بریده‌هایی از کتاب بدن فراموش نمی کند

اما بدن هرگز فراموش نمی‌کند.

مشکلات حافظه و توجه، زودرنجی و اختلالات خواب جزء عوارض پنهانی افزایش مستمر هورمون‌های استرس هستند.

نیم‌کرهٔ راست زودتر در رحم مادر تشکیل می‌شود و حاوی ارتباط غیرکلامی مادر و نوزاد است.

اکنون می‌دانیم که دو نیمهٔ مغز به زبان‌های متفاوتی حرف می‌زنند.

همهٔ تروماها پیش‌کلامی هستند.

بدون ناحیهٔ بروکای سالم نمی‌توانید افکار و احساساتتان را به زبان بیاورید. اسکن‌های ما نشان داد که با شروع فلش‌بک، ناحیهٔ بروکا خاموش می‌شود

یافتن جایی امن برای ابراز درد ناشی از تروما مشکل بسیار بزرگی است

می‌توانم به‌راحتی حرف بزنم و قصه‌های جالبی تعریف کنم؛ اما خیلی زود فهمیدم که درک عمیق احساسات خودم و نقل هم‌زمان آن‌ها به فردی دیگر چقدر دشوار است.

پروزاک را در روز دوشنبه، هشتم فوریهٔ ۱۹۸۸، شرکت داروسازی ایلای لی‌لی روانهٔ بازار کرد.

محیط اجتماعی با شیمی مغز در تعامل است.

حساسیت آمیگدال، دست‌کم تاحدی، به میزان انتقال‌دهندهٔ عصبی سروتونین در آن بخش از مغز وابسته است.

آمیگدال به مجموعه‌ای از سلول‌های مغزی گفته می‌شود که تهدید یا غیرتهدیدبودن صدا، تصویر یا ادراکات حسی بدنی را تعیین می‌کنند.

مسیرش به‌سمت بهبود مستلزم یادگیری گفتن حقیقت بوده، حتی اگر آن حقیقت به‌شدت عذاب‌آور باشد.

«احساس می‌کنم شیء هستم، نه آدم»

«هرگز نخواهم توانست هیجان‌های عادی را یک بار دیگر احساس کنم»

«از درون احساس مردگی می‌کنم»

«آنچه را نتوان با مادر در میان گذاشت، به خودمان هم نمی‌توانیم بگوییم.»

آیا افراد مبتلا به تروما محکوم به این هستند که به چیزهای آشنا پناه ببرند؟

در پی‌تی‌اس‌دی، هورمون‌های استرس بدن پس‌از رفع تهدید به حالت ابتدایی بازنمی‌گردند.

مدت‌ها بعداز اتمام تجربهٔ تروما، کوچک‌ترین اشاره به خطر به فعال‌سازی مجدد آن می‌انجامد و مدارهای مغزی آسیب‌دیده را تحریک و مقادیر چشمگیری هورمون‌های استرس ترشح می‌کند. این امر سبب ایجاد احساسات ناخوشایند و ادراکات فیزیکی شدید و همین‌طور کنش‌های شتاب‌زده و پرخاشگرانه می‌شود. این واکنش‌های پس‌از تروما نامفهوم و تحمل‌ناپذیر به نظر می‌رسند. نجات‌یافتگان تروما که احساس می‌کنند بر رفتار خود کنترل ندارند، رفته‌رفته دچار این نگرانی می‌شوند که آسیب‌های واردشده به آن‌ها شدید و جبران‌ناپذیر است.