بریده‌هایی از کتاب یافتن جوهر درون

همه‌ی این قواعد در عمق افسانه‌ها و روایت‌های برجسته درباره‌ی ماجراجویی و دستیابی‌های انسان‌ها نهفته است. مشخص کردن این قواعد در عمق کتاب جوزف کمبل با نام سفر قهرمان نمایان است. کمبل می‌گوید: «زندگی خوب، یک سفر قهرمانانه از پس سفری دیگر است. دوباره و دوباره به گستره‌ی ماجراجویی فرا خوانده می‌شوید. به افق‌های نوین فرا خوانده می‌شوید. هر بار، همان مشکل وجود دارد: آیا جرئت دارم؟ و سپس اگر جرئت داشته باشید، خطرها ظاهر می‌شوند و دست یاری نیز همین‌طور، و پیروزی یا ناکامی از راه می‌رسد. همیشه احتمال ناکامی وجود دارد؛ ولی احتمال شادکامی هم هست.»

تعدادی پرسش - دوست دارید چه تجربیاتی را داشته باشید که تا به حال کسب نکرده‌اید؟ - آیا فعالیت‌هایی وجود دارد که در گذشته دوست داشتید انجام دهید و اینک نیز تمایل به انجام دادن مجدد آن‌ها داشته باشید؟ - در این راه چه چیزهایی مانع شما می‌شوند؟ - اگر شکست نخورید، بیشتر از همه دوست دارید چه چیزهایی را کسب کنید؟ - چگونه می‌توانید شرایط مالی خود را تغییر دهید؟ - اگر ضروری باشد، می‌توانید دوباره به کدام منابع رجوع کنید؟ - قدم بعدی چیست؟

سفر اکتشافی برای یافتن جوهر درون، یک راه دوسَفره است: یک سفر درونی تا آنچه را که در وجود خود دارید کشف کنید؛ یک سفر برونی تا فرصت‌هایی را که در دنیای اطرافتان وجود دارد کشف کنید

چرا مهم است که جوهر خود را کشف کنید؟ مهم‌ترین دلیل، شخصی است. یافتن جوهرتان، به این دلیل حیاتی است که بفهمید چه کسی هستید و در انجام دادن چه کارهایی در زندگی خود قابلیت دارید. گواه این مطلب در همه جا به چشم می‌خورد: در تعدادی مطلق از افراد که به کار خود هیچ علاقه‌ای ندارند؛ در دانش‌آموزانی که از ساختار آموزشی بیزار شده‌اند و تعدادشان رو به افزایش است؛ و در استفاده‌ی روزافزون داروهای ضدافسردگی، الکل و داروهای مسکن. احتمالاً ناخوشایندترین نشان و به خصوص

وقتی در جوهر خود باشید، نظرتان درباره‌ی زمان عوض می‌شود. اگر کاری را انجام دهید که واقعاً دوست دارید، یک ساعت برایتان مانند پنج دقیقه می‌گذرد؛ اگر کاری را انجام دهید که دوست ندارید، پنج دقیقه برایتان مانند یک ساعت می‌گذرد.

در جوهر خود بودن نیازمند استعداد و توانایی است. باید استعدادهای ذاتی خود را کشف کنید و آن‌ها را به کار بندید: این همبستگی طبیعت و عوامل محیطی است. ماهر شدن در انجام دادن کاری که در آن استعداد ذاتی داشته باشید مستلزم تلاش کمتری است نسبت به کاری که هیچ استعدادی در آن ندارید، اما اگر در این زمینه تلاشی نکنید هرگز نخواهید فهمید با تلاش و پشتکار قادر به دست یافتن به چه چیزهایی هستید.

استعداد با توانایی فرق دارد. استعداد جزئی از پتانسیل اولیه‌ی هر شخص است. برای درک و فهم این پتانسیل ابتدا باید آن را بهبود بخشیده و به کار بندید. برای مثال، بشر استعداد ذاتی در یاد گرفتن زبان دارد. اما یاد گرفتن برای سخن گفتن به یک زبان، یک روند فرهنگی است که بستگی به این دارد که چقدر در معرض سخنگوها باشیم، خصوصاً در دوران نوزادی و کودکی. اگر کودکان را در سال‌های شکل‌گیری شخصیتشان از همراهی با انسان‌های دیگر جدا کنیم، علیرغم استعداد نهفته‌شان در یادگیری زبان قادر نخواهند بود تا حرف زدن را یاد بگیرند.

برای یافتن جوهر، باید خودتان را جور دیگری ببینید. آناییز نین شاعر گفته است: «دنیا را آن‌طور که هست نمی‌بینم: آن‌طور که خود هستم، می‌بینمش.»

در حقیقت، اگر تا به حال مدیتیشن نکرده‌اید، واقعاً شما را به انجامش تشویق می‌کنم. امیدوارم برخی افراد در موردش فکر کنند؛ ولی فکر کردن به معنای آگاهی نیست. در فصل پنج به این موضوع خواهیم پرداخت. برخی اوقات بنا بر گفته‌ی اکهارت تولی در کتاب نیروی حال فکر کردن بیش از حد، منجر به محدودیت آگاهی شخص می‌شود.

این فناوری‌ها به خاطر تمام مزیت‌هایی که دارند باعث می‌شوند به جای استفاده از آنچه درونمان نهفته است، پیوسته از دنیای درونی به سمت خارج سوق داده شویم. همین‌طور به جای این‌که تعهدی عمیق و تأملی نکته‌سنجانه را برانگیزانند، پاسخ‌های سریع را ارائه می‌دهند. زمانی که به دنیای برونی خود که تمامی نقش‌ها را در آن ایفا می‌کنید اجازه دهید تا هیاهو را به خود راه دهد، دیدگاهتان نسبت به آنچه هستید به آسانی از بین می‌رود. برای یافتن جوهر، باید این ژرف‌نمایی را دوباره به دست آورید.