بریده‌هایی از کتاب قضاوت‌‏های امیرمؤمنان حضرت علی علیه‏‌السلام

کودکان دست‌خط‌های خود را نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام آوردند تا آن حضرت خوش‌خط‌ترین نوشته را برگزیند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: این انتخاب، نوعی قضاوت است و ستم در آن، مانند ستم در قضاوت است. سپس آن حضرت به کودکان فرمود: به آموزگار خود بگویید اگر هنگام تنبیه، بیش از سه ضربه به دانش‌آموز بزند، قصاص می‌شود.

عمر به آن مرد گفت: او را می‌شناسی؟ مرد گفت: نه. عمر گفت: او علیِ اَعلاست.

برتر از آن است که مشاور و وزیری داشته باشد و منزّه است از داشتن همانند و نظیری.

عمر گفت: خدایا، اگر مشکلی پیش آید که ابوالحسن نباشد، مرا زنده نگذار.

ستایش می‌کنم به سان سپاس آن که معترف به ربوبیتش و پر خضوع دربندگی اوست،

بسم اللّه‌ الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: هر که فردی را شبانه از خانه‌اش بیرون ببرد، ضامن اوست؛ مگر این که بینه‌ای بیاورد که او را به منزلش بازگردانده است.

اگر حدّ با اقرار ثابت شود، نه با بینه، امام معصوم علیه‌السلام می‌تواند توبه گناهکار را بپذیرد و حدّ را ساقط کند

پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: اقرارِ با تهدید و شکنجه، نافذ نیست و حدّ بر کسی که با تهدید در زندان اقرار کرده است جاری نمی‌شود.

در روایت دیگری آمده است: عمر گفت: پیامبراسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در روزهای آخر عمرش قلم و کاغذ خواست تا وصیت کند و علی علیه‌السلام را جانشین خود معرفی کند؛ امّا من به خاطر جلوگیری از پدید آمدن فتنه و آشوب در جامعه مانع این کار شدم. پیامبراسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله که مخالفت مرا دید، وصیت نکرد.

حضرت علی علیه‌السلام به او گفت: اگر ترسی از سخنانت یا سخنان مردم درباره‌ات نداری، سفله‌ای.