بریده‌هایی از کتاب ‏‫اسرار و ابزار طنز‌نویسی

به نظر من طنز بیدار کردن انسان خفته است. بعضی‌ها با چماق بر سرش می‌زنند و بیدارش می‌کنند و بعضی‌ها هم با یک شاخه گل بر صورتش می‌زنند و بیدارش می‌کنند. من خیال می‌کنم هنر طنزنویس در اینجاست؛ یعنی با شاخه گل بر چهره انسان خفته نواختن و او را بیدار کردن.

هربی بی‌کر: طنزنویس‌ها با وجود اینکه آخرین کارشان شاهکار بوده، هر بار دغدغه‌شان این است که آیا دوباره هم می‌توانند طنزی عالی بنویسند یا نه. برای همین هم احساس ناامنی می‌کنند و وحشت دارند که مبادا همه عالم به این واقعیت تلخ درباره آن‌ها و اینکه آن‌ها خیلی هم بااستعداد نیستند پی ببرند.

: یا ناسازه‌گویی: استفاده از دو کلمه متضاد در کنار هم به جای صفت یا قید برای خنداندن دیگران؛ مثلِ به نحو وحشتناکی آرام بود.

اما طنزنویس فقط کلمات روی کاغذ را دارد، بنابراین برای ایجاد تأثیری مشابه در خوانندگان باید دو برابرِ آن‌ها تلاش کند.

گاه کسانی چنین تصور می‌کنند که کارمندان، کسانی هستند که از زور بی‌کاری در اداره‌ای جمع شده‌اند! اما نسبت به کارمندی و کارمندان، که گاه صورتشان را با سیلی سرخ نگه می‌دارند ولی با پاکدامنی و امانت زندگی می‌کنند، اطلاع کافی ندارند.

در کار طنزنویسی در جهان سوم یک عامل همیشه ترس است.

یک بار از من پرسیدند: شما که این‌همه مطالب انتقادی نوشتید، آیا اثر مثبتی هم داشت؟ گفتم: بله، یک بار! یک باری که یکی از مسئولان به من نامه نوشت. اما می‌دانید چی نوشت؟ نوشت که دیگر از این مزخرفات ننویس!

مسئولان بر دو قسم‌اند؛ یکی مسئولان موفق و دیگری مسئولان ناموفق. طنز در برابر مسئولان موفق، ناموفق بوده و در برابر مسئولان ناموفق، موفق بوده و می‌باشد!

ما همه با استعداد و خلاقیت وودی آلن به این دنیا پا می‌گذاریم، فقط باید استعدادمان را شکوفا کنیم.

برای طنزنویسی ابزار و منابع زیادی وجود دارد. شما هم می‌توانید فهرستی از شگردها و فنونی را که بیش از همه به کارتان می‌آید تهیه و از آن‌ها استفاده کنید. با وجود این من در زیر ابتدا دو ابزار بسیار مهم را برای شروع کار طنزنویسی آورده‌ام و بعد فنون دیگری را فهرست کرده‌ام. به‌هرحال هروقت برای طنزنویسی کم آوردید، می‌توانید به این دو ابزار مهم متوسل شوید.