بریده‌هایی از کتاب ناطور دشت

همه اونايی كه به خاطر چيزای مسخره و بی‌مزه‌ی توی فيلم اشك می‌ريزن، از هر ده نفر، نه نفرشون آدمای حرومزاده‌ای هستن. جدی ميگم

به نظرم بهترين دخترها اونهايی هستن كه دوس نداری سر به سرشون بذاری.

هميشه آدم‌ها عدل همون وقت كه تو حوصله‌ی بحث نداری، گل می‌كنن و دوس دارن حرف بزنن.

می‌دونی! تا آدم می‌ميره، همه مثل پروانه دورش جمع ميشن.

آدما هيچ وقت پيغام كسی رو به كسی نمی‌رسونن.

مردم واسه ماشين‌هاشون جون می‌دن. اگه يه خط بهشون بيفته، خودشونو می‌كشن. ورد زبونشون اينه كه با يه گالن بنزين تا كجا می‌تونن برن و اگه يه ماشين مدل بالا داشته باشن، باز توی اين فكرن كه يه جديدتر بخرن.

اگه آدم يه مدت كارهای خوب انجام بده و بعد يك دفعه از خودش غافل بشه، يه دفعه چشم باز می‌كنه و می‌بينه داره توی تظاهر و خودنمايی دست و پا می‌زنه. اونوقته كه ديگه نمی‌تونه آدم خوبی باشه.

بعضی از چيزا بايد همون‌طور كه هستن باقی بمونن.

اگه توی فاز چيزی نباشی، نمی‌تونی اون كارو درست انجام بدی.

همه‌ی آدم‌های احمق وقتی بشون بگی احمق، ناراحت می‌شن.