بریده‌هایی از کتاب رهبران نوین (قدرت هوش هیجانی در رهبری)

مقدار زمانی که در سرِکار عواطف مثبت را تجربه می‌کنیم، یکی از قوی‌ترین شاخص‌های پیش‌بینی رضایت شغلی است و نشان می‌دهد چقدر ممکن است یک فرد کارش را رها کند

یکی از قدیمی‌ترین قوانین روان‌شناسی می‌گوید: اگر اضطراب و نگرانی از حدّ متعارف بگذرد، سبب فرسایش توانایی‌های ذهن می‌شود.

از نگاه زیستی، هنر رهبری هم‌افزا، مبتنی بر پیوند بین عواطف و اندیشه است

اندیشه ابزار نیرومندی است اما شخصیت ندارد و نمی‌تواند رهبری کند. تنها می‌تواند در خدمت رهبری باشد

هیچ پرنده‌ای نمی‌تواند تنها با یک بال به پرواز درآید. استعداد رهبری نیز تنها با همراهی مغز و قلب (یعنی اندیشه و احساس) شکوفا می‌شود.

خلق‌وخو بر کارآمدی افراد اثر می‌گذارد و شادمانی، به همکاری، انصاف بیشتر و عملکرد بهتر می‌انجامد.

اگر مشتری از گفتگو با فروشندهٔ پشت پیشخوان لذت ببرد، آن فروشگاه را «جایی خوب» برای خرید می‌داند. این نه تنها به معنی رجوع دوباره و چند بارهٔ مشتری به فروشگاه است، بلکه باعث بهترین نوع تبلیغ (یعنی تبلیغات شفاهی) نیز می‌شود.

رهبرانی که افراد سازمان بیشتر از همه تمایل دارند با آنها کار کنند، به احتمالِ زیاد همان‌هایی هستند که قادرند حس خوش‌بینی و امید را اشاعه دهند و این یکی از دلایلی است که رهبران هوشمند هیجانی، افراد مستعد را جذب می‌کنند، چون کار کردن با آنان لذت‌بخش است.

وقتی واقعیت سازمان، افراد را به خشم می‌آورد و یا باعث اضطراب و ناراحتی‌شان می‌شود، آنها بی‌توجه به این حالات همچنان پیام امید می‌دهند و گوش هیچ‌کس به ایشان بدهکار نیست!

ناسازگاری باعث سلب روحیهٔ از افراد، تحلیل قوا و یا حتی ترک خدمت می‌شود