بریده‌هایی از کتاب رستاخیز داعش

بن‌لادن توصیه کرد مالیات‌ها را کمتر کنند و به‌جای آن، به همان وجوهات دینی اکتفا کنند. همچنین با اشاره به آثار منفی کشورداری در جهانِ عرب، الشباب را تشویق کرد که امتیازاتِ انحصاری‌اش را لغو کند. بن‌لادن پیشنهاد کرد به‌جای قطع کردن درختانِ نادر سومالی برای دست یافتن به اهداف کوتاه‌مدتِ اقتصادی، گونه‌های دیگری از درختان را بکارند تا هم باعث رشد اقتصاد شوند هم جنگل‌زدایی را متوقف کنند. «حواستان باشد که به‌خاطر تغییرات آب‌وهوایی، بعضی مناطق با کم‌آبی مواجه‌اند و بعضی دیگر با سیل.» اگر کسی نمی‌دانست بن‌لادن در رأسِ خطرناک‌ترین تشکیلاتِ تروریستیِ جهان است، خیال می‌کرد بن‌لادن مأمور ادارهٔ توسعهٔ بین‌المللی ایالات متحده است. (۱۰۴)

زیارت بقعه‌ها و امام‌زاده‌ها یکی از چیزهایی است که اسلام افراطی‌ای که جهادی‌های سلفی پابندِ آن‌اند قدغن کرده است

تنش‌های قومیتی و نژادی به معضل بزرگی میان قبیله‌ها تبدیل شده بود؛ به‌گونه‌ای که جهادی‌ها با داوطلبانِ تیره‌پوست‌تر بدتر از داوطلبانی برخورد می‌کردند که پوستِ روشن‌تری داشتند. (۷۱) بنا به برخی گزارش‌ها، وظایف پست و حقیر را به جنگجوهای سیاه‌پوست محول می‌کردند و حتی جهادی‌ها، بعد از آنکه شهر تیمبوکتو را ترک کردند، نسبت به این جنگجوها بی‌اعتنا بودند و به حال خودشان رهایشان کردند.

جهاد در نظر کهنه‌جهادی‌ها چیزی نیست مگر خشونت، زمختی، تروریسم، ارعاب دیگران و قتل عام.

پس از سقوط طالبان، زرقاوی و سیف العدل از افغانستان به ایران رفتند. در آنجا بحثشان بالا گرفت که بعد از آن، زرقاوی باید به کجا برود.

شهر هرات را به‌خاطر نزدیکی‌اش به مرز ایران انتخاب کردند چون راحت می‌توانستند افراد و امکانات را از مرز جابه‌جا کنند

«سیاست باید بر نظامی‌گری تسلط داشته باشد. این یکی از ارکان جنگ است که همهٔ ملت‌ها، اعم از مسلمان و بی‌دین، با آن موافق‌اند.»

ظواهری او را ملامت کرد که «شاید سر بُریدنْ جوانان دوآتشه را سر ذوق بیاورد، اما به مذاق مسلمانان خوش نمی‌آید

شیعیان همهٔ موازنه‌ها را بر هم زده‌اند

زرقاوی نفرت شدیدی از شیعیان داشت. از نظر او، شیعیان نه‌تنها ستون پنجم‌اند و سنی‌ها را به آمریکایی‌ها می‌فروشند، که نوکران دجّالند. دجّال کسی است که در آخرالزمان پدیدار می‌شود و علیه مسلمانان می‌جنگد. [از نظر زرقاوی] آمریکایی‌ها هم به همین ارباب خدمت می‌کردند.