بریده‌هایی از کتاب درمان رودرواسی

بهتر است این تربیت غلط را برای فرزندان خود استفاده نكنید كه: "جوابش را نده"‌، " بگذار هر چه می‌خواهد بگوید " و یا این برخورد كه، وقتی‌ فرزندی دارید كه هرچه به او می‌گویید و یا از وی می‌خواهید ضمن انجام، هیچ اعتراضی هم نمی‌کند. این نوع فرزندپروری، فرزند شما را تبدیل به فردی منفعل، پذیرای نظر دیگران و بی‌نظر می‌كند. اگر فرزند شما اعتراضی به شما می‌كند و یا در مقابل مسأله‌ای نظری مغایر دارد وی را تشویق كنید.

یكی از شیوه‌های مؤثّر برای سُلطه‌گری دیگران بر شما، انتقاد است. لذا در مقابل انتقاد كه سلطه‌گری بزرگ است‌، باید خود را آماده كنید‌، فرد سلطه‌گر با انتقاد شروع می‌كند و به هدفش می‌رسد. لذا هنگامی‌كه از شما انتقاد می‌شود‌، ببینید آیا وی حقّ انتقاد دارد؟ اگر دارد، آیا حق دارد از شما باجی بگیرد؟ فراموش نكنید اگر انتقاد به شما وارد است، فقط موظّف هستید برحسب قانون و شرح وظایف خود (از نظرِ نحوه‌ی انجام، میزان انجام، زمان انجام، سرعت انجام) عمل كنید، نه این‌كه مجبور شوید خارج از وظایف خود عمل كنید و چند برابر جبران كنید و باج بدهید و یا ممكن است انتقاد به شما وارد نباشد و كارشكنی مربوط به شخص دیگری باشد.

اگر كسی دلیل نه گفتن یا مخالفت شما با موضوعی را پرسید، به هیچ وجه دلایل خود را نگویید، زیرا احتمال خلع سلاح شدن شما وجود دارد. سؤال كردن از شما تحت چنین شرایطی بهترین حربه برای آنان و بدترین دشمن برای شماست. مثلاً موقع خرید كردن در مغازه‌ای‌، وقتی كه از لباسی خوشتان نیامده، اگر فروشنده علّت را از شما بپرسد و دلیل واقعی یا بهانه‌ای بیاورید، اگر فروشنده فرد زیركی باشد به‌راحتی شما را خلع سلاح و لباس را به شما عرضه (قالب) می‌كند. البتّه موقعیت‌های خطرناك بدتری هم وجود دارند كه ممکن است با آنها مواجه شده یا بشوید.

نگرش دیگران را نسبت به خود كه همه‌فن حریف (آچار فرانسه) هستید، تغییر دهید. شما نمی‌توانید از پس هر كاری برآیید و اگر هم بتوانید، بایستی از سایر وظایف و تعهدهایتان نسبت به خود و خانواده‌تان غفلت نمایید.

بعضی از افراد برای تسلّط بر شما سعی می‌كنند با توسّل به موعظه و پند و اندرز، ذهن شما را آماده‌ی پذیرش نمایند و آن‌گاه نظر خود را به شما تحمیل ‌كنند. مثلاً: "من به‌خاطر خودت این را می‌گویم"؛ "این موضوع نفعی برای من ندارد خواستم به‌خاطر مشكلاتی كه داری ..." و ... هنگامی كه در این شرایط و مقابل چنین افرادی قرار گرفتید‌، بدانید كه نتیجه‌ی آن تسلّط بر شماست و تحت چنین شرایطی نظر منفی خود را اعلام نمایید و ابراز یا احساس شرمندگی نداشته باشید.

تحت تأثیر احساسات و هیجانات قرار نگیرید. بعضی از افراد برای تغییر نظر شما به تحریك احساسات شما می‌پردازند مثلاً به شما می‌گویند: "زن ذلیل"، "بچّه ننه"، "سوسول" و یا "تو هنوز هم باید از پدر و مادرت اجازه بگیری؟"، "لزومی نداره هر كاری كه می‌خواهی بكنی یا هر جا بروی به همسرت بگویی‌، مگر همسرت (یا پدر و مادرت) برای هر كاری كه می‌خواهد انجام دهد از تو اجازه می‌گیرد؟" و نظایر این‌ها. افرادی كه این جملات را به شما می‌گویند قصد تحریك احساسات شما را دارند، مطمئن باشید این جملات می‌توانند هم‌چون سلاحی مُخرب سنگر شما را خراب كنند تا وادار به تسلیم شوید.

كسانی كه تملّق شما را می‌گویند، تا بتوانند نظر شما را جلب كنند، بشناسید، در چنین موقعیت‌هایی باید هوشیاری خود را از دست ندهید. یكی از راه‌های مقابله با این افراد این است كه شما هم به تعریف و تمجید آن‌ها بپردازید، بدون آنکه تحت تأثیر آنها قرار بگیرید.

از طرد شدن نترسید. آنچه را که فکر می‌کنید درست است انجام دهید. به یاد داشته باشید این انتظار اشتباهی است که بخواهید همیشه مورد پذیرش و تأیید دیگران باشید.

استفاده از زبان بدن،‌در موقعیت‌هایی كه می‌خواهید نظر خود را اعلام كنید، تأثیر زیادی در القای احساسات و نظر شما نسبت به آن موضوع و به طرف مقابلتان دارد، ولی باید كلام، لحن و زبان بدنتان هماهنگ باشند و به‌درستی از آن استفاده كنید. مثلاً داشتن چهره‌ای شرمسار و بهت‌زده برای گفتن «نه» یا مخالفت ورزیدن، با هم متناسب نیستند، بلكه چهره‌ای جدّی و مصمّم و كلام محكم برای گفتن آن متناسب‌تر است.

با خلاّقیت آشنا شوید و آن را در خود تقویت کنید، به كمك خلاّقیت هیچ‌گاه در بن‌بست گیر نمی‌كنید. اگر خلاّقیت كلامی شما در مباحثه تقویت شود به موفّقیت بیش‌تری در غلبه بر رودربایستی می‌رسید.

هنگام گفت‌وگو با مردم از گفتن واقعیات طفره نروید، سعی نكنید با گفتن مقدّمه‌ای طولانی، اصل مطلب را ضعیف جلوه دهید. سعی كنید با صراحت بیان و قاطعیت صحبت كنید و ابتدا اصل را بگویید، بعداَ، در صورت لزوم، توضیح دهید.

در تصمیم‌گیری و اعلام‌نظر عجله نكنید و اجازه ندهید تحت فشار زمانی شما را وادار به تصمیم‌گیری كنند. حق شماست كه برای مشورت، بررسی و تصمیم‌گیری وقت داشته باشید. یكی از شِگردهای افراد سودجو استفاده از حربه‌ی " فشار زمان" است.

نظر خودتان باید در اولویت باشد، می‌توانید از نظر دیگران مطلّع باشید، تصمیم نهایی را شما باید بگیرید، مبادا مجبورتان كنند تا تصمیمی بگیرید. این شما هستید كه باید تصمیم بگیرید. دیگران فقط می‌توانند نظر بدهند، البتّه اگر شما بخواهید.

دنبال تأیید دیگران نباشید. مثلاً كسی كه از شما درخواست نامعقولی داشته و تقاضای او را رَد كرده‌اید، اگر بخواهید دنبال تأیید و راضی كردن او باشید، احساس شما این است "بدهكار او هستم" كه این احساس، شما را وادار به باج دادن به دیگران می‌كند. همین‌كه خودتان را راضی كنید كافی است.

قرار نیست همه را از خود راضی نگه‌دارید. اگر بخواهید همه را راضی كنید، ضمن این‌كه نیازها و درخواست‌های آنان محدودیتی ندارد، بالاخره نفرات آخر (یا نفر آخر) از شما ناراضی خواهند شد كه معمولاً نفرات آخر نزدیك‌ترین افراد به شما هستند مانند خانواده كه در مقابل آن‌ها مسؤولیت‌هایی دارید و یا نفر آخر كه خودتان هستید و باید بار سنگین نارضایتی از خود را به دوش بكشید و به زحمت بیفتید.

كسی كه زمانی طولانی پذیرفته باشد كه كم‌رو است و دچار رودرواسی می‌شود و توانایی غلبه بر آن را ندارد، همیشه در ضمیر ناخودآگاهش صحنه‌هایی را مجسّم می‌كند كه پیشاپیش دركاری كه به آن دست زده، شكست خورده است، پس باید به‌تدریج آن را عوض كنید.

انعطاف‌پذیری برنامه‌ها: هیچ برنامه‌ی از پیش نوشته‌شده‌ای كامل نیست و خودبه‌خود درصدی از آن محقّق نمی‌شود و نیاز به تغییر و اصلاحاتی دارد. بنابراین سعی كنید در ابتدا ضمن پیش‌بینی این موضوع‌، به برنامه‌های خود انعطاف بدهید. در غیر این‌صورت، به محض مشاهده‌ی این‌كه بخشی از برنامه اجرا نشد، ممكن است كل برنامه را كنار بگذارید و به هدف خود نرسید.

آدم سالم كسی نیست كه در زندگی‌اش مسأله‌ای نداشته باشد، كسی است كه مسایل را به‌درستی و منطقی حل نماید. اگر بشر توانایی حلّ مسایل را نداشت، باید قبلاً نسل بشر منقرض می‌شد، پس مشكل رودرواسی شما، حل شدنی است.

هیچ‌گاه این جمله را فراموش نكنید، «تهوّع مقدّمه‌‌ی تحوّل است». آیا از وضعیت موجود خود (داشتن رودرواسی با مردم) تهوّع دارید؟ اگر جوابتان منفی است كمی بیش‌تر به آسیب‌هایی كه در این راستا دیده‌اید بیندیشید، تا جوابتان مثبت شود و این به معنای داشتن انگیزه‌ی كافی برای تغییر دادن خود است.

عذرخواهیِ بیجا: عذرخواهی كردن، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی ادب باشد ولی وقتیكه فرد زیاد تحت رودرواسی قرار می‌گیرد می‌تواند نشانه‌ی عدم ایمان و عدم اعتقاد به خود باشد و یا نشاندهنده بدهکار دیدن خود باشد. چنین احساس و رفتاری در دیگران حق تقدم ایجاد میکند. این جمله توسط افراد رودرواسی دار زیاد تکرار می‌شود که در یک جمله چندین پوزش و عذرخواهی بیان می‌شود: "ببخشید اگه امکان داره ... البته ببخشید، معذرت میخوام ... شرمندم".