بریده‌هایی از کتاب دستان شفا‌بخش

تصویرسازی ذهنی گونه‌ای آفرینش است، آفرینشی که در دنیای درون انسان انجام می‌گیرد و در دنیای بیرون او پدیدار می‌شود.

ف. دبلیو. اچ. مایرز، یکی از پژوهش‌گران پیشگام پیرامون ذهن و روان انسان گفته است: «ذهن ناخودآگاه هم زباله‌دانی‌ است و هم معدن طلا.»

انتظارات منفی، ما را بیمار می‌سازند و انتظارات مثبت، حال ما را بهتر می‌کنند. نیروی این دو با هم برابر است اما می‌توان هر یک را تقویت کرد. تقویت انتظارات از راه تلقین و تکرار کلامی توسط خود فرد یا توسط دیگران و نیز از راه تجربه کردن پیامد آن‌ها و هم‌چنین به کمک تصویرسازی ذهنی انجام می‌پذیرد.

تصویرسازی ذهنی گونه‌ای آفرینش است، آفرینشی که در دنیای درون انسان انجام می‌گیرد و در دنیای بیرون او پدیدار می‌شود.

مغز ارگانی شفادهنده است که بر بدن فرمان می‌راند ولی افسوس که خیلی‌ها این ارگان را به‌گونه‌ای خطرناک برای آفرینش بیماری به‌کار می‌برند. در پس رویدادهای ساده‌ی زندگی تا بحران‌های بزرگ آن، انبوهی از بیماری‌ها نهفته‌اند که در پی استرس‌ و فشارهای روانی پدیدار می‌شوند.

صبح فردا پس از بیداری از خواب به دستشویی بروید و سپس به بسترتان بازگردید. ساعتتان را تنظیم کنید پس از پانزده دقیقه زنگ بزند. پلک چشمانتان را ببندید و زاویه‌ی نگاهتان را به‌آرامی رو به بالا به سوی ابروهایتان (پرده‌ی نمایش ذهنی) تغییر دهید. از صد تا یک آرام و شمرده وارونه بشمارید. شمارش ‌باید بدون سر و صدا و در دلتان انجام بگیرد. بین شماره‌ها یک ثانیه درنگ کنید. هنگامی که به شماره‌ی یک رسیدید، خودتان را سالم و تندرست و سرزنده و شاداب تصور کنید. چند بار در دل بگویید: «من همیشه از تن و روانی سالم برخوردارم.»

آقای ان. ال، نقشه‌کش ساختمان، در پی دچار شدن به بیماری ورم بندهای انگشت دست (آرتریت) از کار بیکار شده بود. او بر پایه‌ی آموزش‌های متد سیلوا، در حالتی آرام و آسوده قرار گرفت و انگشتان بادکرده‌اش را مجسم کرد. سپس در خیالش با یک جارو برقی باد انگشتانش را خالی کرد. در پایان، انگشتانش را بدون بادکردگی و در اوج تندرستی دید و خیال کرد که با انگشتانی سالم سرگرم کار است. ان. ال این تمرین را سه بار در روز انجام داد و هر بار، خودش را در خیالش تندرست و بدون نقص دید. با روزی سه بار تمرین، ان. ال توانست ورم انگشتان دستش را ظرف یک هفته به‌گونه‌ای چشمگیر کاهش دهد و سه هفته بعد آرتریت او به‌کلی ناپدید شد

خواستن، باور داشتن و انتظار داشتن، سه بازوی ایمان به‌شمار می‌روند و نیروی ایمان همان حلقه‌ای است که ذهن و مغز را به هم می‌پیوندد و برنامه‌ریزی‌های ما را به مرحله‌ی عمل درمی‌آورد.

«ذهن ناخودآگاه هم زباله‌دانی‌ است و هم معدن طلا.»

دنیای بیرون انسان آیینه‌ی دنیای درون اوست.

قوه‌ی تجسم و تخیل انسان، نیروی سازندگی و آفرینندگی اوست.

توانایی کمک گرفتن از نیروی ذهن برای درمان بیماری خود را دارند و در دانشکده‌های پزشکی چنین آموزشی به آنان داده نمی‌شود

ف. دبلیو. اچ. مایرز، یکی از پژوهش‌گران پیشگام پیرامون ذهن و روان انسان گفته است: «ذهن ناخودآگاه هم زباله‌دانی‌ است و هم معدن طلا.»

طبیعت بر تنبیه و پاداش استوار است، یعنی انجام دادن کار درست به تقویت تندرستی انسان و انجام دادن کار نادرست به از بین رفتن تندرستی او می‌انجامد.

اگر کسی باور داشته باشد به دلیل انجام کاری سرانجام بیمار خواهد شد و منتظر بیمار شدن باشد، دیر یا زود بیمار خواهد شد. شاید شما هم بارها شنیده‌ باشید که با پوششی کم در سوز و سرما گشتن منجر به این خواهد شد که سرما بخوریم؛ اگر این را به عنوان یک اصل پذیرفته باشید چنین اصلی بخشی از نظام باورهای شما شده است؛ از این رو هرگاه در هوایی سرد با پوششی کم از خانه بیرون بروید، باور شما، انتظار سرما خوردنتان را تقویت خواهد کرد و پایان داستان نیز روشن است. ویروس‌ها و باکتری‌های گوناگون پیوسته به بدن ما یورش می‌برند ولی دستگاه ایمنی بدن هر آن مراقب آن‌هاست. ذهن می‌تواند دستگاه ایمنی بدن را تقویت یا تضعیف کند.

سررشته‌ی زندگی همیشه در دست ما نیست ولی سررشته‌ی ذهن ما در دست ماست یا این‌که باید در دست ما باشد

سرچشمه‌ی احساس استرس و فشار روانی در انسان سه عامل زیر است: احساس گناه: هرگاه کسی کاری بکند که هم از نگاه خودش و هم از نگاه جامعه ناهنجار باشد دچار احساس گناه می‌شود. احساس گناه‌ یکی از اصلی‌ترین عوامل نارکارآمدی دستگاه ایمنی بدن به‌شمار می‌رود.

افکار و احساساتی چون خشم و ترس، در بدن تأثیر منفی می‌گذارند اما در برابر، فکری چون تجسم جایی خوشایند و دلپذیر، تأثیرش در بدن مثبت است. پزشکان بر این باورند که برخی افکار و احساسات می‌توانند از راه افزایش استرس و سرکوب دستگاه ایمنی بدن، ما را بیمار کنند. از سوی دیگر، امروز می‌دانیم برخی افکار و احساسات در بهبود بیماری‌ها و تندرستی ما نقشی مهم دارند.

افکار و احساساتی چون خشم و ترس، در بدن تأثیر منفی می‌گذارند اما در برابر، فکری چون تجسم جایی خوشایند و دلپذیر، تأثیرش در بدن مثبت است.

اگر برخی گفتارها را در اوج آرامش و آسودگی در دل تکرار کنیم، مفهوم آن‌ها در ما پدیدار خواهد شد. تصاویر ذهنی و کلمات، ذهن ما را به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کنند که در جهت آفرینش مفاهیم آن‌ها بکوشد.