بریده‌هایی از کتاب بدن فراموش نمی کند

«وقتی کسی به دیگری پوزخند می‌زند یا دندان‌قروچه می‌کند، آیا گوشهٔ دندان نیش در طرفی که فرد مقابل ایستاده، بالا می‌آید؟» - چارلز داروین، ۱۸۷۲

«انسان و حیوانات برتر... غرایز مشترکی (نیز) دارند. همهٔ آن‌ها دارای حواس، شهود، ادراک، اشتیاق و هیجانات، حتی خصیصه‌های پیچیده‌تری مثل حسادت، سوءظن، تقلید، قدردانی و بخشش‌اند.»

سی. سی. چانگ، تمرین ذن شما در آن تکهٔ زمانی کوچکی زندگی می‌کنید که به خودتان تعلق دارد؛ اما آن تکهٔ زمانی فقط زندگی شما نیست، خلاصهٔ همهٔ زندگی‌هایی است که با شما هم‌عصرند... شما تجلی تاریخید.

تروما هم نحوهٔ تفکر و موضوع تفکر، هم خودِ ظرفیت تفکر ما را تغییر می‌دهد. دریافته‌ایم که کمک به قربانیان تروما برای یافتن کلماتی برای توصیف آنچه بر سرشان آمده بسیار سودمند است؛ اما معمولاً کافی نیست. شرح رویداد الزاماً باعث نمی‌شود تا واکنش‌های خودکار فیزیکی و هورمونی بدن‌هایی دچار تغییر شود که گوش‌به‌زنگ بوده و هر لحظه آمادهٔ پذیرش تهاجم و تعرض‌اند

تنها وقتی می‌توانید کاملاً بر زندگی خود مسلط باشید که واقعیت بدنتان را با همهٔ جنبه‌های درونی‌اش بپذیرید.

جنگ دائمی با خطرهای ناپیدا طاقت‌فرساست

درصورتی‌که مؤلفه‌های تروما بارها و بارها تکرار شوند، هورمون‌های استرسی که هم‌زمان ترشح می‌شوند، چنین خاطراتی را عمیق‌تر از قبل در ذهن حک می‌کنند.

فلش‌بک و تجسم مجدد از جهاتی بدتر از خود تروما هستند. رویداد ترومایی یک آغاز و یک پایان دارد؛ بالاخره یک جا تمام می‌شود. اما در مبتلایان به پی‌تی‌اس‌دی، فلش‌بک ممکن است در هر زمانی، چه در خواب و چه در بیداری، رخ دهد.

هیجان با منطق تضادی ندارد؛ هیجاناتمان به تجربیات ارزش می‌دهند و ازاین‌رو مبنای منطق‌اند. تجربهٔ شخصی ما حاصل تعادل بین مغزهای منطقی و هیجانی است. هرگاه این دو سیستم در تعادل باشند «احساس سلامتی می‌کنیم».

در پی‌تی‌اس‌دی، تعادل حیاتی بین آمیگدال (دستگاه اعلام حریق) و قشر پیش‌پیشانی میانی (برج دیده‌بانی) از اساس به هم می‌خورد

اگر آمیگدال دستگاه اعلام حریق مغز است، لوب‌های پیشانی و به‌ویژه قشر پیش‌پیشانی میانی (ام‌پی‌اف‌سی) (۱۲) را که درست بالای چشم‌هایمان قرار دارند، برج دیده‌بانی در نظر بگیرید که از بالا چشم‌اندازی از منظره ارائه می‌دهند.

آدم‌ها بدون برخورداری از لوب‌های پیشانی انعطاف‌پذیر و فعال بندهٔ عادت می‌شوند و روابطشان ظاهری و تکراری می‌شود. ابداع و نوآوری، کشف و شگفتی، همگی از بین می‌رود.

مغز خزنده در ساقهٔ مغز واقع شده است، یعنی دقیقاً بالای همان جایی که طناب نخاعی وارد جمجمه می‌شود. مغز خزنده مسئول تمامی کارهایی است که نوزادان می‌توانند انجام دهند: خوردن، خوابیدن، بیدارشدن، گریه‌کردن، نفس‌کشیدن؛ احساس سردی و گرمی، گرسنگی، خیسی و درد؛ و دفع سموم بدن با ادرار و مدفوع.

مغز، دقیقاً همانند روندی که در مسیر تکامل پیموده، به‌صورت سطح‌به‌سطح در جنین تشکیل می‌شود.

مغز منطقی و شناختی ما در واقع جدیدترین بخش مغز است و تنها حدود ۳۰ درصد از فضای درونی جمجمه را به خود اختصاص می‌دهد.

مهم‌ترین وظیفهٔ مغز حصول اطمینان از بقای ماست، حتی در محنت‌بارترین موقعیت‌ها.

هنگامی که مغز قدیمی غالب می‌شود، مغز برتر یا ذهن خودآگاهمان را تاحدی از کار می‌اندازد

پس‌از تروما، فرد با دستگاه عصبی متفاوتی جهان را احساس می‌کند.

تروما کل ارگانیسم انسان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد: بدن، ذهن و مغز.

فرقی نمی‌کند چقدر درک و بینش به دست آورده‌ایم، مغز منطقی اساساً قادر نیست مغز هیجانی را از واقعیت خود منصرف کند.