بریده‌هایی از کتاب جلاد لاغر

«هیچ کس نمی‌تواند ارواح را از سرزمین مرده‌ها برگرداند، مگر اینکه خدای واقعی بخواهد.»

راه آسان همیشه راه درست نیست.

اقتدار داشتن بر دنیا ساده بود، ولی تسلط پیدا کردن بر روح یک آدم، کشمش واقعی است.

جلو آمد و آهسته گفت: «دوست دارم، جیبل.» جیبل با نیشخند جواب داد: «معلوم است که دوستم داری.» و آهسته و زیر لبی ادامه داد: «من هم دوستت دارم

«ما سلاح‌هایمان را کنار گذاشتیم، از سرزمین‌هایی که تصاحب کرده بودیم عقب‌نشینی کردیم و اجازه دادیم که اقوام و نژادهای دیگر هم رشد کنند. ابتدا سعی می‌کردیم آنها را مدیریت کنیم، ولی این هم به خاطر تکبر و خودبزرگ‌بینی‌مان بود. هیچ آدمی حق ندارد دیگری را زیر سلطه خودش بگیرد. آخرش آنها را به حال خودشان گذاشتیم تا به شیوه‌ای که دوست دارندعمل کنند و عاجزانه از خدا خواستیم با وجود همه رنج و اندوهی که به بار آورده بودیم از ما بگذرد و ما را ببخشد.»

هرچند که بعد از کارش شرمنده شد و تأسف خورد که چرا مزاحم خدایان شده بود.

فقط خدا از حقیقت مطلق خبر دارد. همیشه برای آدم‌ها چیزی هست که باید یاد بگیرند. ما کورمال کورمال به طرف شناختی می‌رویم که تکه‌ای از زمان را برایمان آشکار می‌کند. هیچ‌کس نباید ذهنش را روبه افکار نو ببندد.

ظاهر اوضاع طوری است که انگار این رنج‌ها ابدی‌اند، ول این‌طور نیست.

«برایم مهم نیست. تو دوست منی. من تو را تمی‌کشم.»

شما دیگر هیچ شبی را به بردگی نمی‌گذرانید.» موراسا گفت: «یک شب زیاد نیست.» جیبل به یاد زمانی افتاد که اسیر دست بوش و بلر و بیارایی‌ها بود، به نشانه مخالفت سر تکان داد و گفت: «یک شب بردگی خیلی خیلی زیاد است.»