بریده‌هایی از کتاب رمانتیک‌های عاشق

پندار تا زمانی که جامه‌ی عمل نپوشد، کم و بیش مجموعه‌ی خوش‌آهنگی از واژه‌هاست.

یک روز شادمانی می‌ارزد به یک عمر اندوه و ناکامی. به سخنانم گوش بسپار عشق من، به فکرم باش، چراکه به هیچ‌چیز جز تو فکر نمی‌کنم. این را به من مدیونی. سعی می‌کنم مرد بهتری باشم و بیش از این درخور و شایسته‌ات. کاش می‌دانستی چقدر دوستت دارم! ...

فکر می‌کردم نهایت سرحد سرسپردگی‌ام، فدا کردن زندگی‌ام باشد؛ ولی تو، عشق بخشنده‌ام، حاضر بودی آسایشت را به خاطر من فدا بکنی!

عشق حسود است، دارای نبوغ در خودآزاری و به همان نسبت پاک و پرشور.