بریده‌هایی از کتاب تو خود کوهی

لذت‌بردن از زندگی یعنی به ساده‌ترین و تغییرپذیرترین شیوه زندگی کنید.

قضاوت دیگران همه می‌دانیم که پشت‌سر دیگران حرف‌زدن، قضاوت‌کردن دربارهٔ دیگران و انتخاب‌هایشان راه مناسبی برای برقراری ارتباط نیست. بااین‌حال، این کار بیش از آنکه فکرش را بکنیم به ما آسیب می‌زند

خطرناک‌ترین ویژگی زندگی این است که بی‌پروا به حرکت ادامه می‌دهد.

آنچه از دست داده‌اید راه شما نبود، بلکه چیزی بود که جلوی راهتان را گرفته بود.

درد به شما می‌آموزد که چه‌چیزی خوب نیست و نباید دنبالش بروید. خوشی به شما می‌آموزد چه‌چیزی هماهنگ است. همه‌چیز می‌تواند آموزگار شما باشد و هرچه بیشتر اجازه دهید تجربه‌های شما تغییرتان دهند، شما (و آن‌ها) بهتر خواهید شد.

تنهابودن به اندازهٔ استعمال دخانیات برای سلامتی شما خطرناک است (۲۴). بااین‌حال، تعبیر بیشتر مردم از سخن بالا این است که باید هرجا می‌توانند دوست پیدا کنند و به خانوادهٔ خود نزدیک شوند، حتی اگر آن‌ها را دوست نداشته باشند. شادی مشروط بهاین نیست که به وادارکردن شما به روابطی که نمی‌خواهید در آن باشید وادار شوید. شادی منوط به ایجاد روابط با آن‌هایی است که دوستشان دارید و ارزشی به زندگی‌تان اضافه می‌کنند.

شما خودتان جلوی زندگی‌تان را گرفته بودید و حالا خودتان باید آن را پیش ببرید.

«در میانهٔ زمستان، درون خودم، تابستان پنهانی را یافتم.»

شما نقشهٔ آیندهٔ خود هستید. هرچه هستید، هرچه تجربه کرده‌اید، هرچه در آن مهارت دارید، هر موقعیتی که در آن بوده‌اید و هرچه به آن علاقه دارید اتفاقی نیست؛ بلکه بازتاب هویت شما و نشانهٔ کاری است که برای انجام‌دادن آن به جهان آمده‌اید.

وقتی نمی‌توانیم به احساساتمان اعتبار دهیم، تلاش بی‌پایانی را آغاز می‌کنیم تا دیگران را وادار کنیم به احساسات ما را تأیید کنند؛ اما این کار هرگز نتیجه‌ای نخواهد داشت. ما هرگز به آنچه نیاز داریم دست نخواهیم یافت.

بهبودی قرار نیست تا شما را به آن‌کسی‌که قبلاً بودید بازگرداند؛ زیرا آن شخص نمی‌توانست طوفان را پیش‌بینی کند و از خودش در برابر آن محافظت کند. قرار نیست تا باری دیگر ساده، کمتر از قبل خسته یا غافل‌تر شوید. قرار نیست به حواس‌پرتی شاد، یعنی وضعیتی برگردید که چیزی از تفاوت‌ها، دردها و تمام چیزهای خوب و بد زندگی نمی‌دانستید.

می‌توانید کشور را ترک کنید، بار دیگر ازدواج کنید، شغل جدید راه بیندازید، با دوازده فرد متفاوت قرار بگذارید، دوستان کاملاً جدیدی پیدا کنید، بیش از هر زمان احساس شادی و رضایت کنید و هنوز به‌خاطر اتفاقاتی که برای خود جوان‌ترتان افتاد عزاداری کنید. بااینکه درظاهر متفاوتید، آن بخش از شما هنوز درونتان وجود دارد. آن خود جوان‌تر فقط از شما نمی‌خواهد که به مسیرتان ادامه دهید، بلکه از شما می‌خواهد که به گذشته برگردید و آن را بشناسید.

انتخاب‌های درست، احساسات درست به وجود می‌آورند.

اندوه تنها زمانی مشکل‌آفرین می‌شود که به خود اجازه ندهیم روند طبیعی حزن را طی کنیم.

خشم هنگامی تبدیل به تهاجم می‌شود که ما از آن انرژی برای سرکوب دیگران استفاده کنیم، نه به‌عنوان انگیزه‌ای برای ایجاد تغییر در خود.

افرادی که بیشترین زمان را با آن‌ها می‌گذرانید آیندهٔ شما را به‌شکل برگشت‌ناپذیری رقم خواهند زد، در نتیجه باید عاقلانه انتخابشان کنید.

وقتی انتظار داریم کارمان همان بار نخست بی‌نقص باشد، وارد چرخهٔ کمال‌گرایی می‌شویم.

مهم نیست که چه می‌شود، من هرگز اجازه نخواهم داد زندگی‌ام دوباره به این نقطه برسد.

مهم نیست که چه می‌شود، من هرگز اجازه نخواهم داد زندگی‌ام دوباره به این نقطه برسد.

خودتخریبی به‌این‌دلیل اتفاق می‌افتد که ما نمی‌پذیریم که آگاهانه نیازهای درونی خود را برطرف کنیم؛ زیرا معمولاً باور نداریم که قادریم آن‌ها را مدیریت کنیم.