بریده‌هایی از کتاب سلام بر ابراهیم (۲)

قرآن دستور می‌دهد: انسان به غذایی که می‌خورد توجه داشته باشد.

مادر سادات فرمودند: بهترین حالت برای یک زن که او را به خدا نزدیک می‌کند، این است که (تا جایی که می‌شود) با نامحرم برخورد نداشته باشد.

«هر کاری می‌کنید فقط برای رضای خدا باشد.»

«سلام ما را به اماممان برسانید. از قول ما به امام بگویید همان طور که فرموده بود، حسین وار مقاومت کردیم، ماندیم و تا نفر آخر جنگیدیم.»

«انگار نه انگار کسی به نام ابراهیم هادی بوده. نمی‌خوام کسی از من حرفی بزنه. هیچی... یه وجب از خاک زمین رو نمی‌خوام اشغال کنم. نمی‌خوام برام مراسم بگیرند. از من حرف بزنند و ...»

«هنوز این جماعت یک دست نشده اند. نمی‌دانم چرا اینگونه اند؟! من از این دنیا هیچ چیزی نمی‌خواهم. حتی یک وجب از خاکش را. دوست دارم انتقام سیلی حضرت زهرا (س) را بگیرم. دوست دارم اگر لایق شدم و در امتحانات خدا نمره قبولی گرفتم، بدنم در راه خدا قطعه قطعه شود و روحم در جوار خانم حضرت زهرا (س) آرام گیرد...»

یکی از آرزوهای قلبیش این بود که روزی در جمهوری اسلامی، موقع اذان که شد، تمام مردم دست از کار بکشند و اذان بگویند و به سوی نماز و صحبت با خدا بروند.

«حریم زن با چادر حفظ می‌شود، حالا اگر جوراب رنگی به پا کنی، باعث می‌شود که جلب توجه کنی و حریم چادر هم از بین برود. جوراب رنگی جلوی نامحرم جلب توجه می‌کند و...»

می‌گفت: «اگر خانم‌ها حریم رابطه با نامحرم را حفظ کنند، خواهید دید که چقدر آرامش خانواده‌ها بیشتر می‌شود. صدای بلند در پیش نامحرم، مقدمه آلودگی و گناه را فراهم می‌کند. اگر حریم‌ها رعایت شود، نامحرم جرأت ندارد کاری انجام دهد.»

همیشه می‌گفت: «به حجاب احترام بگذارید که حفظ آرامش و بهترین امر به معروف برای شماست...»

می‌گفت: «چادر برای زن یک حریم است. یک قلعه و یک پشتیبان است. از این حریم خوب نگهبانی کنید.»

یادم هست هدیه تهیه می‌کرد و به من می‌گفت: «به دوستانت که تازه نماز را شروع کرده اند و حجاب را رعایت می‌کنند هدیه بده.»

مهدی یا مهدی، به مادرت زهرا (س) امشب امضا کن، پیروزی ما را

در دلم با خدا صحبت کردم. گفتم: خدایا من دوست ندارم معلول شوم. بدنم را برای کمک به بندگان خدا سالم قرار بده. ا

ابراهیم می‌گفت: «می‌دانی الله اکبر یعنی چه؟! یعنی خدا از هرچه که در ذهن داری بزرگتر است. خدا از هر چه بخواهی فکر کنی با عظمت‌تر است. یعنی هیچکس مثل او نمی‌تواند من و شما را کمک کند. الله اکبر یعنی خدای به این عظمت، در کنار ماست، ما کی هستیم؟ اوست که در سخت ترین شرایط ما را کمک می‌کند.»

یادم هست ابراهیم با یک دست تیراندازی می‌کرد. یعنی قنداق اسلحه را روی کتف خودش نمی‌گذاشت. اینقدر قوی و مسلط بود که اینگونه شلیک می‌کرد.

در پنجرهٔ خانهٔ ما حال و هوائی‌ست چون رهگذر کوچهٔ ما مرد خدائی‌ست افتاده و پربار، چنان سرو خرامان در هر قدمش عشق به پرواز و کمالی‌ست او هادی عشق است و بسی پاک‌و منزه گویی که حدیثی و کلامی ز خدائی‌ست آیات خدا چون فِکند نور به دل‌ها این آیه چنان نور به مصباح هدائی‌ست در شهر طلب عاشق و سرمست ترینست انگار به دنبال تمنای وصالی‌ست سیراب نگردد که به جانش شرری هست اوتشنه ترین تشنهٔ دریای نیازی‌ست

شخصی به نزد آیت‌الله شاه آبادی، استاد حضرت امام آمد و گفت: من از نماز خواندن لذت نمی‌برم. به برخی گناهان هم علاقه دارم! آیا ذکری هست که ... آیت الله شاه آبادی بلافاصله گفت: شما موسیقی حرام گوش می‌کنی؟ طرف یکباره جا خورد و حرف ایشان را تأیید کرد. آیت‌الله شاه آبادی بلافاصله می‌گوید: ذکر لازم نیست. موسیقی حرام را ترک کنید. صدای حرام انسان را به گناهان علاقمند و در نتیجه از نماز دور و بی‌علاقه کرده و راه حضور شیطان را فراهم می‌کند.

راه خدا مهدی حسن قمی بالاترین ویژگی آقا ابراهیم این بود که بعد از عبادت و بندگی خدا، برای هدایت و کمک به مردم، همه گونه تلاش می‌کرد. کاری نداشت که دیگران چه می‌گویند و چه چیزی مد نظر دارند. برخی مواقع برای هدایت دیگران، خود را در خطر تهمت و ... قرار می‌داد.

یادم هست ابراهیم به ساندویچ الویه علاقه داشت.