بریده‌هایی از کتاب رازهایی درباره مردان

چرا وقتی راجع به مشکلاتتان با همسرتان صحبت می‌کنید یا آسیب‌پذیریتان را برایش فاش می‌گویید، عصبانی می‌شود. به این دلیل عصبانی است که: الف. خود را مسئول می‌داند برای مشکل شما راه حلی بیابد. ب. هنگامی که در یافتن راه چاره عاجز و ناتوان می‌ماند، احساس حماقت نموده و حس می‌کند شما را مأیوس کرده است.

مردها به این دلیل در مواجهه با برخورد احساسی زن‌ها واکنش منفی نشان می‌دهند، چون که با احساسات آسیب پذیری خودشان راحت نیستند. من نیز با این نظریه موافق هستم و معتقدم بخشی از مشکلات میان مردان و زنان از همین ناحیه نشأت می‌گیرد.

مردها این‌گونه آموزش دیده‌اند که دنیای بیرون را تحت کنترل کامل خود داشته باشند و همیشه به موفقیت دست پیدا کنند و در عوض به دنیای درونی خود که شامل افکار و احساساتشان می‌باشد، کمتر توجه نشان بدهند. به پسر بچه‌های کوچک گفته شده که ارزش آن‌ها به کارهایی است که انجام می‌دهند و همچنین به موفقیت‌هایی است که بدان‌ها دست پیدا می‌کنند.

۱ ـ چرا مردها دوست دارند حق با آن‌ها باشد؟ «چرا متنفرند از این که اشتباه کنند.» ۲ ـ چرا مردها وقتی زن‌ها ناراحت می‌شوند و احساساتی برخورد می‌کنند از این حالت عصبانی می‌شوند؟ ۳ ـ چرا این‌طور به نظر می‌رسد که مردها در مقایسه با زن‌ها کمتر به عشق و روابط اهمیت می‌دهند

مردان از شما منزجر خواهند شد: وقتی با آن‌ها مانند یک بچه رفتار می‌کنید، نسبت به شما احساس مسئولیت می‌کنند. به‌طوری که در سرتاسر این کتاب نیز خواهید دید، مردان از مسئولیت‌های زیادی که در زندگی بعهده دارند، احساس بدی دارند. گرچه ممکن است به احساس عجز و درماندگی شما پاسخ مثبت بدهند و به کمکتان بشتابند، اما انزجار زیادی را در پایان نسبت به شما احساس خواهند کرد.

زن‌ها در ترس دائم از همسرشان در کنار آن‌ها زندگی می‌کنند و نهایتآ بر علیه آن‌ها می‌شورند.

هرگاه یکی از علایق، دوستان و یا رؤیاهای خود را به امید جلب توجه و دریافت محبت و عشق مردی زیر پا می‌گذارید، بخشی از وجود و شخصیت خود را از دست می‌دهید. هر چه بیشتر فدا کنید، کمتر از شما چیزی به جا می‌ماند، تا جایی که یک روز هوشیار می‌شوید که احساس می‌کنید از درون تهی شده‌اید و چیزی از وجود واقعیتان بجا نمانده است و تمامی آن‌چه که بودید را دور انداخته‌اید تا شخص دیگری باشید. پس شخصی که دوست داشتنی‌تر باشد، در این فرآیند، زنانگی و موجودیت اصلی خود را از دست می‌دهد.

به چه دلیل بسیاری از مردان سعی می‌کنند شما را از کسانی که دوستشان دارید جدا کنند؟ مردانی که از درون احساس ناامنی زیادی دارند، سعی می‌کنند شما را از سیستم‌های حمایتیتان دور نمایند.

شخصیت‌های مذکر عمومآ در قالب افراد آرزومند، جاه طلب، بلند پرواز، ماجراجو، قوی و غالب نشان داده می‌شوند. در حالی که شخصیت‌های مؤنث در قالب افراد وابسته، زیر دست، ضعیف و نقش‌هایی این چنین نشان داده می‌شوند.

«آنان از همان ابتدا یاد می‌گیرند تنها تعداد کمی از احساساتشان قابل پذیرش و مجاز می‌باشد. تهاجمی بودن، رقابت‌طلبی، خشم و... به اضافه احساساتی که در کنترل بودن را تداعی می‌کند پذیرفتنی است. همین که بزرگتر می‌شویم، احساس جنسی نیز به این لیست اضافه می‌شود. عدم اعتماد به نفس، ترس، آسیب پذیری، ملایمت، مهربانی، عشق، شور، حرارت و حساسیت تنها برای دختران و زنان مجاز شمرده می‌شود. پسری که هر یک از این خصوصیات و ویژگی‌ها را از خود بروز دهد، بچه ننه، لوس و یا دختر مآب خوانده می‌شود و چه انگیزه‌ای از این تخریب کننده‌تر می‌تواند باشد؟»

غرایزی نظیر: حمایتگر بودن، ضعف نشان ندادن و کنترل اوضاع را در دست داشتن را همچنان از خاطر نبرده‌اند و بطرزی ناخودآگاه این غرایز را در زندگی روزانه خود نشان می‌دهند.

«او نمی‌تواند به راحتی احساساتش را نشان دهد، گویی همواره مجبور است خود را قوی نشان دهد.»

۱ ـ چرا در کتاب، مردها را شکارچی آواره و رانده شده، نامیده‌ایم؟ ۲ ـ چرا همواره مردها در طول تاریخ سعی در مغلوب نمودن زنان داشته‌اند؟ ۳ ـ چگونه مردها آموزش دیدند که برای عشق نامناسب باشند؟ ۴ ـ چگونه نقش‌های جنسی کلیشه‌ای توسط تلویزیون به ما القاء می‌شود؟

در حالیکه شما مدتی است راه را گم کرده‌اید، اما همسرتان ترجیح می‌دهد همچنان به رانندگی ادامه بدهد، به جای این که لحظه‌ای توقف کرده و آدرس درست را از دیگران بپرسد؟ چرا مردها که سعی در کنترل شما دارند، به طرزی پنهانی از کنترلی که شما روی آن‌ها دارید می‌ترسند؟ چرا مردها به سختی می‌توانند اجازه دهند به آنان نزدیک شوید؟ چرا مردها هنگامی که بر روی چیزی تمرکز کرده‌اند و شما سعی در جلب توجه آن‌ها را دارید، عصبانی می‌شوند؟ چرا مردها همواره سعی در پنهان کردن ناراحتی یا عصبانیت خود دارند؟

ه هنگام عصبانیت و یا ناراحتی طوری رفتار می‌کنید که گویی رنجیده هستید. آیا شما هنگامی که عملا عصبانی هستید، گریه می‌کنید؟ آیا مواقعی که می‌بایست به مردی بگویید رفتارش احمقانه بوده و از دستش عصبانی هستید، لب و لوچه‌تان را آویزان می‌کنید؟ آیا مواقعی که باید محل را ترک کنید، در عوض اخم می‌نمایید. از آن‌جا که به بسیاری از ما آموزش داده‌اند که دخترها نباید عصبانی شوند، چون این کار قشنگ نیست، ما نیز خشم خود را فرو خورده و سعی می‌کنیم با احساسات دیگری که قابل پذیرش‌تر و زنانه‌تر است آن را نشان دهیم.

به‌خاطرداشته باشید: از موضع ضعف برخورد نکردن با مردان، به این معنا نیست که نسبت به آن‌ها سلطه جو باشید و سعی کنید آن‌ها را کنترل نمایید، بلکه بدین معنی است که با خودتان رفتاری از سر عشق و توأم با احترام داشته باشید و بدین وسیله مردتان را وادار کنید که او نیز با شما چنین رفتاری داشته باشد.

از آن جا که یگانه الگو و مدل برای یک پسر بچه کوچک، مادرش است،

۴ ـ مسئولیت‌هایی را که دوست دارید به عهده بگیرد به او واگذار کنید و چنان‌چه اشتباه‌هایی مرتکب می‌شود، مسئولیت‌ها را از او سلب نکنید.

۳ ـ آن گونه که مادرها با بچه‌هایشان صحبت می‌کنند با او صحبت نکنید. به خودتان قول بدهید با نامزد یا همسرتان طوری صحبت نکنید، گویی او یک پسر بچه پنج ساله می‌باشد.

۲ ـ با نامزد یا همسرتان به مانند شخصی لایق، دانا، توانا و قابل اعتماد رفتار کنید. اطلاعاتی که خودش می‌بایست به‌خاطر داشته باشد را به او یادآوری نکنید.