بریده‌هایی از کتاب دروغ‌گو را در چند دقیقه بشناسید

وقتی شخصی واقعيت را می‌گويد، ممكن است نخستين كلمه حاكی از موافقت يا انكارش به دليل تأكيد بر آن‌ها، كشيده شود مثل «نـَ. َ. َ. ه» ، «بـَ. َ. َ له» يا «البتـــه» . اين نوع تأكيد معمولاً در حالت فريب دادن وجود ندارد. طولانی‌تر كردن الفاظ، زمانی است كه شخص آسوده خاطراست و در موقعيت خود احساس خطر نمی‌كند، بنابراين مشكلی در «بازی» با كلمات نمی‌بيند.

چنين شخصی از به كار بردن لغات دال بر تعلق‌خاطر و مالكيت ابا دارد. برای مثال، زمانی كه در مورد ماشين دزديده شده‌اش دروغ می‌گويد، چه بسا به اين كلمات اشاره كند: «ماشين» يا «اون ماشين» و از كلماتی مانند «ماشينم» يا «ماشين‌ما» استفاده نمی‌كند. وقتی در مورد رابطه و يا رفتارش نسبت به شخصی دروغ می‌گويد، ممكن است به جای لغاتی مانند «فرزندم» يا «رابطه‌مان» الفاظی را مانند «آن بچه» و يا «آن رابطه» به كار ببرد.

خلاصه او از لغات شما برای رساندن منظور خودش استفاده می‌كند. او به افزودن اطلاعات ادامه می‌دهد تا مطمئن شود كه شما را با داستانش فريب داده است.

گاهی شخص خاطی برای اينكه بی‌گناه به نظر آيد، می‌كوشد كه از مختصر گويی استفاده نكند؛ او می‌خواهد جمله‌اش طولانی‌تر و تأكيدی‌تر باشد.

مطالعات نشان می‌دهد كه بهترين راه جلوگيری از قرار گرفتن در معرض دستبرد، تند راه رفتن با سر بالا و دستان در حال حركت است. چنين شيوه حركتی اعتماد به نفس را می‌رساند.

بنابراين احساس ساختگی ديرتر شروع می‌شود، بيشتر از حدمعمول طول می‌كشد و غيرمنتظره به پايان می‌رسد. احساس تعجب مثال بسيار خوبی است. تعجب سريع می‌آيد و می‌رود، پس اگر طولانی باشد، به احتمال زياد ساختگی است.

لبخندی كه كل صورت را نمی‌پوشاند، نشانه فريب است.

مراقب ابراز واكنش اوليه (IRE) فرد باشيد. اين ابراز اوليه احساسات، واقعی است و شايد تنها كمتر از يك ثانيه طول بكشد، توجه كنيد فقط تا شخص آن را مخفی نكرده، می‌توانيد IRE را مشاهده كنيد. حتی اگر شما قادر به درك نمايش چنين احساس گذرايی نباشيد، اين واقعيت كه احساس فرد تغيير كرده، خود دليلی كافی برای ساختگی بودن اين احساس اوست.

البته، آموزش كشف دروغ، آموزش دروغ‌گويی نيست تا بتوان از آن، به هدف بدآموزی استفاده كرد يا به ديگران خسارت زد. روند كتاب براين اساس است كه چگونه دروغ را بيابيد، نه چگونه بتوانيد دروغ بگوييد.

از امام عسگری (ع) نقل است: «همه اعمال زشت را خانه‌ای است كه كليد آن، دروغ است.»