بریده‌هایی از کتاب رازهایی درباره مردان

متعاقب چنین رفتاری او نیز احساس ناتوانی و بی‌لیاقتی خواهد کرد و در نتیجه اعتماد بنفسش پایین آمده و رفتارش نیز بچگانه‌تر می‌نماید. این به نوبه خود باعث بوجود آمدن یک چرخه زندگی معیوب خواهد شد. هنگامی که یک مرد احساس خوبی نسبت به خودش ندارد، شما را نیز کمتر دوست خواهد داشت. احساس عزت‌نفس یک مرد بستگی به احساس توانمندی او دارد. هنگامی که مردی احساس می‌کند کارها را به درستی انجام نمی‌دهد، به سختی می‌تواند با شما و یا خودش مهربان باشد.

اگر مانند دختر بچه‌ها با مردتان حرف بزنید، در واقع به او می‌گویید: ببین من فقط یک دختر بچه کوچک هستم، به من صدمه‌ای نزنی، با من بد رفتاری نکنی، باشه؟

نامزد یا همسر خود را عملا پدر صدا زدن، روی پاهای او نشستن و لب و لوچه‌تان را آویزان کردن و اعتراف به او به‌خاطر این که آن روز دختر بدی بودید. به شوهرتان اجازه بدهید، تمام مسایل پولی و اقتصادیتان را کنترل کند و پول تو جیبیتان را بدهد. در این جا نمی‌خواهم به علل روان شناختی و جدی‌تر این موضوع بپردازم، بلکه تنها کافی است که بگویم هر چه بیشتر شوهرتان را درنقش پدرتان قرار دهید، خودتان بیشتر در نقش کودک فرو خواهید رفت.

زنان هنگامی که نیازهایشان را از مردان مطالبه می‌نمایند، مانند دختر بچه‌ها رفتار می‌کنند. وقتی دختربچه کوچکی بودید به‌خاطر شیرین بودن، نازنازی بودن و آسیب‌پذیریتان توجه زیادی گرفته‌اید. ممکن است متوجه نباشید که هنوز هم چقدر دور و بر مردها این کار را انجام می‌دهید، مخصوصآ وقتی که به عشق و تحسین نیازمندید.

آلیسن بیش از آن‌چه که هری خودش را قبول داشته باشد، او را قبول داشت. او عاشق توانایی‌های بالقوه هری بود، نه عاشق خود او. انگار بخشی از ذهن آلیسن چنین دریافت می‌کرد که تنها هنگامی موفق خواهد بود که هری بتواند زندگیش را راست و درست کند و مادامی که هری بر طبق نقشه‌های او پیشرفت نمی‌کرد، احساس شکست می‌نمود.

به سر کار رفتیم و آموختیم که از خودمان حمایت کنیم، اما هنوز منتظریم وقتی به محل کارمان وارد می‌شویم، مردان در را برایمان باز کنند. از آن‌ها می‌خواهیم احساساتشان را با ما در میان بگذارند و آسیب‌پذیریشان را به ما نشان دهند، اما همین که این کار را کردند، به نظرمان ضعیف می‌آیند و احساس می‌کنیم که از خود ضعف نشان داده‌اند. در واقع استانداردهای جدید ما، نه تنها خودمان، بلکه مردهایمان را نیز آزار می‌دهند.

صمیمیت حقیقی با انسانی دیگر،تنها در صورتی امکان‌پذیر است که صلح و آرامش واقعی را در درون خودتان یافته باشید. «آنجلا وازنیک»

ترتیبی اتخاذ کنید تا بار احساسی رابطه تان، بین هر دو شما تقسیم شود.

مردها موقعی احساس خوبی نسبت به خودشان دارند که مسئولیت موردی به عهده آن‌هاست و یا موقعی که خودشان کاری را شروع می‌کنند. بنابراین هنگامی که این فرصت را به آن‌ها نمی‌دهید، احساس می‌کنند از مذکر بودنشان دور مانده‌اند و احساس انزجار می‌نمایند.

مردان بسیار دیگری را راجع به این موضوع مورد سؤال قرار دادم و اکثریت قریب به اتفاق آنان تأیید نمودند، هنگامی راحترند که تمامی جایی که در آن نشسته‌اند را ببینند و هرگز دوست ندارند پشت به در و پشت به جایی که هستند، بنشینند.

صمیمیت حقیقی با انسانی دیگر،تنها در صورتی امکان‌پذیر است که صلح و آرامش واقعی را در درون خودتان یافته باشید.

سعی کنید همسرتان را نوازش کرده، دست‌هایش را بگیرید، یا وی را در آغوش گرفته، سرتان را روی بازوهایش بگذارید تا بتواند از «سر» خود بیرون آمده و به دل و احساسات خود رجوع کند. این سریع‌ترین و در عین حال ساده‌ترین روشی است که شما می‌توانید با استفاده از آن به مرد زندگیتان کمک کنید، تا با احساسات خود تماس برقرار کند. مردها هویتشان را بیشتر از بدن خود می‌گیرند، پس تماس جسمانی می‌تواند او را از این‌که تمامآ منطقی، تحلیلی و استدلال‌گر باشد بیرون کشیده و به الگوهای احساسی‌تر و آسیب‌پذیری سوق دهد.

ما ناآشنایی مردها به احساسات و عواطف را به غلط به حساب لجبازی و مقاومت آن‌ها می‌گذاریم. و آن‌ها را به‌خاطر بی‌احساس‌بودنشان سرزنش می‌کنیم. اکثر مردهایی که با آن‌ها مصاحبه کرده‌ام از این‌که زن‌ها آن‌ها را به کرات بی‌احساس، سرد و غیرمنطقی برچسب زده‌اند، عصبانی و رنجیده‌اند. حائز کمال اهمیت است درک کنید، بی‌احساسی مردها، افسانه‌ای بیش نیست. مردها درست به اندازه ما زن‌ها و حتی در برخی از موارد بسیار نیز، احساسی‌تر هستند.

نانسی کودورو نویسنده کتاب «تولید مجدد تولد» چنین می‌گوید: «پسرها به طرزی ناخودآگاه سعی در از خود راندن مادرانشان دارند. آن‌ها تلاش می‌کنند وابستگی شدید خود به مادرشان را انکار کنند. وابستگی که هنوز آن را با قوت تمام حس می‌نمایند. آن‌ها این کار را با سرکوب کردن هر گونه انگیزه مؤنث در درون خود و مهم‌تر از همه با بی‌اهمیت جلوه دادن هر انگیزه مؤنثی در دنیای خارج انجام می‌دهند.» کودک کوچک و سرکش درون مردها، هم چنان بدنبال آن است تا ثابت کند، هویتی متمایز از مادرش دارد. لذا به تلاش خود جهت مغلوب کردن زن‌ها ادامه می‌دهد. او زن‌ها را پست‌تر از خود می‌بیند. گویی می‌گوید: «ببین از آن جا که من روی شما کنترل دارم پس از شما بهترم و از شما نیستم.»

در این میان فرضیه‌ای جدیدتر از سایر فرضیه‌ها است که می‌گوید: «نیاز جنس مذکر به برتری، برخاسته از این نیاز مردها به استقلال و داشتن هویتی متمایز و مستقل از مادرشان و در کل هر گونه جنس مؤنث می‌باشد.» از آن جا که یگانه الگو و مدل برای یک پسر بچه کوچک، مادرش است، پس او هویتش را وابسته به مادرش می‌داند، مگر آن که کاری بکند که او را از مادرش متمایز سازد. همگی ما شاهد این رفتار خاص پسرها هنگامی که به سن بلوغ می‌رسند، بوده‌ایم. به ناگهان آن‌ها دیگر دوست ندارند مادرشان را ببوسند و یا لمس کنند. حتی ممکن است ابراز بدارند که مادران خود را چندان نیز دوست ندارند. در واقع در تلاش به منظور تعریف هویتی متفاوت از خود می‌باشند، هویتی مردانه.

آیا چنین فکر نمی‌کنید مردانی که با شما بدرفتاری می‌کنند و تحقیرتان می‌نمایند به طرزی پنهان به شما حسادت نموده و از جانب شما احساس خطر می‌کنند؟ فرضیه‌های زیادی وجود دارد که دلیل این حالت را حسادت مردها به قابلیت خلاقیت و باروری زنان، در واقع حسادت و ترس می‌دانند. در طول دوره بارداری، بدن زن‌ها دستخوش تغییرات شگفت انگیزی می‌شود که مردها قادر به درک آن نیستند. چنین به نظر می‌رسد که زن‌ها قابلیت‌ها و غرایزی دارند که مردها از آن بی‌بهره‌اند. زن‌ها می‌توانند بارور شوندو بچه به دنیا بیاورند و این به نوبه خود اعجازآمیزترین توانایی است که وجود دارد. تمامی این عوامل می‌توانند در نیاز به سلطه‌طلبی، برتری و غالب بودن مردان دخیل باشند. در این میان فرضیه‌ای جدیدتر از سایر فرضیه‌ها است که می‌گوید: «نیاز جنس مذکر به برتری، برخاسته از این نیاز مردها به استقلال و داشتن هویتی متمایز و مستقل از مادرشان و در کل هر گونه جنس مؤنث می‌باشد.»

یقین دارم ذهنیت شکارچی و جنگجویی نهفته در رفتار این مردان قرن بیستم را به وضوح می‌توانید ببینید. آنان همچنان تحت سلطه درونی نیروهایشان هستند، در حالی که کاملا از آن آگاه نیستند. فرضیه‌ای وجود دارد که بیان می‌کند، انسان‌ها واجد یک حافظه ژنتیکی هستند؛ نوعی از خودآگاهی و هوشیاری که در طول اعصار به آن‌ها منتقل شده است؛ حافظه ژنتیکی که یک حسابدار نیویورکی را با تمامی اجداد ابتداییش که هزاران سال قبل داشته، به نوعی مربوط می‌سازد. چنین به نظر می‌رسد که این مردان تاکنون نیز غرایزی نظیر: حمایتگر بودن، ضعف نشان ندادن و کنترل اوضاع را در دست داشتن را همچنان از خاطر نبرده‌اند و بطرزی ناخودآگاه این غرایز را در زندگی روزانه خود نشان می‌دهند.

مردها هرگز سعی در عصبانی کردن زن‌های مورد علاقه خود را ندارند. رفتار آن‌ها نتیجه تعلیمی است که سال‌ها به آن‌ها داده شده و این آموزش احساسی‌تر بودن را برایشان مشکل می‌سازد.

صحبت در خصوص موضوع‌های فوق با همسرتان، نه تنها به شما اطمینان خاطر می‌دهد که همسرتان نیز به همان اندازه شما به این قبیل مسایل اهمیت می‌دهد و حتی مایل است در جهت رشد و موفقیت رابطه‌اش تلاش کند، بلکه به او کمک می‌کند احساسات خوب ناشی از صحبت درباره این قبیل مسایل با شما را تجربه کند. تعهد همسرتان مبنی بر مشارکت و همکاریش در رابطه با شما، باعث می‌شود، احساس کنید، هر دو اعضای یک تیم و به دنبال هدفی واحد هستید، دو انسان متعهد به موفقیت رابطه‌ای واحد.

از او بخواهید احساساتش را در رابطه با موضوع‌های زیر با شما در میان بگذارد. تصویر ذهنی او از یک رابطه ایده‌ال چیست؟ مایل است چه مقدار از وقت و انرژی خود را به بهبود رابطه‌اش با شما اختصاص دهد. به منظور ایجاد رابطه‌ای مستحکم و نیرومند، مایل به استفاده از چه روش‌ها و تکنیک‌هایی است (کتاب خواندن، مشاوره، سمینار، میزگردهای هفتگی و...) برخوردها و مشکلات پیش آمده را چگونه و به چه روشی می‌خواهد حل کند؟ (دوست دارد فورآ درباره آن‌ها صحبت کند، یا منتظر شود اول بچه‌ها بخوابند، یا احساساتش را روی کاغذ بنویسد یا...؟»