بریده‌هایی از کتاب نیروی اراده

چه یک برنامه‌ی سالیانه‌ی آموزشی و چه یک کتاب کمک به خود در هواپیما را مرور کنید، درمی یابید که نظریه‌ی شخصیت سازی قرن نوزدهمی دیگر رایج نیست. جاذبه قدرت اراده در قرن بیستم تا حدودی در واکنش به افراط دوره‌ی ویکتوریایی و تا حدی تحت تاثیر تغییرات اقتصادی و جنگ‌های جهانی فروکش کرده است.

هنگامی که ویکتوریایی‌ها از انحطاط معنوی اذیت می‌شدند و آسیب شناسی اجتماعی در شهرها متمرکز شده بود، به دنبال چیزی ملموس‌تر از بخت و اقبال الهی می‌گشتند، چیزی درونی که حتی بتواند از یک ملحد حفاظت کند. بخاطر مفهوم عامیانه‌ای که با نوعی نیرو همراه است آنها شروع به استفاده از اصطلاح نیروی اراده کردند – درست مشابه بخار که سبب انقلاب صنعتی شد.

اگر موعظه‌ی جدی آنها راجع به خدا و تکلیف یا فرضیه‌های دیوانه وار آنها راجع به رابطه‌ی زناشویی را بخوانید، آن وقت می‌فهمید که چرا مردم آن دوره برای خلاصی و آسایش به فلسفه‌ی اسکار وایلد روی آوردند: "من درمورد هر چیزی می‌توانم مقاومت کنم به غیر از وسوسه".

ویکتوریایی‌ها در دوره‌ی گذر (از قرون وسطا) زندگی می‌کردند. دوره‌ای که در آن یقین اخلاقی و سازمان‌های نامنعطف اروپای قرون وسطا از بین رفته بودند. موضوع داغ بحث‌ها این بود که آیا اخلاقیات می‌توانست بدون مذهب دوام آورد؟ خیلی از ویکتوریایی‌ها در مورد اصول مذهبی در زمینه‌های نظری به تردید رسیده بودند ولی به تظاهر خود مبنی بر اینکه مومنانی با ایمان هستند ادامه می‌دادند، چرا که آن را وظیفه‌ی عمومی خود برای حفظ اخلاقیات می‌پنداشتند.

نهضت پروتستان مذهب را انفرادی‌تر و روشن فکری، اعتقاد به هرگونه عقیده تعصب آمیز را ضعیف ساخت.

روستاها چیزهای اغوا کننده‌ای بالاتر از نوشیدنی، رابطه‌ی جنسی و زناشویی و یا تنبلی، عرضه نمی‌کردند. به طور کلی شرم و حیا بیشتر از تمایل به رسیدن به کمال انسان، برای اجتناب از بی آبرویی بود. در کلیسای کاتولیک قرون وسطایی، رستگاری بیشتر از عملکرد قهرمانانه‌ی نیروی اراده، منوط بر جز گروه بودن ودنبال کردن تشریفات مذهبی بود.

ما هیچ راهی برای فهمیدن اینکه چقدر نیاکان و اجدادمان قبل از پیجرها و آزمایشات روانشناسان تمرین کنترل نفس داشتند، نداریم ولی احتمالا آنها تحت فشار کمتری بوده‌اند.

مردم از استراتژی‌های مختلفی برای دور کردن وسوسه استفاده کرده بودند. رایج‌ترین آنها گشتن دنبال چیزی که حواس را پرت می‌کند یا به عهده گرفتن فعالیتی جدید است. با این وجود بعضی اوقات سعی می‌کنند تا آن را به طور مستقیم متوقف کنند و یا با وجود آن به سختی به راه خود ادامه دهند.

رایج‌ترین هوسهایی که در تحقیق پیجرها با مقاومت رو به رو شدند، میل به خوردن و به دنبال آن میل به خوابیدن و بعد میل به فراغت مثل استراحت کردن در حین کار با انجام کارهایی مثل بازی یا حل کردن جدول به جای نوشتن یادداشتها بودند.

محققان به این نتیجه رسیدند که مردم حدود یک چهارم از ساعات بیداریشان را صرف مقاومت در مقابل هوسهایشان می‌کنند- حداقل ۴ ساعت در روز.

وسوسه هیچ گاه متوقف نمی‌شود. ما معمولآ به کنترل نفس به عنوان نیرویی خارق‌العاده که برای مقابله با موارد اضطراری احضار می‌شود فکر می‌کنیم، ولی این چیزی نیست که بامستیر و همکارانش، طی نظارت بر گروهی بیش از صد زن و مرد در مرکز آلمان یافتند.

مردم احساس ضعف می‌کنند چرا که وسوسه بیش از هر زمان دیگری وجود دارد. ممکن است به بدن شما وحی شود که سر وقت کار کند، ولی مغز شما می‌تواند هر لحظه از کلیک روی موس یا تلفن فرار کند. شما می‌توانید هر کاری را با چک کردن ایمیل، گشتن در وب سایتهای مختلف و بازی کردن به تاخیر بیندازید.

وقتی از آنها درباره شکستهایشان سوال شد، ضعف کنترل نفس در صدر لیستشان به چشم می‌خورد.

از مردم بخواهید تا برترین توانایی شخصی‌شان را نام ببرند و آنها معمولا با صداقت، مهربانی، شوخ طبعی، خلاقیت، شجاعت و سایر فضیلت‌ها – حتی فروتنی به خود اعتبار می‌بخشند. اما نه با کنترل نفس.

ضعف کنترل نفس با هر ضربه و آسیب روحی شخصی همبستگی دارد

چارلز داروین در کتاب محجوبیت انسان نوشته است: " بلندترین مرحله‌ی ممکن در فرهنگ اخلاقی و معنوی زمانیست که تشخیص می‌دهیم باید افکارمان را کنترل کنیم".

همانطور که چارلز داروین در کتاب محجوبیت انسان نوشته است: " بلندترین مرحله‌ی ممکن در فرهنگ اخلاقی و معنوی زمانیست که تشخیص می‌دهیم باید افکارمان را کنترل کنیم".

قدرت اراده به ما اجازه می‌دهد تا خود و جامعه‌مان را با روشهای کوچک و بزرگ تغییر دهیم.

هنگامی که روانشناسان خصوصیات شخصی‌ای را که "پی آمد‌های مثبت" در زندگی را پیشگویی می‌کنند، جدا می‌سازند، بطور منظم با دو ویژگی رو به رو می‌شوند: هوش و کنترل نفس.

در دنیای دیجیتال امروز، جایی که وسوسه به نزدیکی یک کلیک کردن است، ممکن است این گونه احساس شود که کنترل نفس بطور پیوسته تحت فشار می‌باشد. اما، همانطور که کتاب نیروی اراده نشان می‌دهد، ما نیز از دانش بیشتر و ابزار‌های بهتر برای کنترل زندگی بهره می‌بریم.