بریده‌هایی از کتاب رک و راست باشید (مدیریت افراد و تیم‌ها برای کسب بهترین نتایج)

در اپل همچون گوگل، رئیس برای دستیابی به نتایج بایستی بیشتر از اینکه به افراد بگوید چه کار انجام دهند، به آنها گوش دهد و آنها را درک کند؛ بیشتر از اینکه هدایت و رهبری کند، بحث کند؛ بیشتر از اینکه تصمیم‌گیرنده باشد، افراد را به تصمیم‌گیری ترغیب کند؛ بیشتر از اینکه دستور بدهد، افراد را متقاعد کند؛ و بیشتر از اینکه بداند، بیاموزد

گاهی بهترین هدیه‌ای که می‌توانید به تیم خود دهید آن است که اجازه دهید به خانه روند.

فقط به خاطر داشته باشید که رئیس بودن یک شغل است، نه قضاوتِ ارزش‌ها.

برای بیشتر رؤسا، حرفه‌ای بودن یعنی به موقع سر کار حضور یافتن، کار خود را انجام دادن، و بروز ندادن احساسات مگر اینکه در برخی کارهای انگیزشی یا هدف‌گرا مشارکت کنند. نتیجه آن می‌شود که هیچ‌کس سر کار احساس راحتی ندارد.

مهم‌ترین بخش یک رئیس خوب بودن، در اپل، در گوگل، یا در هر جای دیگر این کره خاکی، رابطه خوب است. بهترین عبارتی که برای توصیف این رابطه پیدا کردم، رک‌وراست بودن است.

اپل: افرادی را استخدام می‌کنیم که به ما بگویند چه کار کنیم، نه اینکه ما به آنها بگوییم چه کار کنند.

اکنون لازم می‌دانم به شما بگویم که بدانید در گوگل، مدیران نمی‌توانند صرفا با تکیه بر قدرت یا اختیار کارها را انجام دهند، بلکه باید روش بهتر و متفاوتی را ارائه کنند.

فیلم معجزه، که حول سرمربی تیم هاکی روی یخ المپیک در سال ۱۹۸۰ می‌چرخد، این موضوع را به خوبی به تصویر می‌کشد. سرمربی، تیم خود را با تحت فشار زیاد گذاشتن متحد می‌کند، ولی دشمن مشترک اعضای تیم می‌شود. با دیدن فیلم متوجه می‌شوید که او چقدر به هر بازیکن توجه می‌کند و بسیار دردناک بود که بعد از مدت بسیار طولانی، بازیکنان این موضوع را فهمیدند. رئیس بودن گاهی احساسی شبیه تنها بودن در خیابان یک‌طرفه دارد، به خصوص در اوایل کار. اگر بتوانید مسئولیت کارهای خود را بر عهده بگیرید، به احتمال زیاد اعضای تیم شما، رؤسای خوبی برای کارمندان خود می‌شوند.

سیلیکون ولی، محیط ایده‌آلی برای بررسی روابط بین رؤسا و افرادی که مستقیما به آنها گزارش می‌دهند است. بیست سال پیش در سیلیکون ولی، مهارت‌های مدیریتی نه آموزش داده می‌شد و نه داشتن این مهارت‌ها پاداش خاصی داشت، ولی امروزه شرکت‌ها دغدغه چنین مهارت‌هایی را دارند. دلیل ایده‌آل بودن سیلیکون ولی برای این بررسی، وجود رهبران جوانی که همواره در جستجوی نظریات جدید هستند، یا تفاوت اساسی افراد اینجا با افراد جاهای دیگر، یا بودجه سنگین شرکت‌ها برای آموزش، یا داشتن بینشی اساسی نسبت به طبیعت انسان با دسترسی به همه نوع اطلاعات، نیست.

بین خودمختاری و سهل‌انگاری، یک دنیا تفاوت وجود دارد. اشتباهم را در تجربه‌ای که با باب داشتم فهمیدم، و اکنون آموخته‌ام که چگونه به درستی برخورد کنم. در کلاسِ مدیریت در اپل، اغلب ویدئویی از استیو را نمایش می‌دادیم که در آن ویدئو روش ارائه انتقاد را توضیح می‌داد. او مورد بسیار مهمی را ضبط کرده بود: انتقاد را طوری انجام دهید که باعث زیر سوال بردن اعتماد شما نسبت به توانایی‌های طرف مقابل نشود ولی همچنان صریح بوده و تفسیرپذیر نیز نباشد ... و این، البته کار سختی است.