بریده‌هایی از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها

چیزی که امروز ما را خوشحال می‌کند، فردا دیگر خوشحالمان نمی‌کند، چون نیاز زیستی‌مان تغییر کرده و بیشتر شده است.

برای بسیاری از ما پرافتخارترین دستاوردهایمان هنگام رویارویی با بزرگ‌ترین سختی‌هایمان پیش آمده‌اند. رنج‌هایمان اغلب ما را قوی‌تر، انعطاف‌پذیرتر و عاقل‌تر می‌نماید.

میل به تجربه‌ای مثبت‌تر خود تجربه‌ای منفی است، و به شکلی متناقض، پذیرفتن تجربه‌ای منفی خودش تجربه‌ای مثبت است.

کلید زندگی خوب، داشتن دغدغه‌های بیشتر نیست، بلکه داشتن دغدغه‌های کمتر، واقعی‌تر، ضروری‌تر و مهم‌تر است.

به خاطر داشته باشید که درد هدف مشخصی دارد.

خواستن تجربه‌ای مثبت، تجربه‌ای منفی است. پذیرفتن تجربه‌ای منفی، تجربه‌ای مثبت است

«چیزی که به عنوان دوستی تصور می‌کنی، فقط تلاش‌های بی‌وقفه‌ت برای تحت تأثیر قرار دادن مردمه.»

هیچ‌کسی هیچ‌وقت مسئول وضعیت شما نیست، جز خودتان. افراد زیادی ممکن است برای ناراحتی شما مقصر باشند، اما هیچ‌کس هیچ‌وقت مسئول ناراحتی شما نیست، جز خودتان.

یک مرد با اعتمادبه‌نفس نیازی ندارد که ثابت کند با اعتمادبه‌نفس است. یک زن ثروتمند نیازی ندارد که ثابت کند ثروتمند است. بالأخره یا آنطور هستی یا نیستی. اگر دائماً آرزوی چیزی را داشته باشی، ناخودآگاه این حقیقت را تقویت می‌کنی که آن را نداری.

حقیقت پنهان و کوچک دیگری دربارهٔ زندگی وجود دارد؛ اینکه شما نمی‌توانید در زندگی عده‌ای حضور پررنگ و تأثیرگذار داشته باشید، بدون اینکه برای عده‌ای دیگر جوک و مایهٔ خجالت نباشید.

تقصیر مربوط به گذشته است. مسئولیت مربوط به زمان حال است. تقصیر از انتخاب‌هایی حاصل می‌شود که قبلاً کرده‌اند. مسئولیت از انتخاب‌هایی حاصل می‌شود که اکنون، در هر ثانیه از هر روز، می‌کنید. شما دارید تصمیم می‌گیرید که این کتاب را بخوانید. تصمیم می‌گیرید که به این مفاهیم فکر کنید. تصمیم می‌گیرید که این مفاهیم را بپذیرید یا رد کنید.

به هر حال، هیچ شخص واقعاً خوشحالی نیاز ندارد جلوی آینه بایستد و تکرار کند که خوشحال است

آنچه موفقیت را مشخص می‌کند این نیست که «می‌خواهید از چه چیزی لذت ببرید؟» سؤال درست این است که «چه رنجی را می‌خواهید بر دوش بکشید؟» راه رسیدن به خوشحالی، راهی پر از خفت و شرم است.

بوکفسکی در جایی نوشت، «ما همه خواهیم مرد، همگی ما. عجب سیرکی! همین به تنهایی باید کافی باشد تا همدیگر را دوست داشته باشیم، ولی این‌طور نیست. ما از مسائل بی‌اهمیت زندگی وحشت‌زده و ویران می‌شویم. ما در هیچ‌وپوچ زندگی غرق شده‌ایم.»

فروید جایی گفته است: «روزی هنگام مرور گذشته، سال‌های تلاش و سختی در نگاهتان به صورت زیباترین سال‌ها جلوه خواهند کرد.»

اگر من خودم را با استاندارد کاری کنم که در هر جمعی افراد از من خوشش بیاید، بسنجم، مضطرب خواهم بود. چون شکستم به طور صددرصد از اختیار خودم خارج است و به اعمال دیگران وابسته است. هیچ کنترلی نخواهم داشت؛ در نتیجه ارزش نفس من در گرو قضاوت‌های دیگران است.

یک‌بار از هنرمندی شنیدم که گفت وقتی یک نفر هیچ مشکلی نداشته باشد، ذهنش به طور خودکار راهی برای ابداع مشکلات می‌یابد.

ظرافت ۱: رها کردن دغدغه به معنی بی‌اعتنایی نیست؛ بلکه به معنی پذیرش تمایزهاست.

دقت کرده‌اید که آدم‌های بی‌خیال اغلب به هدفشان می‌رسند؟

پیشرفت در هر چیزی، بر پایهٔ هزاران شکست کوچک است.