بریده‌هایی از کتاب زنانی که بسیار نگران‌اند

از خود بپرسید: آیا درباره‌ی مسائل کوچک نگران می‌شوید؟ مثل دیر رسیدن به یک قرار ملاقات، کارهای خانه، تعمیرات کوچک خانه یا خودرو. آیا نگرانی شما اغلب منجر به شکست، احساس بیهودگی و‌ بی‌کفایتی می‌شود؟ آیا هنگام نگرانی با علایم دیگر اضطراب از قبیل دل درد، گرفتگی عضلات، تحریک پذیری و یا اختلالات خواب مواجه می‌شوید؟ آیا ممکن است نگرانی شما باعث شود کارهایتان را به تعویق اندازید و از انجام دادن آن‌ها طفره روید؟

اضطراب اغلب فرد را گوش به زنگ نگاه می‌دارد. یعنی فرد برای یافتن منبع تهدید، به جزییات کوچک توجه بسیار دارد.

با این‌که عجیب به نظر می‌رسد، اما باید گفت که گاهی قدری اضطراب، بسیار مفید خواهد بود. در عمل، کمی‌اضطراب به شما کمک می‌کند تا سریع‌تر فکر کنید و همواره گوش به زنگ باشید. تصور کنید که چقدر عجیب خواهد بود اگر یک مصاحبه یا اولین روز کاری خود را بدون کوچک‌ترین هیجان و انگیزشی بگذرانید. سعی کنید زمان‌هایی را در زندگی خود به یاد آورید که وجود اندکی اضطراب به‌راستی به نفعتان بوده است. فقط زمانی که بیش از حد به اضطراب دچار شوید، برای شما مخرب خواهد بود.

نگرانی همان ذهن شماست که به آینده می‌اندیشد تا تهدیدهای ممکن را پیش‌بینی کند. اما اضطراب واکنش جسم شما به پیش‌بینی‌های شما از تهدیدات آینده است

افرادی که از تجربه‌های موفق بسیاری لذت برده‌اند و بر زندگی خود مدیریت دارند، ممکن است نسبت به سایر افراد از اضطراب آسیب کمتری ببینند.

خودِ اضطراب می‌تواند افراد را برای پریشانی و اضطراب آسیب‌پذیر‌تر سازد. به‌ویژه زمانی که پیش‌بینی‌ناپذیر و خارج از کنترل احساس شود.

زنان بیش از مردان به ابراز احساسات چهره‌ای واکنش نشان می‌دهند. حساسیت بالای زنان به این امر، موجب می‌شود بیش از مردان ترسیدن را یاد بگیرند؛ زیرا تماشای فردی که از یک موقعیت می‌ترسد، خود روش متداولی برای یادگیری ترس است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که زنان بیش از مردان نگران می‌شوند، به فکر فرو می‌روند و درباره‌ی مسائل می‌اندیشند

اضطراب اغلب منجر به افسردگی می‌شود و از آن‌جا که میزان اضطراب در زنان بالاتر است، احتمال افسردگی آن‌ها بیش از مردان است.

در مواقع نگرانی، از خود بپرسید آیا می‌توانید کار مشخص و درستی را در آن لحظه انجام دهید تا موقعیت را کنترل کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا در صورت وجود مسأله‌ای مشخص و تحت کنترل، از حالت نگرانی خود را به حالت حل مسأله سوق دهید

دختران در ابتدای دو سالگی بیش از پسران از همه چیز منع می‌شدند و در نتیجه، حالات عاطفی بیشتری از خود بروز می‌دادند. این همان سنی است که جامعه‌پذیری (یعنی یادگیری کودک از دیگران درباره‌ی نحوه‌ی رفتار در محیط کودکی خود) نخستین بار برای آن‌ها مطرح می‌شود.