بریده‌هایی از کتاب هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها

برای اینکه واقعاً ارزش چیزی را بدانید، باید خودتان را به آن منحصر کنید. سطحی از سرور و معنا وجود دارد که تنها در صورتی در زندگی به آن دست خواهید یافت که ده‌ها سال را صرف سرمایه‌گذاری در یک رابطهٔ عاشقانه، یک هنر یا حرفه کرده باشید. نمی‌توانید بدون رد کردن گزینه‌های ممکن دیگر، به این ده‌ها سال سرمایه‌گذاری دست پیدا کنید.

تلاش برای اجتناب از درد، یعنی داشتن دغدغهٔ بیش از اندازه برای درد. در مقابل، اگر بتوانید دغدغه‌ای برای درد نداشته باشید، مهارناپذیر خواهید شد.

هرچه بیشتر تصمیم بگیریم که در زندگی‌مان مسئولیت‌پذیرتر باشیم، تسلطمان بر زندگی بیشتر می‌شود. پس پذیرش مسئولیت اولین قدم برای حل مشکلاتمان است.

مردم مشکلاتشان را انکار می‌کنند و تقصیر دیگران می‌اندازند، فقط به این دلیل که این کار راحت است و احساس خوبی به آن‌ها می‌دهد، درحالی‌که حل کردن مشکلات سخت است و اغلب احساس بدی به انسان می‌دهد.

گاهی برای رودررو شدن با کسی دچار اضطراب می‌شوید. این اضطراب از توانایی‌تان می‌کاهد و شما کم‌کم با خودتان فکر می‌کنید که چرا این‌قدر مضطرب هستم. حالا شما به خاطر مضطرب شدنتان مضطرب هستید. درست است؛ اضطراب مضاعف! حالا شما به خاطر مضطرب شدنتان مضطرب شده‌اید و این باعث می‌شود بیشتر مضطرب شوید. یکی بگوید مشروب کجاست! زود!

بدهی‌هایمان از حد و اندازه گذشته، سگمان از ما متنفر است و پسر جوانمان در دستشویی شیشه می‌کشد.

اگر من خودم را با استاندارد کاری کنم که در هر جمعی افراد از من خوشش بیاید، بسنجم، مضطرب خواهم بود. چون شکستم به طور صددرصد از اختیار خودم خارج است و به اعمال دیگران وابسته است. هیچ کنترلی نخواهم داشت؛ در نتیجه ارزش نفس من در گرو قضاوت‌های دیگران است.

زندگی نوعی رنج است. ثروتمندان به خاطر ثروتشان رنج می‌کشند. فقیران به خاطر فقرشان رنج می‌کشند. کسانی که خانواده‌ای ندارند، به خاطر نداشتن خانواده رنج می‌کشند. کسانی که خانواده دارند، به خاطر خانواده‌شان رنج می‌کشند. کسانی که به دنبال لذت‌های دنیایی می‌روند، به خاطر لذت‌های دنیایی رنج می‌کشند. کسانی که از لذت‌های دنیایی پرهیز می‌کنند، به خاطر پرهیزشان رنج می‌کشند.

هیچ چیز منحصربه‌فرد یا ویژه‌ای در مشکلات شما وجود ندارد. به همین خاطر است که رها کردنشان چنان آزادی‌بخش است.

وقتی یک نفر هیچ مشکلی نداشته باشد، ذهنش به طور خودکار راهی برای ابداع مشکلات می‌یابد.

این کتاب رنج‌های شما را به ابزار، زخم‌هایتان را به قدرت، و مشکلاتتان را به مشکلاتی معمولی‌تر تبدیل می‌کند. این پیشرفتی واقعی است. این کتاب را به چشم راهنمایی برای رنج‌هایتان بنگرید؛

گاهی اوقات هرچه کمتر به چیزی اهمیت بدهید، عملکرد بهتری در آن خواهید داشت

اعمال عاشقانه تنها موقعی صحیح هستند که بدون شروط یا توقع صورت گرفته باشند.

ما همگی باید نسبت به چیزی دغدغه داشته باشیم، تا بتوانیم چیزی را به ارزش تبدیل کنیم. برای اینکه چیزی را ارزش کنیم، باید هر چیزی را که آن نیست رد کنیم. برای اینکه X را پایهٔ ارزش قرار دهیم، باید غیر X را رد کنیم.

من پاداش را می‌خواستم نه کشمکش را. نتیجه را می‌خواستم نه فرایند را. عاشق جنگ نبودم، بلکه فقط عاشق پیروزی بودم.

درد، هرچقدر که ازش متنفر باشیم، واقعاً مفید است. درد چیزی است که وقتی جوان و بی‌تجربه هستیم به ما یاد می‌دهد که به چه چیزهایی توجه کنیم. به ما کمک می‌کند ببینیم چه چیزی برایمان خوب است و چه چیزی برایمان بد است. به ما کمک می‌کند که محدودیت‌هایمان را بشناسیم و به آن‌ها پایبند باشیم.

پرورش نفس یعنی: اولویت دادن به ارزش‌های بهتر و انتخاب چیزهایی پسندیده‌تر برای دغدغه داشتن. چون اگر دغدغه‌های بهتری داشته باشید مشکلات بهتری خواهید داشت. اگر مشکلات بهتری داشته باشید زندگی بهتری خواهید داشت.

پس می‌توان نتیجه گرفت که یافتن چیزی مهم و معنی‌دار در زندگی، شاید بهترین روش برای استفاده از زمان و انرژی باشد. چون اگر آن چیز معنی‌دار را نیابید، دغدغه‌هایتان به سمت اهداف بی‌معنی و پوچ منحرف می‌شوند.

«من فکر می‌کردم مغز شگفت‌انگیزترین عضو در بدن انسان است. بعد متوجه شدم که خود مغز دارد این را به من می‌گوید.» حقیقت ناخوشایند این است که بیشتر آنچه دانسته‌ایم و باور کرده‌ایم، حاصل اشتباهات و گرایش‌های ذاتی موجود در مغزهایمان است.

فکر می‌کنم آنچه را بیشتر مردم، خصوصاً قشر سفید متوسط نازپروردهٔ تحصیل‌کرده، مشکلات زندگی می‌نامند، فقط اثرات نداشتن چیز مهم‌تر و نگرانی مهم‌تر در زندگی است. پس می‌توان نتیجه گرفت که یافتن چیزی مهم و معنی‌دار در زندگی، شاید بهترین روش برای استفاده از زمان و انرژی باشد. چون اگر آن چیز معنی‌دار را نیابید، دغدغه‌هایتان به سمت اهداف بی‌معنی و پوچ منحرف می‌شوند