بریده‌هایی از کتاب آن جا که برف ها آب نمی شوند

شاید او هم همین حالا مثل بیشتر زن‌ها، از سر تنهایی و وهم هم که شده، مشغولِ آشپزی باشد. زن‌ها چه موجودات تنهایی‌اند.

کم‌کم از افکار به‌هم‌پیوسته‌ای که به‌سراغش می‌آمدند کلافه می‌شد؛ جریانی قدرت‌مند که تمام ذهنش را تسخیر کرده بود.

اما هنوز زندگی را روی شانه‌هایش حس می‌کرد

تنها مرگ، زیبایی عشق را آشکار می‌کند.

مردها گریه‌شان را می‌گذارند برای آخر راه.