بریده‌هایی از کتاب هوش عاشقانه

مرحله اول: جوشش‌های نخستین وقتی عاشق شدن را آغاز می‌کنید، طرف مقابل را تحسین می‌کنید و احساس می‌کنید او خاص است.

فرآیند هفت مرحله‌ای را که درباره چگونگی عملکرد احساسات ما زمانی که عاشق می‌شویم توصیف می‌کند؛

بسیاری از زوج‌ها احساس عشق عاشقانه را این گونه توصیف می‌کنند: "ما می‌توانیم ساعت‌ها درباره هر چیزی صحبت کنیم" یا "ما با هم اوقات بسیار خوبی را صرف خندیدن و انجام کارهای مشترک می‌کنیم".

عشق عاشقانه مبتنی بر معشوقی حقیقی است نه خیال و یا فرد ایده‌آل‌سازی شده، یک گام به تعهد کامل نزدیک‌تر است و شامل شخصیت‌های حقیقی بیشتر و ترس وبیم کمتری در رابطه است.

افراد کمی از تجربه حالات شدید شیفتگی مصون می‌مانند. اما کسانی که هوش عاشقانه دارند به ندرت شیفتگی را با عشق بالیده و بادوامی که به دنبالش هستند یا ارتباطی که با همسر خود دارند، اشتباه می‌گیرند.

شیفتگی یعنی با کسی ارتباط داشته باشید درحالی‌که از صمیمیت او مطمئن نیستید. ممکن است مثلث عشقی وجود داشته باشد، ممکن است رابطه بیشتر موقعیتی باشد، یعنی با اتفاقی که در لحظه می‌افتد تحریک شود، یا به‌جای آنکه چیزی به زندگی کنونی‌تان که راضی کننده هم هست اضافه کند، فقط خلائی را پر می‌کند، احساس خستگی و تنهایی می‌تواند رابطه را متأثر سازد. وقتی حقیقت آشکار می‌شود و می‌فهمید شخصی که شیفته‌اش هستید فقط یک انسان است، شیفتگی به سرعت ناپدید می‌شود. سپس، شاید از کسی که شیفته‌اش بودید، عصبانی شوید، زیرا او نتوانسته است با خیال‌پردازی‌های شما همگام شود و انتظارات شما را برآورده کند.

احتمالاً، در "احساسات منفی" شیفتگی (هیجان بی‌خبری از اینکه در کجا ایستاده‌اید) پیشرفت خوبی دارید، شک کردن به اینکه طرف مقابل با کس دیگری هم رابطه دارد یا ناامیدی به خاطر عشق یک طرفه از عوارض آن است.

وقتی احساس ناامنی، دوست داشتنی نبودن، بی‌ارزشی و یا تنفر از خود می‌کنید، از خودتان دوری می‌کنید و دسترسی عشق به خود را، که عزت نفس و احترام به نفسی طبیعی است و شما را به سوی تکامل توانش‌ها و توسعه توانمندی‌ها سوق می‌دهد، قطع می‌کنید. هرچه بیشتر از عشق به نفس کشف نشده و طرد شده خود دوری کنید، بیشتر آن را به فرد دیگری (که یک عاشق دست نیافتنی است و یا اگر قابل دسترس است، مناسب شما نیست) فرافکنی می‌کنید.

به خصوص کسانی که ترس شدید فقدان و جدایی دارند، احساس ناامنی و وابستگی می‌کنند، دچار کمبود عزت نفس هستند و یا بیش از حد محتاجند، در خطر شور شیفتگی قرار می‌گیرند و همه روابط آن‌ها از بین می‌رود، زیرا بر اساس توهمات و فرافکنی‌های عاشقانه ساخته شده‌اند، تصاویری که شباهت زیادی به انسان‌های حقیقی ندارند.

بعضی‌ها برای گیر کردن در مرحله شیفتگی عشق بیشتر از دیگران مستعد هستند و آن‌ها هرگز از این سکو به سوی صمیمیت کم شور اما عمیق‌تری که از خصوصیات عشق عاشقانه است، کناره نمی‌گیرند.

شاید نتوانید این تضعیف را آغاز مرحله‌ای جدید در تکامل رابطه خود بدانید، اما به آن فرصت دهید.

با محو شدن شور شیفتگی، "تب" فرو می‌نشیند؛ احساسات شما کم رنگ‌تر می‌شود و شدت، هیجان و فریب شیفتگی از دست می‌رود. ممکن است حس کنید دیگر عاشق نیستید. در واقع وقتی چنین حسی دارید، در حال ورود به مرحله بعدی عشق، یعنی قلمرو ناشناخته ترس و شگفتی‌ها، همراه با مشکلات و گزینه‌های جدید هستید؛

معتادان عشق، بدون برخورداری از"مواد" تعهدات بلند مدت می‌دهند و به روابطی که بیشتر حمایتگر و کمتر پرشور هستند راضی می‌شوند.

زمانی‌که سرمستی بیوشیمی عشق فرسوده می‌شود، به‌دنبال مخمصه دیگری می‌گردند، بنابراین به رابطه بعدی وارد می‌شوند و سپس بعدی و بعدی... شیفتگی قدرت خود را در عشق عاشقانه بعد از گذشت یک الی سه سال از دست می‌دهد؛ سپس، دو نفر یا به مرحله‌ای که شدت کمتری دارد وارد می‌شوند یا از هم جدا می‌شوند

عشق شهوانی یا شیفتگی به شکل احساس فیزیکی هیجان‌انگیزی تجربه می‌شود.

در شیفتگی، خیال‌پردازی‌ها و فرافکنی‌ها دیده می‌شوند؛ عاشق خواهش‌ها و آرزوهای مخفی معشوق را منعکس می‌کند.

اما بیشتر و به خصوص شامل حس چشایی، بویایی و لامسه می‌شود.

اکثر عشق‌های انسانی با کشش‌های حیوانی آغاز می‌شود که تجربه‌ای کاملاً فیزیکی است و شامل همه حواس می‌شود؛

عشق ورزیدن امکان زندگی کردن در لحظه حال را برای ما فراهم می‌کند. حتی گاهی عشق باعث توقف زمان می‌شود.

عشق عزت نفس ما را افزایش می‌دهد یا باعث فروکش کردن آن می‌شود.