بریده‌هایی از کتاب پدر پولدار، پدر بی‌پول

«او چندان تفاوتی با کارمندان من ندارد. من بسیاری از افراد را دیده‌ام که می‌گویند علاقه‌ای به پول ندارم، امّا روزانه هشت ساعت کار می‌کنند. این همان انکار حقیقت است. اگر علاقه‌ای به پول ندارند، چرا کار می‌کنند؟ این طرز تفکر احتمالاً از طرز تفکر کسی که پول را احتکار می‌کند، روان‌پریشانه‌تر است».

«نه؛ من این‌طور فکر نمی‌کنم. پرهیز از پول، به اندازهٔ وابستگی به آن، روان‌پریشانه است»

آن‌ها حالا از این می‌ترسند که پول‌های‌شان را از دست بدهند. من دوستانی دارم که حتی با وجود داشتن پول و سرمایه‌های بسیار، باز هم به کار کردن ادامه می‌دهند. افرادی را می‌شناسم که میلیون‌ها دلار پول دارند و حالا بیش‌تر از زمانی که فقیر بودند، می‌ترسند. آن‌ها از از دست دادن همهٔ پول‌های‌شان وحشت دارند. ترس از فقر به محرکی قوی تبدیل می‌شود و بخش ضعیف و طمّاع روح‌شان بلندتر فریاد می‌زند. آن‌ها نمی‌خواهند خانه‌های بزرگ، خودروها و زندگی طراز اوّلی را که پول برای‌شان به ارمغان آورده است، از دست بدهند.

من تنها می‌دانستم اغلب اوقات از عجلهٔ بزرگ‌ترها برای سر کار رفتن در تعجبم. این کار خیلی دل‌چسب به نظر نمی‌رسد و آن‌ها از این بابت خوش‌حال نیستند، امّا چیزی آن‌ها را مجبور می‌کند با عجله به سر کار بروند.

پدر پول‌دار به آرامی گفت: «خوب است! اکثر مردم قیمت دارند. این قیمت از احساسات، از ترس و از طمع ریشه می‌گیرد. نخست، ترس از نداشتن پول به ما انگیزهٔ سخت کار کردن می‌دهد و سپس وقتی حقوق خود را دریافت کردیم، احساس طمع یا هوس، ذهن ما را به سمت چیزهایی می‌برد که می‌توانیم با پول خریداری کنیم. به همین صورت الگو در ذهن ما نقش می‌بندد».

او می‌دانست بخشی از روح هر انسان آن‌قدر ضعیف و نیازمند است که می‌توان آن را خرید. همچنین به این موضوع آگاه بود که بخشی از روح انسان است که بسیار قوی و بااراده است و به هیچ عنوان نمی‌شود آن را خرید

آن‌ها با توهّم امنیّت شغلی، در ازای پولی اندک، سخت کار می‌کنند و هر سال چشم‌انتظار سه هفته تعطیلی در سال و در نهایت مستمرّی بازنشستگی اندکی که پس از ۴۵ سال کار به دست می‌آورند، هستند. اگر این کار برای‌تان هیجان‌انگیز است، من به ازای هر ساعت کار ۲۵ سنت به شما می‌پردازم».

پرسیدم: «پدر پس چطور شما پول‌دار نشدید؟» او گفت: «چون تصمیم گرفتم معلّم شوم. معلّم‌ها به پول‌دار شدن فکر نمی‌کنند. ما فقط دوست داریم درس بدهیم. کاش می‌توانستم به شما کمک کنم، امّا واقعاً نمی‌دانم چطور می‌شود پول درآورد و ثروت‌مند شد».

۱. مدیریت گردش مالی یا نقدینگی ۲. مدیریت افراد ۳. مدیریت زمان شخصی

یکی معتقد بود: «خانه‌مان بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری و بزرگ‌ترین دارایی ماست». دیگری معتقد بود: «خانه‌ام بدهی من است و اگر روزی خانه‌تان به بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری‌تان تبدیل شد، به دردسر افتاده‌اید و با مشکل روبه‌رو می‌شوید».

یکی می‌گفت: «وقتی پولی به دست می‌آوری و موضوع پول به میان می‌آید، با آن با احتیاط برخورد کن و ریسک نکن». دیگری می‌گفت: «یاد بگیر چگونه ریسک را مدیریّت کنی».

رابرت معتقد بود کودکان سال‌ها تحت تعلیم سیستم آموزشی منسوخی قرار می‌گیرند و موضوعاتی را مطالعه می‌کنند که هرگز از آن استفاده نمی‌کنند و برای جهانی آماده می‌شوند که دیگر وجود ندارد. او گفت: «امروزه بدترین و خطرناک‌ترین نصیحت که می‌توانید به فرزندان‌تان بکنید این است: "به مدرسه برو؛ نمرات عالی بگیر و به دنبال شغلی امن و مطمئن باش"».

سکوتی طولانی میان ما برقرار شد. برایم روشن شده بود که من نیز همان توصیه‌ای را به پسرم می‌کردم که والدینم مدام به من گوش‌زد می‌کردند. دنیای اطراف‌مان تغییر کرده است، امّا پند و نصیحت‌ها تغییر نکرده‌اند. تحصیلات عالی داشتن و کسب نمرات خوب، دیگر عامل تضمین‌کنندهٔ موفّقیّت نیستند. هیچ‌کس جز فرزندان‌مان متوجّه این قضیّه نشده بودند.

«افراد پول‌دار دارایی کسب می‌کنند و افراد فقیر و طبقهٔ متوسط جامعه بدهی کسب می‌کنند، امّا فکر می‌کنند دارایی کسب کرده‌اند».

سخت کار کردن برای به دست آوردن پول، قانون قدیمیِ ایجادشده در دوران مردان غارنشین است.

کمی حریص باشید. این بهترین درمان برای تنبلی است.

بدون داشتن اندکی احساس طمع، تمایل به داشتن چیزهای بهتر در زندگی و پیش‌رفت کردن، در ما شکل نمی‌گیرد

«امروزه بدترین و خطرناک‌ترین نصیحت که می‌توانید به فرزندان‌تان بکنید این است: "به مدرسه برو؛ نمرات عالی بگیر و به دنبال شغلی امن و مطمئن باش"».

دوستش رابطهٔ میان اظهارنامهٔ درآمد، ترازنامه و نقدینگی‌های ماهانه را توضیح بدهد.

«باهوش باش تا به این سو و آن سو کشیده نشوی».