بریده‌هایی از کتاب هوای عشق بارانی است

آخرین شگفتی وقتی‌ست که به‌تدریج می‌فهمی دیگر هیچ چیز شگفت‌زده‌ات نمی‌کند.

ای کسانی که پس از مرگ ما خواهید زیست ما اینجا بودیم

دیشب در اتاقم شمع خوش‌صحبتی داشتم خیلی خسته بودم ولی می‌خواستم کسی کنارم باشد پس شمعی برافروختم و به صدای دلنشین نورش آن‌قدر گوش کردم تا خوابم بُرد.

سخت در اندیشهٔ تو، سوار اتوبوس شدم ۳۰ سنت کرایه دادم و به راننده گفتم: ۲ نفر پیش از آن‌که به تنهایی‌ام پی‌ببرم.

خواستار زندگی در جهانی‌ام که درآن کتاب‌ها به باغ‌های بی‌شمار بدل شده‌اند و کودکانی در آنجا مشغول بازی‌اند و شیوه‌های سبز رستن را می‌آموزند

عشق، رفتار مناسبی با یک دوست نیست امیدوارم چنین بلایی به سرت نیاید

مست در میکده‌ای ژاپنی خوب هستم.

روزگاری یکی از دوستانم می‌گفت دوست بودن با کسی صد بار بهتر از عاشق او بودن است. گمان می‌کنم حق داشت

اگر مجسمه‌ای دوست داری، به آینه بنگر دوستانت تو را می‌ستایند. اگر آینه‌ای دوست داری، مجسمه شو جایی برای دوستان جدیدت باز کن.

هر جشنی بی تو ناقص است. همه می‌دانند جشن با رسیدن تو آغاز می‌شود.