زندگی شما نهادی است و نه خطی. قادر به برنامهریزی کل سفر خود نیستید و البته نیازی به انجام دادن آن نیست. آنچه برای برنامهریزی لازم دارید، قدمهای بعدی است.
MldSr
بعضی افراد نمیتوانند از انجام دادن کاری که دوست دارند یک زندگی خوب برای خود بسازند و برخی اصلاً نمیخواهند.
MldSr
چیزی که مانع حرکت و پیشرفت انسان میشود، ذهن خودش است.
MldSr
«هیچ چیز خوب و بدی وجود ندارد، بلکه افکارمان آن را خوب یا بد میکند.»
MldSr
کاش آنقدر شهامت داشتم که میتوانستم آنطور که میخواستم زندگی کنم، نه آن نوع زندگی که دیگران از من انتظار داشتند!
ali
هنرپیشه و کمدین امریکایی، فیلیس دیلر، یک بار گفت که سه سال اول زندگی یک کودک را صرف آموزش راه رفتن و حرف زدن به او میکنیم و بعد از آن دوازده سال در مدرسه به آنها میگوییم بنشینند و دهانشان را ببندند.
MldSr
مدرسهها اعتبار کمی برای کار غیرعلمی قائل هستند، مانند هنرهای تجسمی و نمایشی، تربیت بدنی و برنامههای عملی و «حرفهای». در نتیجه، خیلی از دانشآموزان، حتی آنهایی که در کار علمی خوب هستند، هرگز دامنهی واقعی استعدادهای خود را کشف نمیکنند، مخصوصاً اگر استعدادها در محدودههای فراموششده پنهان باشند.
MldSr
مدرسهها عمدتاً روی انواع مشخص استعدادهای آکادمیک تأکید میکنند که شامل فرمهای خاص استدلال کلامی و ریاضی است. به کرّات نیز هوش دانشآموزان را با مفهوم کلی IQ یا همان بهرهی هوشی میسنجند. این نوع استعدادها واقعاً مهم هستند، اما چیزهای بیشتری دربارهی استعدادها وجود دارد که نمیشود فقط با کار علمی متداول یا تست IQ آنها را آشکار ساخت.
MldSr
دانشآموزان دقیقاً در مدرسه چه کار میکنند؟ بیشتر اوقات پشت میز مینشینند، میخوانند، مینویسند، حساب میکنند و تا حدودی مانند یک منشی دونپایه عمل میکنند.
MldSr
دو راه وجود دارد که باعث میشود تحصیلات آکادمیک اغلب به کشف جوهر منجر شود. اولی سیستم آموزشی بیشتر مراکز است که منجر به چشمانداز بسیار محدودی به استعدادها میشود. دومی این است که به روشهای مختلفی که منجر به یادگیری شخصی میشود، اهمیت نمیدهند.
MldSr