بریده‌هایی از کتاب یافتن جوهر درون

کاش آن‌قدر شهامت داشتم که می‌توانستم آن‌طور که می‌خواستم زندگی کنم، نه آن نوع زندگی که دیگران از من انتظار داشتند! این معمول‌ترین احساس ندامت آن‌ها بود. وقتی انسان می‌فهمد زندگی‌اش تقریباً به پایان رسیده است و به گذشته نگاه می‌کند، تازه متوجه می‌شود چقدر از آرزوهایش به انجام نرسیده‌اند.

آیا می‌خواهید از زندگی خود لذت ببرید یا فقط آن را تحمل کنید؟

«اولین قدم را با ایمان بردارید. مجبور نیستید کل پلکان را ببینید، فقط قدم اول را بردارید.»

ضرورت می‌تواند خلاقیتی غیرمنتظره ایجاد کند. می‌تواند فشار لازم را بر انسان وارد کند، نه تنها از طریق سؤال کردن، بلکه با پاسخ دادن به این پرسش که: «قدم بعدی چیست؟»

ممکن است بیش از یک جوهر داشته باشید و هر دو را به یک میزان دوست بدارید.

- اگر جوهر خود را پیدا کرده‌اید، آیا می‌خواهید از طریق آن مخارج زندگی را تأمین کنید؟ - اگر پاسخ مثبت است، حس شما نسبت به فرهنگ حرفه‌ای آن چیست؟

معایبی در صرف وقت زیاد در اینترنت وجود دارد. هم‌قافیه بودن «توییتر» با «فریتر» نمی‌تواند کاملاً تصادفی باشد.

عشق برای تعقیب و جست‌وجو نسبت به غریزه برای حمایت از قلمروی شخصی برتری دارد.

سعی دارم به والدین بفهمانم که با خیال راحت ننشینند و فکر کنند که مدرسه همه چیز را به بهترین نحو انجام می‌دهد.

اگر با یک قبیله‌ی نامناسب همگام شوید، به تدریج حس می‌کنید از رمق می‌افتید و روحتان از وجودتان مکیده می‌شود.

ارتباط با کسانی که حسی مشترک با جوهر شما دارند، فواید بیشماری برای خودتان و آن‌ها خواهد داشت. این اشتراک شامل تأکید، هدایت، همکاری و الهام‌بخشی است.

قبیله چیست؟ در این‌جا مقصود من از قبیله، گروهی از انسان‌هاست که با شما علایق و احساسات مشترک دارند. قبیله می‌تواند بزرگ یا کوچک باشد. می‌تواند مجازی باشد، به شکل رسانه‌های جمعی یا شخصی. قبیله‌ها می‌توانند بسیار متنوع و گوناگون باشند. می‌توانند تلفیقی از نسل‌ها و فرهنگ‌ها باشند. می‌توانند پیوندی از ادوار مختلف و شامل افرادی باشند که دیگر در قید حیات نیستند، ولی هنوز زندگی و میراثشان به بازماندگان روحیه می‌بخشد. احتمال دارد در آن واحد یا در دوره‌های مختلف زندگی عضو قبیله‌های گوناگونی باشید. مشخصه‌ی قبایل، احساس مشترک آن‌هاست.

«نگرشی که نسبت به خود دارید، می‌تواند مشخص کند آیا به آن شخصی که می‌خواهید باشید، تبدیل می‌شوید و آیا چیزهایی را که برایتان باارزش هستند، انجام می‌دهید؟»

ایده‌ها و اطلاعات جدید، بینش تمددیافته و تجربیات می‌توانند طرز نگرش را از نو تدوین کنند.

«تحقیقات مدرن نشان می‌دهد افراد خوشحال، بشردوست‌تر، مبتکرتر، مفیدتر، دوست‌داشتنی‌تر، خلاق‌تر، انعطاف‌پذیرتر، علاقه‌مندتر به دیگران، مهربان‌تر و سلامت‌تر هستند. افرادِ خوشحال، دوستان، همکاران و شهروندان بهتری هستند.

«به این نتیجه رسیده‌ام که گرچه برخی از انسان‌ها ذاتاً شادتر از دیگران هستند، اما خوشحالی آن‌ها نیز ناقص و آسیب‌پذیر است و به دست آوردن شادی ماندگار مستلزم مهارت است؛ نیازمند تلاش مداوم در تعلیم مغز و رشد یک‌سری از ویژگی‌های انسانی است مانند آرامش درونی، آگاهی و عشق نوعدوستانه.»

«تصور کنید که روابط اجتماعی خیلی خوبی دارید و از امنیت مالی و سلامت جسمی برخوردار هستید. اما کاری را که هر روز انجام می‌دهید دوست ندارید. در این صورت به احتمال زیاد عمده‌ی وقت خودتان را صرف شکوه یا نگرانی درباره‌ی شغل بیزارکننده‌تان می‌کنید و این باعث ایجاد استرس می‌شود و زنگ خطری است برای سلامت جسمانی شما. اگر سلامت شغلی فرد پایین باشد، به راحتی مشهود خواهد بود که این امرْ پیاپی باعث زوال در محدوده‌های دیگر می‌شود.»

شادی ماندگار مستلزم داشتن حسی عمیق‌تر از کمال است.

استعدادتان هرچه که باشد، بزرگ‌ترین منشأ دستاوردها احساس است. استعداد مهم است اما احساس اغلب از اهمیت بیشتری برخوردار است.

برای ارتباط با خود حقیقی و انرژی مقدس باید فشارهای ذهن و خود را کاهش دهید. تولی می‌نویسد: «وقتی درجه‌ی مشخصی از حضور و توجه آرام و آگاه در ادراک انسان‌ها وجود داشته باشد، آن‌ها می‌توانند جوهره‌ی روحانی حیات را احساس کنند، همان آگاهی یا جان درون که در همه‌ی موجودات و همه‌ی اشکال حیات وجود دارد، آن را به عنوان چیزی که جوهره‌ی خودشان است بازمی‌شناسند و آن را مانند خود گرامی می‌دارند. تا وقتی این اتفاق نیفتاده است اکثر انسان‌ها فقط اشکال برونی را می‌بینند، از هستی درونی بی‌خبر هستند، درست همان‌طور که از هستی خود بی‌خبر هستند و فقط با ظاهر فیزیکی و روان‌شناختی خود مشخص می‌شوند.»