بریده‌هایی از کتاب دوازدهم

در طول هفته فکر و ذکرم نوشتن این طرح بوده، اما هی نوشتم و پاره کردم. راضی‌ام نمی‌کرد. - نباید پاره می‌کردید. از جا بلند شد. گفت: «چیزهایی را که می‌نویسید، تا کار به آخر نرسیده، پاره یا پاک نکنید!» اسدی گفت: «تا پاره نمی‌کردم، نمی‌توانستم بنویسم، ولی چشم، از این به بعد.» - برای هر کاری پرونده درست کنید. خرجش یک پوشه است. هرچه را می‌نویسید و نمی‌پسندید، بگذارید توی پوشه و اتفاقاً هر چندمدت یک بار، مخصوصاً وقت‌هایی که گیر می‌کنید، به پوشه مراجعه کنید و نگاهی به همین نوشته‌ها بیندازید و...

«جدم، موسی ابن‌جعفر که سلام بر او باد، فرموده است هرگاه از زمین و زمینیان دل‌تنگ شدی، به آسمان نگاه کن و سه بار بگو: بسم الله الرحمان الرحیم!»

«چرا یکی از القاب امام حجت است؟» - چون خدا هیچ‌وقت زمینش را بدون حجت نمی‌گذارد. - و مهدی؟ - چون هدایت‌گر است. یک چیز جالب استاد. من تا پیش از تحقیق فکر می‌کردم اسم امام زمان مهدی است. تازه فهمیدم که مهدی یکی از لقب‌های ایشان است.

«استاد، حالا که دارم می‌خوانم، تازه می‌فهمم در بارهٔ امام هیچی نمی‌دانسته‌ام.»

مرحوم کلینی در کتاب کافی در بابی به نقل از ائمه می‌گوید که هر سال فرشتگان در شب قدر به همراهی روح، همهٔ احکام و مقدرات را به زمین نزد میزبان خود می‌آورند... تنها کسی که در روی زمین میزبان فرشتگان و تحویل‌گیرندهٔ احکام و مقدّرات است، وجود مبارک ولی‌عصر است...

هرگاه گناهان دوستان ما زیاد شود، خداوند آن‌ها را به فقر مبتلا می‌کند..

مهدی، صفت حضرت است، همچون قائم، همچون منتظر، همچون حجت، همچون خلف صالح، همچون اباصالح، همچون بقیةالله، همچون منصور، همچون صاحب‌الامر، همچون ولی‌عصر، همچون صاحب‌الزمان. و مهدی از آنکه به حق هدایت شده است، و قائم، چون قیام به حق می‌کند، و منتظَر، چون مؤمنان منتظر قدوم اویند، و حجت، زیرا حجت و گواه خدا بر خلق است...

محمد، دوازدهمین امام شیعیان، فرزند امام حسن، در سپیده‌دم جمعه نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ قمری مطابق با ۸۶۹ میلادی در سامرا به دنیا می‌آید در اختفا... مورخان و محدثان را همه اعتقاد این است که پیامبر مکرم خود این نام بر او برنهاده است، همچنان که پیامبر با طلوعش نور آورد برای جهانیان و ظلمت را راند، دوازدهمین فرزندش نیز با ظهور خود چنان خواهد کرد که جدش، و ظلمات را از بشر خواهد راند. پس این هم‌نامی اشارت دارد به حقیقتی ناب...

از نظر من او به‌شدت باید ویرایش شود.

ابوهاشم جعفری می‌گوید: «از نظر مالی سخت در مضیقه بودم. خواستم وضع خودم را طی نامه‌ای به امام حسن عسکری عرض کنم، خجالت مانع شد. فرداروز پیک امام صد دینار همراه‌با نامه‌ای برایم آورد که امام در آن مرقوم فرموده بودند: هروقت احتیاج داشتی، پروا نکن. از ما بخواه تا ان‌شاءالله به مقصود برسی...»

از نظر من او به‌شدت باید ویرایش شود.

ملیکا به آسمان نگاه کرد. صدای امام در گوشش پیچید: «جدم، موسی ابن‌جعفر که سلام بر او باد، فرموده است هرگاه از زمین و زمینیان دل‌تنگ شدی، به آسمان نگاه کن و سه بار بگو: بسم الله الرحمان الرحیم!»

مورخان و محدثان را همه اعتقاد این است که پیامبر مکرم خود این نام بر او برنهاده است، همچنان که پیامبر با طلوعش نور آورد برای جهانیان و ظلمت را راند، دوازدهمین فرزندش نیز با ظهور خود چنان خواهد کرد که جدش، و ظلمات را از بشر خواهد راند. پس این هم‌نامی اشارت دارد به حقیقتی ناب...

مورخان و محدثان را همه اعتقاد این است که پیامبر مکرم خود این نام بر او برنهاده است، همچنان که پیامبر با طلوعش نور آورد برای جهانیان و ظلمت را راند، دوازدهمین فرزندش نیز با ظهور خود چنان خواهد کرد که جدش، و ظلمات را از بشر خواهد راند. پس این هم‌نامی اشارت دارد به حقیقتی ناب...

«همیشه در زمین طی یک سلسله مراتب معنوی، یک قطب، چهار اوتاد و چهل ابدال و هفتاد نجباء و ۳۶۰ صلحاء حاضر و ناظرند. این روایت از حضرت علی است، و با استناد به فرمایش ایشان هیچ دلیلی وجود ندارد که امام مستقیما خود حاضر شوند!»

همیشه سر کلاس گفته‌ام به صدای بلند آنچه را می‌نویسید بخوانید تا خس و خاشاک بیاید روی سطح!

معنای غیبت امام این نیست که آن‌حضرت به‌شکل روح نامرئی یا شعاعی ناپیدا درمی‌آید، بلکه او از یک زندگی طبیعی و آرام برخوردار است و به طور ناشناخته در میان همین انسان‌ها رفت‌وآمد دارد. دل‌های بسیار آماده را برمی‌گزیند و در اختیار می‌گیرد و آن‌ها را بیش‌ازپیش آماده می‌کند و می‌سازد. افراد مستعد به تفاوت میزان استعداد و شایستگی خود توفیق درک این سعادت را پیدا می‌کنند. بعضی از آنان چند لحظه و برخی چند ساعت یا چند روز و جمعی سال‌ها با حضرت بقیه‌الله در تماس بوده‌اند.

اما امام زمان! آن شب برای اولین بار به او فکر کردم. تا آن شب از کنار نام او فقط عبور کرده بودم.

با توجه به شرایطی که معصومین در حکومت عباسیان داشته‌اند و هرکدام به شکلی شهید شده‌اند، بهترین و عاقلانه‌ترین کار همین غیبت بوده. چون هر خلیفه‌ای خواه‌ناخواه از ترس سرنگونی به دست امام دوازدهم، در فکر کشتن او بوده و موجب آزار و اذیت امام و خانواده‌اش می‌شده. اما تدبیر غیبت خیلی عالی است. خیلی عالمانه است. غیبت باعث شده که مسئلهٔ عدل و داد از انحصار حکومت عباسی دربیاید و همه‌زمانی و جهانی بشود! و اگر تا حالا ادامه پیدا کرده، معلوم است که ابعادش خیلی بزرگ‌تر و وسیع‌تر از حکومتی مثل حکومت عباسیان است که در آن اواخر بازیچهٔ امیال ترک‌های سلجوقی بوده‌اند و بعد هم که به دست آل‌بویه منقرض می‌شوند!

ایمانی که از راه تفکر وارد قلب می‌شود، ایمان به غیب است. در ایمان به غیب، انسان هر لحظه چیز یاد می‌گیرد. من مطمئنم اگر امام زمان کنار ما بودند و هر روز زیارتشان می‌کردیم و با ایشان مراوده داشتیم، در اعمال و رفتار و گفتارمان همان‌طوری عمل می‌کردیم که کسانی که در حول‌وحوش اهل‌بیت عصمت عمل کردند. حتماً برای امام تعیین تکلیف می‌کردیم که چنین و چنان. مگر امیرالمؤمنین را مؤاخذه نمی‌کردند که چرا با معاویه صلح کردی یا چرا صلح نکردی؟ یاران امام حسن سجاده را از زیر پایش کشیدند و مؤاخذه‌اش کردند که تو مؤمنین را ذلیل کرده‌ای! یا مثلاً دعایش می‌کردند که خدا به راه راست هدایتت کند! بنابراین مطمئن باشید اگر حضرت تشریف بیاورند بین ما زندگی کنند و مخصوصاً اگر کمی هم به کار ما کار داشته باشند، از ایشان فاصله می‌گیریم و حرفشان را نمی‌خوانیم و شروع می‌کنیم به غُرزدن و ایرادگرفتن و غیبتشان را کردن و آخرش هم اگر به دشمن ایشان تبدیل نشویم، باید خدا را شکر کنیم. بنابراین ایمان به غیب خیلی اهمیت دارد و بر اثر آن است که امروز به حضرت ولی‌عصر محبت داریم...