بریده‌هایی از کتاب نبرد من

و روشنفکران چشمان خود را باز کردند فهمیدند که چه خطر بزرگی

از نظر من هنوز هم شیوه تدریس دو درس جغرافیا و تاریخ در آلمان و اتریش درست نیست، بسیاری از معلمان تاریخ نمی‌دانند که هدف از درس تاریخ آموزش حوادث جنگی به دانش آموزان نیست و حوادث جنگی فایده ای برای دانش آموزان ندارد. این که دانش آموز بداند تاریخ وقوع جنگ ها چه زمانی بوده و مارشال چندم در چه تاریخی به دنیا آمده است بی فایده است. چیزی که در جنگ ها مهم هست، علت وقوع جنگ و تحقیق درباره نبردها و حوادث تاریخ است.

هوش و استعداد انسان بر اثر ارتباط با عوامل خارجی پیشرفت می‌کند و مسائل اجتماعی تاثیر مستقیم بر روی انسان خواهد داشت و تجربه به بزرگ شدن و پیشرفت انسان کمک شایانی خواهد کرد.

این که دولتی تصور کند با زور اسلحه و جنگ می‌تواند اقتصاد خود را حفظ و پیشرفت دهد تصوری اشتباه است و انگلیس همیشه از راه دوستی و صلح، سیاست بازرگانی و اقتصادی خود را دنبال می‌کرد و با این سیاست بعد از گذشت دو قرن توانسته بود صاحب قدرت اقتصادی شود.

اگر در قرن‌های گذشته قهرمانان بزرگ دنیا خود را در میان جنگ به کشتن می‌دادند برای تحصیل نان روزانه خود نبود بلکه عشق به میهن و به منظور به دست آوردن افتخار، عزیزترین ذخائر زندگی-جان- خود را نثار می‌کردند. آیا این همان ایده آل نبود؟

مانند یک کودک است که از اوایل کودکی از رشد او جلوگیری شده و همواره سرکوب شده است و مشخص است که این کودک سرخورده در آینده توانایی استفاده خوب از فکر و اندیشه خود را نخواهد داشت.

مجلس پارلمان برای نمایندگان، محل خدایی و آقایی است و بعد از اتمام دوره چهارساله نمایندگی، آنها همچون حیوانی رام و آرام می‌شوند و دست از عربده کشی و درندگی برمی‌دارند و مردم را برای دوره بعدی آماده می‌کنند، کارهایی که برای مردم انجام داده‌اند را بزرگنمایی می‌کنند و می‌خواهند که مردم یکبار دیگر پشت آنها بایستند و رای خود را به نفع آنها داخل صندوق‌ها بیاندازند. وقتی با جواب منفی از سوی مردم رو به رو می‌شوند به حیله و فریب و ظاهر سازی متوسل می‌شوند و قیافه حق به جانب به خود می‌گیرند و مردم را وادار به این بازی می‌کنند و مردم را دوباره فریب می‌دهند تا پای صندوق‌ها بیایند و رای خود را به نفع این حیله‌گران داخل صندوق بیاندازند. ااین اتفاق هر بار و هر دوره تکرار می‌شود و نمایندگان هم چون کرم‌هایی در درونسیاست پیله می‌کنند و زمانی که به خوبی خود را از سیاست بارور و قوی کردند و از برگ‌های سیاست به نفع خود تغذیه کردند؛ پیله را می‌شکافند و به پرواز در می‌آیند.

زمانی که یک ملت تعادل بین نیازها و محصولات و زمین‌ها را برقرار سازدمی‌تواند استقلال خود را در برابر بیگانگان حفظ کند و در بحران‌های سیاسی، آزادی کامل برای آنها فراهم شود.

این که بخواهم ادعا کنم که سازمان نازی فقط با عقل و هوش افراد به وجود آمد و پایدار بود خیلی درست نیست چون تا مشکل مالی حل نمی‌شد نمی‌توانستیم امیدوار به پیروزی باشیم.

مجلس پارلمان برای نمایندگان، محل خدایی و آقایی است و بعد از اتمام دوره چهارساله نمایندگی، آنها همچون حیوانی رام و آرام می‌شوند و دست از عربده کشی و درندگی برمی‌دارند و مردم را برای دوره بعدی آماده می‌کنند، کارهایی که برای مردم انجام داده‌اند را بزرگنمایی می‌کنند و می‌خواهند که مردم یکبار دیگر پشت آنها بایستند و رای خود را به نفع آنها داخل صندوق‌ها بیاندازند. وقتی با جواب منفی از سوی مردم رو به رو می‌شوند به حیله و فریب و ظاهر سازی متوسل می‌شوند و قیافه حق به جانب به خود می‌گیرند و مردم را وادار به این بازی می‌کنند و مردم را دوباره فریب می‌دهند تا پای صندوق‌ها بیایند و رای خود را به نفع این حیله‌گران داخل صندوق بیاندازند.

شروع هر کدام به منزلهٔ شروع مشکل جدیدی است که از سیاست پارلمانی نشات می‌گیرد چون اعضای پارلمان همیشه افرادی بدگمان هستند که تصور می‌کنند ملت در حال شورش و انقلاب در مقابل دولت هستند و می‌خواهند قوانین و شرایط را تغییر دهند.

از کلمه جنگ به عنوان یک استعاره استفاده می‌کنم چون همان طور که قبلا هم گفتم قهرمانان دروغگو همیشه خود را افرادی درست و با تقوا نشان می‌دادند که با حیله‌گری اشتباهات خود را به گردن دیگران می‌اندازند و چون صاحب قدرت هستند مردم عادی فکر نمی‌کنند که با این افراد درحال حیله‌گری هستند و در این صورت اتفاقی که نباید رخ دهد، رخ می‌دهد.

آنها مانند ضبط صوت محتوای سخنرانی‌ها را ضبط می‌کردند و آن را تبدیل به محتوای عوام فریب می‌کردند و تحویل مردم می‌دادند.

به عقیده من علت اصلی شکست آلمانی‌ها همین نکته بود چون هر چیزی که می‌شنیدند برخلاف واقعیت بود و آنها با چشمانی بسته و بدون هیچ اطلاعاتی مقابل دشمن قرار می‌گرفتند و معمولا در مقابل دشمن شکست می‌خوردند و عقب‌گرد می‌کردند.

آنها ابتدا به دنبال رفع نیازهای طبقه کارگر بودند اما بعد از مدتی دریافتند که پیگیری مشکلات کارگران به صلاح آنها نیست، زیرا ممکن بود کارگرها بعد از حل مشکلاتشان از مبارزه با حزب بورژوازی خودداری کنند و دستورات حزب را اجرا نکنند.

جامعه مانند یک زن است که در هر شرایطی به پشتیبانی همسرش نیاز دارد.

اوضاع زمانی بدتر می‌شد که کارگر تشکیل خانواده داده بود و در بدبختی او همسر و فرزندانش هم سهیم بودند آن زمان بود که کارگر باید همزمان با دو جبهه می‌جنگید. یکی جبهه ای در خارج از منزل و یکی جبهه در منزل یعنی همسر و فرزندانش. این درگیری ها و جنگ ها به جایی ختم می‌شد که دیگر عشق و علاقه بین پدر و فرزندان کمرنگ و کم کم محو می‌شد و خانواده ها از هم فاصله می‌گرفتند.

گرسنگی و بی پولی دو یار با وفای من در وین بودند. با هزاران زحمت و با صرف نظر از بسیاری از هزینه های ضروری و با کار بسیار پول تهیه می‌کردم و کتاب های مطالعه و تمرین نقاشی را تهیه می‌کردم...این یکی از صحنه‌های نبرد من با روزگار بود. تنها سرگرمی‌من در آن سالها خواندن کتاب بود، سرگرمی‌که به خاطر به دست آوردن آن مجبور بودم اغلب اوقات خود را بدون غذا سر کنم به همین دلیل کتاب ها را با علاقه و عمیق مطالعه می‌کردم. مطالبی را که از آن کتاب ها آموختم هنوز هم بعد سالیان سال مورد استفاده ام قرار می‌گیرند. با مطالعه همین کتاب ها و در همین دوران بود که نظریات جدیدی در من شکل گرفت.

عوام ملت فقط ظاهر امور را تشخیص می‌دهند و وارد عمق مسائل نمی‌شوند.

طبیعت مرز سیاسی نمی‌شناسد. هرکس قدرت و زور بیشتری داشته باشد می‌تواند طبیعت را مهار کند و هرکس از همه قدرتمندتر باشد می‌تواند همه جهان را داشته باشد.