بریده‌هایی از کتاب بهشت رابطه؛ در جستجوی دیگریِ معجزه‌گر

با اینکه این حالت نوعی سرخوردگی است و اصلا رُمانتیک نیست، اما "دیگری" روی زمین نیامده است تا در خدمت من یا مراقب من باشد و یا از من در برابر زندگی محافظت کند.

نقطه مقابل عشق، نفرت نیست بلکه "ترس" است.

همان‌گونه که پاسکال در اثرش به نام "پنسیز" در قرن هفدهم بیان کرده است که ما یک نِی ظریف و شکننده هستیم، یک نِی که قادر است فکر کند. هیچکس نمی‌تواند از زخمها بگریزد، چراکه هیچکس نمی‌تواند بدون زخم باشد.

مهمترین حیطه‌ای که رشد در آن مسدود شده یا رابطه در آن گیر کرده است، معمولاً در پردازش برخوردهای بین پدر و مادر و فرزند آشکار می‌شود، برخوردهایی که بصورت عقده‌هایی درونی درآمده‌اند.

. ما به دنبال چیزهایی می‌رویم که برایمان شناخته شده و آشناست. حتی اگر آن چیزِ آشنا، زخم‌زننده و آسیب‌رساننده باشد.

"ما به ندرت می‌توانیم رابطهٔ آگاهانه و مؤثری با "دیگری" داشته باشیم، چون رابطه‌ای که با خودمان داریم، عمیقاً زخمی است".

مولانا نگاشته: «کار شما جستجوی عشق نیست ولی صرفا جستجو کردن موانع درونی‌تان است که شما در برابر عشق آن را ساخته اید»

«من این را بزرگترین وظیفهٔ یک رابطهٔ قلبی بین دو نفر می‌دانم: اینکه هر یک باید نگهبان تنهایی دیگری باشد.»

او ترس مخفی‌ای که همه تعهدها می‌طلبد را کشف کرد.

روانشناسی عمقی یا ژرف‌نگر دائماً روی این مورد تأکید دارد که: ما ممکن است صرفاً چیزی را بخواهیم به دست آوریم که عقده‌های ما می‌خواهند، چیزی که پیشینهٔ ناخوداگاه ما می‌خواهد، چیزی که زندگی نزیستهٔ ما می‌خواهد.