بریده‌هایی از کتاب دکتر ژیواگو

آیا چیزی در دنیا یافت می‌شود که ارزش وفاداری را داشته باشد؟ بسیار اندک است. عقیده دارم که باید به ابدیت وفادار بود، ابدیت نام دیگر زندگی است که آن را اندکی بهتر بیان می‌کند. به ابدیت باید وفادار ماند،

اگر زندگی‌اش را با یکی از این گونه اسراف‌های آشکار نمی‌آمیخت، از اندوه کسالت می‌مرد.

وضع ما قابل جر و بحث است و به ما اجازه نمی‌دهد که نتایج کلی را از آن برگیریم. زندگی مادی ما از عناصر بسیار ناموزون و گوناگون درست شده است.

یک زندگی سگی و یک خانه پر از دیوانه داریم. همیشه میان دو آتش به سر می‌بریم و راه گریز نداریم.

انسان اگر خوشی و سعادتش را روی درد و رنج دیگری بنا کند، عزیزترین و مقدس‌ترین چیزها را لگدکوب کرده است.

انسان اگر خوشی و سعادتش را روی درد و رنج دیگری بنا کند، عزیزترین و مقدس‌ترین چیزها را لگدکوب کرده است.

انسان اگر خوشی و سعادتش را روی درد و رنج دیگری بنا کند، عزیزترین و مقدس‌ترین چیزها را لگدکوب کرده است.

می‌فهمید که در عین حال نمی‌شود اسم این وضع را زندگی گذاشت، بلکه چیزی باور نکردنی عجیب و پوچ است.

اشخاصی را که به حقیقت اهمیت نمی‌دهند، دوست ندارم.

هیچ جریانی را ندیده‌ام که به اندازه‌ی مارکسیسم در خود پیچیده و کلافه شده و از حقایق دور افتاده باشد.