بریده‌هایی از کتاب یافتن جوهر درون

اکهارت تولی از سنت‌های معنوی بسیاری به این نکته‌ی بحث‌برانگیز رسید که ذهن آگاه یا به قول او، خود، بخش خیلی کوچکی است از آنچه هستیم و در عوض روح ما بخشی از یک انرژی مقدس بزرگ‌تر است.

- اگر چیزی را دوست داشته باشم که در انجام دادنش خوب نباشم چه؟ - اگر چیزی را که دوست دارم از نظر اخلاقی در موردش مطمئن نباشم چه؟ - چه کسی نظافت دستشویی‌ها را به عهده می‌گیرد و شغل‌های پایین و ناخوشایند را انتخاب می‌کند؟ - از کجا بفهمم جوهرم را پیدا کرده‌ام؟

یکی از دلایلی که انسان‌ها توسط ناتوانی‌شان مشخص می‌شوند این است که مفهوم توانایی بسیار محدود است.

فناوری‌ها به خاطر تمام مزیت‌هایی که دارند باعث می‌شوند به جای استفاده از آنچه درونمان نهفته است، پیوسته از دنیای درونی به سمت خارج سوق داده شویم. همین‌طور به جای این‌که تعهدی عمیق و تأملی نکته‌سنجانه را برانگیزانند، پاسخ‌های سریع را ارائه می‌دهند. زمانی که به دنیای برونی خود که تمامی نقش‌ها را در آن ایفا می‌کنید اجازه دهید تا هیاهو را به خود راه دهد، دیدگاهتان نسبت به آنچه هستید به آسانی از بین می‌رود. برای یافتن جوهر، باید این ژرف‌نمایی را دوباره به دست آورید.

فناوری‌ها به خاطر تمام مزیت‌هایی که دارند باعث می‌شوند به جای استفاده از آنچه درونمان نهفته است، پیوسته از دنیای درونی به سمت خارج سوق داده شویم. همین‌طور به جای این‌که تعهدی عمیق و تأملی نکته‌سنجانه را برانگیزانند، پاسخ‌های سریع را ارائه می‌دهند. زمانی که به دنیای برونی خود که تمامی نقش‌ها را در آن ایفا می‌کنید اجازه دهید تا هیاهو را به خود راه دهد، دیدگاهتان نسبت به آنچه هستید به آسانی از بین می‌رود. برای یافتن جوهر، باید این ژرف‌نمایی را دوباره به دست آورید.

یافتن جوهر بدین معنا نیست که از نیازهای کسانی که به شما اتکا دارند، صرف‌نظر کنید. بدین معنا نیست که هر آنچه را که تاکنون انجام می‌دادید، کنار بگذارید. بلکه بدین معناست که نسبت به خودتان سختگیرتر شوید و از خود سؤال کنید آیا قادر خواهید بود کار بیشتری برای کشف استعدادها و احساسات خود انجام دهید.

سونیا لیوبومیرسکی در کتاب چگونگی شادی به این مطلب اشاره می‌کند که سه عامل اصلی روی سطح شادی شخص اثرگذار است: شرایط، وضعیت بیولوژیکی و کنش. این سه عامل در شکل‌گیری شادی فرد بسیار مهم هستند؛ ولی یکی از آن‌ها از بیشترین اهمیت برخوردار است.

اگر می‌خواهید کار خود را به خلاقانه‌ترین شکل ممکن انجام دهید، باید به این نکته توجه داشته باشید: «نباید تنها روی استعدادهای خود متمرکز شوید و به این نتیجه برسید که قادر نخواهید بود آن کار را به صورت خلاقانه انجام دهید، فقط به این دلیل که کسانی را می‌بینید که از شما بااستعدادتر هستند.» البته برای انجام دادن کاری که می‌خواهید باید کمی استعداد داشته باشید، ولی این احساس است که تمایز واقعی را به وجود می‌آورد. در نهایت، همان‌طور که آمابیل می‌گوید: «تعداد بسیار زیادی از افراد وجود دارند که کاملاً بااستعداد هستند و هرگز واقعاً کاری انجام نداده‌اند.» اصلاً ممکن است در انجام دادن کاری که دوست دارید خیلی بهتر از چیزی باشید که فکرش را می‌کنید. شاید استعداد خود را دست‌کم می‌گیرید فقط به این دلیل که بی‌جهت استانداردهای بالایی برای خود در نظر گرفته‌اید.

همه در هنگام مرگ دلتنگ دوستان خود می‌شوند.» کاش کمی شادتر بودم! خیلی افراد تا لحظه‌ی مرگ متوجه نمی‌شوند که شادی یک انتخاب است. آن‌ها به الگوها و عادت‌های گذشته و قدیمی چسبیده‌اند. «“آسایش” مورد نظر در احساساتشان و همین‌طور در زندگی فیزیکی آن‌ها طغیان می‌کرد. ترس از تغییر باعث می‌شد به دیگران و به خود وانمود کنند که راضی و خوشنود هستند، اما از درون خواستار خنده‌ی واقعی و سبُک‌مغزی دوباره در زندگی بودند.»

«وقتی انسان با مرگ خود رو به رو می‌شود، خیلی رشد می‌کند. یاد گرفتم که هرگز قابلیت کسی را برای رشد دست‌کم نگیرم. بعضی تغییرات، خارق‌العاده هستند. هر کدام از این تغییرات، تحولی متفاوت را در پی دارد، همان‌طور که انتظار می‌رود تجربیاتی مانند انکار، ترس، خشم، ندامت، عدم پذیرش بیشتر و سرانجام پذیرش. هر بیمار قبل از وداع با این دنیا به آرامش می‌رسد. همه‌ی بیمارانم این گونه بودند.» وقتی از بیمارانش می‌پرسید آیا احساس ندامت می‌کنند یا کاری را به طریقی متفاوت انجام داده‌اند، تعدادی از موضوعات همیشه تکرار می‌شد. معمول‌ترین این موضوعات به شرح زیر است: کاش آن‌قدر شهامت داشتم که می‌توانستم آن‌طور که می‌خواستم زندگی کنم، نه آن نوع زندگی که دیگران از من انتظار داشتند!