه. تاریخ رو بخونه. تلویزیون تماشا کنه

عاشق می‌شید و بعد عروسی می‌کنید و بعد بچه‌دار می‌شید و بعد حال‌تون از هم به‌هم می‌خوره و طلاق می‌گیرید. گاهی هم طلاق‌نگرفته باز می‌رید عاشق یکی دیگه می‌شید. لعنت به همه‌تون که حتا مِث مرغابی‌ها هم نمی‌تونید فقط با یکی باشید.

آدم‌ها هر جا که باشند اسیر عشق‌هاشان هستند.