بریده‌هایی از کتاب وقتی از دویدن صحبت می‌کنم در چه موردی صحبت می‌کنم

مهمترین چیزی که در مدرسه یاد می‌گیریم این است که چیزهای مهم را نمی‌توان در مدرسه آموخت

زندگی انصاف ندارد. بعضی از مردم زمین و زمان را به‌هم می‌ریزند اما هرگز به هدفی که دارند نمی‌رسند، در صورتی که بعضی‌ها بدون آنکه زحمتی به خود دهند به اهدافشان می‌رسند.

وقتی می‌دوم به خود می‌گویم که به رودخانه فکر کن، و به ابرها. اما اساساً به چیزی فکر نمی‌کنم. تنها کاری که می‌کنم این است که در آرامش خودم، خلأ ساختگی، و سکوت به‌یاد ماندنی خودم دایم می‌دوم، و چقدر هم باشکوه است. مهم نیست مردم چه می‌گویند.

وقتی سنتان بالا می‌رود یاد می‌گیرید که حتی با چیزهایی که دارید راضی باشید. این یکی از چند امتیاز خوب پیر شدن است.

درد تاوانی است که یک شخص باید برای استقلال خود بپردازد.

تصور می‌کنم گاهی اوقات تا حدی مشکل است که از باخت جلوگیری کرد. هیچکس همیشه برنده نیست. در بزرگراه زندگی همیشه نمی‌توانید در خط سریع حرکت کنید.

بعضی از مردم زمین و زمان را به‌هم می‌ریزند اما هرگز به هدفی که دارند نمی‌رسند، در صورتی که بعضی‌ها بدون آنکه زحمتی به خود دهند به اهدافشان می‌رسند.

اگر از من بپرسند که برای یک نویسنده مهمترین خصوصیت بعد از استعداد چیست، بلافاصله می‌گویم: تمرکز حواس، یعنی توانایی تمرکز تمام استعدادهای محدودتان در مواقع بحرانی.

من برای ورزش‌های گروهی ساخته نشده‌ام. این من هستم. از وقتی که بالغ شدم، هرگاه فوتبال یا بیس‌بال بازی کردم راحت نبودم. شاید دلیلش این باشد که هیچگاه برادر نداشتم، اما هرگز نتوانستم در بازی‌هایی شرکت کنم که در مقابل کسی باشم، جنبه‌ی رقابت مرا معذب می‌کند.

«ماهیچه سخت به دست می‌آید اما آسان از دست می‌رود. چربی آسان به دست می‌آید اما سخت از بین می‌رود.»

در دو استقامت تنها حریفی را که باید شکست دهید خودتان هستید

گاهی اوقات مردم به کسانی که می‌دوند پوزخند می‌زنند و می‌گویند، «آن‌ها تلاش می‌کنند که عمرشان زیاد شود.» اما تصور نمی‌کنم اکثر مردم به چنین دلیلی بدوند. بیشتر دونده‌ها به‌خاطر طول عمر نمی‌دوند، بلکه می‌خواهند به تمام معنی زندگی کنند. اگر می‌خواهید سال‌های زیادی عمر کنید بهتر است با اهداف روشنی زندگی کنید تا در غبار، و من معتقدم که دویدن به این هدف کمک می‌کند.

رقابت با زمان مهم نیست. چیزی که اکنون برای من اهمیت زیادی دارد این است که چقدر از زندگی لذت می‌برم، مهم نیست بیست و شش مایل را با رضایت کامل تمام کنم. من از چیزهایی لذت می‌برم و برای آن‌ها ارزش قائلم که نمی‌توانند با اعداد بیان شوند

تصور می‌کنم فرآیندهای معین اجازه تنوع نمی‌دهند. اگر قرار است بخشی از این فرآیندها باشید، تنها کاری که می‌توانید بکنید این است که خودتان را با تکرار سرسخت آن تغییر دهید، یا شاید، تحریف کنید، و آن فرآیند را بخشی از شخصیت خودتان بسازید.

جهان احتیاج به شخص شرور و بدذاتی دارد که مردم انگشتشان را به‌طرف او بگیرند و بگویند، «مقصر تو هستی!»

مهمترین چیزی که در مدرسه یاد می‌گیریم این است که چیزهای مهم را نمی‌توان در مدرسه آموخت.

تنها چیزی که برای من اهمیت داشت هر روز دویدن بود، نه سرعت و مسافت.

وقتی تصمیم گرفتم بدوم انتخاب زیادی نداشتم.

هیچ چیز در دنیای واقعی به زیبایی تصورات واهی شخصی رؤیازده نیست.

فعلاً منتظرم تا بعداً در مورد معنی آن فکر کنم. (تعویق فکری در مورد هر چیزی یکی از ویژگی‌های من است، مهارتی که با بالا رفتن سنم بیشتر شد.)