بریده‌هایی از کتاب یافتن جوهر درون

کنفوسیوس گفته است: «شغلی را انتخاب کنید که دوست دارید، و در این صورت حتی یک روز در زندگی‌تان مجبور به کار کردن نخواهید بود.»

جودیت باتلر می‌گوید: «هیچ وقت خودم را کاملاً نمی‌شناسم چرا که در قسمتی از وجودم ردپای پیچیده‌ی دیگران وجود دارد.»

وقتی در جوهر خود باشید، نظرتان درباره‌ی زمان عوض می‌شود. اگر کاری را انجام دهید که واقعاً دوست دارید، یک ساعت برایتان مانند پنج دقیقه می‌گذرد؛ اگر کاری را انجام دهید که دوست ندارید، پنج دقیقه برایتان مانند یک ساعت می‌گذرد.

دو ماهی جوان در حال شنا کردن در جهت جریان آب بودند و یک ماهی بزرگ‌تر در جهت مخالف آن‌ها شنا می‌کرد. ماهی بزرگسال گفت: «صبح به خیر پسرها. آب چطور است؟» آن دو ماهی به او لبخند زدند و از کنارش گذشتند. بعد از مدتی، یکی از ماهی‌های جوان رو به دیگری کرد و گفت: «آب دیگر چیست؟» جوهر طبیعی‌اش آن‌قدر برایش عادی بود که حتی متوجه نبود در آن شنا و زندگی می‌کند. در جوهر خود بودن، همانند همین موضوع است: انجام دادن کاری که حس کامل متعارف بودن به شما می‌دهد، شدیداً در وجودتان طنین می‌اندازد و حس می‌کنید همان شخصی هستید که واقعاً باید باشید.

جایی که کاری را شروع می‌کنید همان جایی نیست که آن را تمام خواهید کرد.

به قول جوزف کمبل، اگر در جهت احساساتتان پیش بروید، فرصت‌هایی پدیدار می‌شوند که حتی تصورش را هم نمی‌توانستید بکنید؛ فرصت‌هایی که اگر پیش نمی‌رفتید، هرگز به دست نمی‌آوردید.

«آنچه باعث موفقیت افراد می‌شود انگیزه، پشتکار و توانایی آن‌ها در عبرت گرفتن از اشتباهات و میزان سخت‌کوشی در انجام دادن کارهاست.»

اگر خود را در برابر تجربیات جدید آزاد بگذارید، احتمال‌ها تصاعدی به تجربیاتی تبدیل می‌شوند که دنیای شما را عمیقاً تغییر مثبتی می‌دهند.

در هر موقعیتی که باشید، آنچه برای شما اتفاق می‌افتد بیشترین تأثیر را در زندگی‌تان نمی‌گذارد بلکه برداشت شما از اتفاقات زندگی است که بیشتر از همه اهمیت دارد.

یافتن جوهر سفری اکتشافی برای یافتن خود است. همان‌طور که در پیشگفتار به آن اشاره کردم، یک سفر دوراهه است: یک سفر درونی برای کشف آنچه درونتان نهفته است و یک سفر برونی برای کشف فرصت‌هایی که در محیط اطرافتان وجود دارد.