بریده‌هایی از کتاب پاریس از دور نمایان شد

غالب اهل پاریس از بس شبها تا صبح در تماشاخانه‌ها، باغ‌ها و به خانه‌ها هستند خواب‌شان را روز توی درشکه‌ها که نشسته‌اند و باز به یکی از همان جاها می‌روند می‌کنند.

قول میرزا احمد خان که می‌گوید اگرچه صد من کاشتیم نود من برداشتیم اما گندمش گندم بود.

باری قصه‌ها و تماشاهای پاریس همه ازین قبیل است و هوش و گوش مردم را برای این کارها دزدیده‌اند و مردم اوقات خود را بعد از کسب، صرف تماشای این نوع مضحکه‌ها و لهو و لعب‌ها می‌نمایند و ابداً در تمام پاریس دین و مذهب و دیانت و معنویت و روحانیت و حقیقت و انسانیت و ناموس و عِرض و مردی و مردانیت و غیرت به هیچ وجه من الوجوه یافت نمی‌شود.

روح شهر کلاف پیچیده‌ای از عناصر دیدنی و نادیدنی‌اش است.