بریده‌هایی از کتاب هوش عاشقانه

می‌تواند اوج برترین تجربه‌های انسانی گردد؛

محبت‌های جنسی که بین انسان‌ها وجود دارد و آن را عشق می‌نامند چهار نوع اصلی دارد: شیفتگی، عشق عاشقانه، دوستی صمیمانه یا «پیوند» عشق و عشق همراه با هوش عاشقانه (یا عشق بادوام)؛

کسی که هوش عاشقانه دارد می‌داند که خوشبختی و رضایت از درون انسان می‌خیزد.

اما پیدا کردن شادی درونی و جایگاه‌تان در این دنیا به خود شما بستگی دارد.

هوش عاشقانه داشته باشید، می‌دانید که همسرتان "اول و آخر همه چیز" نیست.

هوش عاشقانه یعنی دانستن این نکته که رابطه به خودی خود نمی‌تواند همه نیازهای ما برای رسیدن به خوشبختی را برآورده کند. اگر فکر کنید که رابطه از عهده این کار برمی‌اید، باری غیرواقعی بر دوش آن قرار می‌دهید و هم خودتان و هم همسرتان به شدت ناامید خواهید شد.

بدون برخورداری از هوش عاشقانه، به این دریافت نمی‌رسید که روابط، وسیله‌ای برای رشد و توسعه وجود ماست.

دستیابی به آگاهی حقیقی درباره احساسات و توانایی معنا کردن آن‌ها، نقطه آغاز هوش عاشقانه است.

زمانی‌که خودآگاهی خود را بیشتر می‌کنید و دنیای پیرامون خود را می‌بینید، به آنچه واقعاً وجود دارد نزدیک‌تر می‌شوید و از ایجاد دنیایی از محدودیت‌ها که از دردهای شما ناشی می‌شود دست برمی دارید. احساس شما همان چیزی است که می‌بینید.

اما آیا این‌ها واقعاً حقیقت دارند؟ یا احساسات منفی قدرتمند درونی هستند که هرگز آن‌ها را نشناخته‌اید و بنابراین باعث می‌شوند این‌گونه فکر و عمل کنید؟

به‌دلیل اعتماد به نفس و عزت نفس پایین از خود و دیگران انتظار زیادی ندارید و فکر می‌کنید آنچه لازمه موفقیت است، از آن بی‌بهره‌اید. احساسی که درباره خود دارید از ادراکات شما پشتیبانی می‌کند.

به این علت که خود را برای داشتن چیزهای بهتر به حد کافی ارزشمند نمی‌دانید، مشابه فرصت‌هایی را که نصیب دیگران می‌شود، دریافت نمی‌کنید.

نداشتن هوش عاشقانه به معنای سرکوب کردن و بی‌انگیزه کردن است و ممکن است باعث شود احساس کنید که ذاتاً بد هستید و لیاقت زندگی بهتر را ندارید و مستحق روابط سالم نیستید.

شناختن و محترم دانستن تجربه‌های درونی، آگاهی داشتن درباره همه احساسات و دانستن معنای آن‌ها امکان به‌دست گرفتن کنترل زندگی را فراهم می‌کند و می‌توانید در مسیری حرکت کنید که قبلاً برایتان مسدود بوده است.

احساس دروازه دانش خودشناسی است.

«احساسات می‌تواند واقعیت شما را خلق کند و ادراکات و اعتقادات شما را شکل دهد».

اگر با ترس و فقدان زندگی می‌کنید، اگر احساسات خود را مسدود می‌کنید و اگر حس می‌کنید کمبودی در درون شما وجود دارد که فقط فرد دیگری می‌تواند آن را جبران کند، هوش عاشقانه ندارید و ترس‌ها و ناامنی‌ها و نه فرصت‌ها بر زندگی‌تان حکمرانی می‌کنند، و در واقع خود را کاملاً نمی‌شناسید و نمی‌دانید واقعاً با زندگی خود چه کار می‌توانید بکنید. بدون هوش عاشقانه نمی‌دانید روابط عاشقانه تا چه حد می‌تواند پویا و قدرتمند باشد.

هوش عاشقانه، خلأ احساسی و یا آرزوی داشتن چیزی که در درون نداریم و امیدواریم فرد دیگری بتواند جای آن را پر کند، نیست. بدون هوش عاشقانه با خود روراست نیستید و به خصوص از احساسی که دارید، خواه خوب باشد یا بد، آگاه نیستید.

گیلدا رادنر کمدین معروف می‌گوید: "تعریف من از دیوانگی، تکرار همیشگی کارهای گذشته و انتظار نتیجه متفاوت از آن است ".

اکولوژی هیجانی شما، یعنی احساسی که درباره خود دارید، میزان تأثیرگذاری رفتارتان با دیگران و احساسات شما به‌طور کلی، بر مهارت شما در برقراری ارتباط و آنچه می‌گویید اثر دارد.