بریده‌هایی از کتاب لبیک یا حسین

آمریکایی‌ها نمی‌دانند «لبیک یا حسین» یعنی چه! لذا از آن ساده می‌گذرند. آخر، «لبیک یا حسین» یعنی چه؟! «لبیک یا حسین» یعنی در میدان نبرد بمانی، حتی اگر تنها باشی و حتی اگر مردم تو را رها کرده و تو را متهم و پشتت را خالی کرده باشند. «لبیک یا حسین» یعنی خودمان، مالمان، خانواده و فرزندانمان در این نبرد باشند. «لبیک یا حسین» یعنی مادر فرزندش را برای مبارزه بفرستد و وقتی به‌شهادت رسید و سرش به‌سوی مادرش پرتاب شد، آن را در دامنش بگذارد، خون و خاک را از چهره‌اش پاک کند و با رضایت و خیال آسوده به او بگوید: «خداوند روسفیدت کند پسرم که مرا در روز قیامت نزد فاطمهٔ زهرا روسفید کردی.» «لبیک یا حسین» به این معناست. «لبیک یا حسین» یعنی مادر و خواهر و همسر بیایند تا به پسر یا برادر یا همسر خود لباس رزم بپوشانند و او را راهی جهاد کنند. «لبیک یا حسین» یعنی زینب (س) مَرکب مرگ و شهادت را برای برادرش زین کند.

آیا برای شما بیچارگان بشمارم چند بار هم‌پیمانانتان از شما دست برداشتند؟ چند بار شما را به بهای اندکی فروختند؟ چند بار پیمان بستند و شما را در نیمهٔ راه رها کردند؟ چند بار آرزوها و تفکرات شما را نقش‌برآب کردند؟

امروز باید به‌خوبی آگاه باشیم نبرد یکی است. دشمن یگانه است و ما با یک جبهه، یعنی جبههٔ آمریکایی‌صهیونیستی صهیونیسم مواجهیم؛ یعنی صهیونیسم آمریکایی و صهیونیسم اسرائیلی.

آمریکایی‌ها نمی‌دانند «لبیک یا حسین» یعنی چه! لذا از آن ساده می‌گذرند. آخر، «لبیک یا حسین» یعنی چه؟! «لبیک یا حسین» یعنی در میدان نبرد بمانی، حتی اگر تنها باشی و حتی اگر مردم تو را رها کرده و تو را متهم و پشتت را خالی کرده باشند. «لبیک یا حسین» یعنی خودمان، مالمان، خانواده و فرزندانمان در این نبرد باشند.

«لبیک یا حسین» برای این است که آن‌ها بفهمند راهپیمایی ما از چه مقوله‌ای است.

از اسلام، پیامبر اسلام، محمدبن‌عبدالله (ص)، سَلف صالح، صحابیان پیامبر، مسلمانان صدر اسلام، پدران و اجدادمان و از قرآن آموخته‌ایم که زندگی خوردن و آشامیدن نیست. حیات در مرحلهٔ اول، کرامت و شرف است. حیات این است که انسان زندگی کنید؛ نه مانند حیوانی باشید که می‌خورد و می‌آشامد و می‌خوابد، درحالی‌که دیگران حرمت و کرامت و آزادی‌اش را به‌یغما می‌برند

یک جبهه وجود دارد و نامش هم آمریکا و اسرائیل است. پس خطاب به آن جبهه می‌گوییم: مرگ بر آمریکا و خطاب به این یگانه‌قاتلان مردم نجف، کربلا، رفح و قائم می‌گوییم: مرگ بر اسرائیل.‬

به اهل‌سنت می‌گوید بیایید برای مقابله با خطر شیعه هم‌پیمان شویم؛ اما پرسش ما این است: شما با اهل‌سنت چه کرده‌اید؟ از پیش از ۱۹۴۸ تا امروز چه کرده‌اید؟ همهٔ جنایت‌هایی که در فلسطین اشغالی صورت گرفت و آنان که از سرزمین‌هایشان کوچانده شدند و املاک و زمین‌هایشان در فلسطین اشغالی مصادره شد، شیعه بودند یا سُنی؟

هیچ سرمای کُشنده، برف، باران، خورشید سوزان، آب و هوا، تشنگی و گرسنگی نباید میان ما و حسینمان جدایی بیندازد

با عتبات مقدس، همهٔ مقدسات، مراجع عظام، همهٔ علما، مظلومان و مقاومان، ملت‌هایمان، امتمان، دینمان، قرآنمان و پیش از همهٔ این‌ها، با پیامبرمان پیمان می‌بندیم