بریده‌هایی از کتاب مرگ در می‌زند

از او پرسیدم که آیا از دیدگاه او علم بر اخلاقیات اولویت دارد؟

انسان دارای اختیار بر سرنوشت خویش است و اینکه تا وقتی انسان درنیابد که مرگ نیز بخشی از زندگی است، قادر به درک وجود نخواهد بود.

شب‌هنگام به تنهایی در کنار رود چارلز راه می‌رفتم و به محدودیت‌های علم فکر می‌کردم. شاید قسمت این باشد که هر از گاهی آدم‌ها موقع غذا خوردن خفه شوند. شاید این بخشی از طراحی اسرارآمیز کیهان است. آیا ما آن‌قدر باهوش هستیم که فکر می‌کنیم تحقیقات و علم می‌تواند بر همه چیز سلطه یابد؟

مندل یک‌بار یک‌جفت گوشوارۀ عتیقه دید که می‌دانست خانم هیل عاشقش می‌شود و چیزی نمانده بود آن را برای ایسکوویتس بخرد، اما در آخرین لحظه پشیمان شد.

وقتی نوشتن پایبندی‌های انسانی را شروع کردم تنها ایده‌ای که در ذهن داشتم حرف ربط "و" بود. می‌دانستم داستانی که در آن "و" باشد بدون شک جذاب خواهد بود. کم‌کم بقیۀ کتاب شکل گرفت.

در این بحبوحه، هیچ کس نمی‌داند که چه کسی در حقیقت مرده است. گروه به نواختن موسیقی ادامه می‌دهد و در این زمان تک‌تک افراد نظاره‌گر به نوبت دفن می‌شوند، چرا که باور بر این است فرد متوفی بهتر از بقیه در گور جای می‌گیرد. چیزی نمی‌گذرد که معلوم می‌شود اصلاً کسی نمرده، و دیگر برای پیدا کردن جنازه خیلی دیر شده، چون زمان شلوغی‌های قبل از تعطیلات کریسمس است.