بریده‌هایی از کتاب ناطور دشت

نشونه‌ی يه آدم بی تجربه اينه كه می‌خواد شرافتمندانه برای يه هدف جون بده، اما نشونه‌ی يه آدم باتجربه اينه كه با كمال فروتنی در كنار هدفش زندگی می‌كنه.

حتماً نبايد برای اينكه حوصله ی كسی رو سر ببری، آدم بدی باشه. آدم‌های خوب هم می‌تونن حوصله‌ی آدمو سر ببرن.

وقتی بهش گفتم احمق، بدش اومد. همه‌ی آدم‌های احمق وقتی بشون بگی احمق، ناراحت می‌شن.

وقتی مسيح كشته شد، همه‌شون سر به راه شدن. اما تا وقتی زنده بود، هيچ كمكی بهش نكردن

مشكل دخترا اينه كه اگه پسری رو دوس داشته باشن، اصلاً براشون مهم نيست چه آدم پست و ناكسی يه

نشونه‌ی يه آدم بی تجربه اينه كه می‌خواد شرافتمندانه برای يه هدف جون بده، اما نشونه‌ی يه آدم باتجربه اينه كه با كمال فروتنی در كنار هدفش زندگی می‌كنه.

فقط دوس داشتم نه كسی منو بشناسه، نه من كسی رو بشناسم.

خوبی اين موزه اين بود كه همه چيز هميشه سر جای خودش بود. هيچكس از جاش تكون نمی‌خورد. اگه صد هزار بار ديگه هم بری اونجا، اون اسكيمو انگار تازه همون دوتا ماهی رو گرفته، پرنده هنوز دارن به سمت جنوب می‌رن، گوزن‌ها با اون شاخ‌های قشنگ و پاهای كشيده‌شون هنوز از اون چاه آب می‌خورن و اون زن سرخپوست هنوز داره همون پتو رو می‌بافه. هيچكس عوض نمی‌شه. فقط ماييم كه عوض می‌شيم.

اصلاً هم برام مهم نيست كه خداحافظی سخته يا اشك آدمو درمياره، چيزی كه مهمه اينه كه وقتی دارم از اينجا می‌رم، خودم بدونم كه دارم می‌رم، وگرنه حالم بد ميشه.

از اون دخترايی بود كه توی همون نگاه اول دل آدمو می‌برد.