بریده‌هایی از کتاب پرده را کنار بزن در پایان عشق پیروز است

دوستِ عزیزِ من در ولگردیِ بی‌دلیل این شب‌ها هر وقت ... واژه کم آوردی به کسی بیندیش که دوستش می‌داری، بلادرنگ ... دنیا به یاری‌ات می‌آید.

شعر به چه کارِ این مردم می‌آید؟ شما این اواخر خودتان را در آیینه دیده‌اید؟!

چقدر دنیا خوب است کوچه ما پُر از بازگشتِ بچه‌های دبستان است انگار هر کدامشان را پیامبری به این جهان آورده است.

نگران نباش! خداوند کم و کاستِ کلماتِ بعضی‌ها را پایِ حسابِ تو نخواهد نوشت، تو فقط کتابت را ورق بزن ..!

کلمات بعضی ... دیر به زبان می‌آیند. من یاد گرفته‌ام چنین مواقعی با چشم‌هایم سخن بگویم.   زندگی ... گاهی چیزی غیر از خودِ زندگی‌ست.

همین‌طوری ... تنهایی را تنها طی می‌کنم تا ناگهان بفهمم: عجب ...!   اینجا درخت، دیوار، دنیا ... همه غرقِ فانوس و تلألؤِ دلنشینِ شب شده‌اند.

من سال‌هاست هر شب خوابِ نیل می‌بینم امّا صبح ... متأسفانه باز می‌بینم هنوز همین‌جایم: تُنگ، درد، تاریکی، دیوار ...   پس این شب‌های بی‌راه کی تمام خواهند شد؟ پس این روزهای تکراری کی تمام خواهند شد ...؟!

بی‌خودی بعضی حرف‌های بی‌هوده را باور نکن دنیا خراب‌تر از آن است که سایه دست از گریبانِ روشنایی بدارد. به کسی نگو دنیا بدجوری بوی گَند گرفته است!

من پُشت و پیشِ سَرَم را نگاه کردم، انگار یک سایه‌ای آن بالاترها می‌خواست چیزی بگوید: - آیا اینجا کسی هست که بر نَفَس‌های خسته من گواهی دهد؟!

هر کجایِ این جهان که باشی همیشه زندانبانی هست که گاهی پنهانی برایت روزنامه بیاورد ... نامه ماهیِ قرمزِ ایامِ عید به ماهیِ سیاهِ کوچولو