بریده‌هایی از کتاب کاندیدای ریاست جمهوری

من باید باز هم اعتراف دیگری بکنم. راستش من از آدم‌های فقیر هیچ خوشم نمی‌آید. من به این موضوع اعتقاد دارم که آدم‌های بی‌چیز، باتوجه به وضعیت کنونی‌شان، موجودات بی‌مصرفی هستند. این جور آدم‌ها، به‌صورت قطعه قطعه‌شده و کنسرو شده، شاید به درد چاق‌شدن بومی‌های آدم‌خوار جزایر دورافتاده بخورند. در این صورت، می‌توانند تجارت خارجی ما را با این مناطق رونق ببخشند. در اولین جلسه، من قانونی را در همین باره پیشنهاد خواهم کرد. شعار محوری من این خواهد بود: «کارگران فقیر را خشک کنید و از آن‌ها کالباس بسازید!»

من از ته دل آرزو می‌کردم که کسانی باشند که بتوانند سرزمین مادری مرا را نجات دهند، اما ترجیح می‌دادم که این «کسان» آدم‌های دیگری باشند نه من.

من از ته دل آرزو می‌کردم که کسانی باشند که بتوانند سرزمین مادری مرا را نجات دهند، اما ترجیح می‌دادم که این «کسان» آدم‌های دیگری باشند نه من.

من به همه‌ی اعمال بد خود اعتراف خواهم کرد و اگر یکی از نمایندگان مجلس بخواهد در زندگی خصوصی من سرک بکشد تا شاید رازی را کشف کند یا جرمی قریب‌الوقوع را بو بکشد، خوب اجازه می‌دهم هر چقدر دلش می‌خواهد وقت خودش را تلف بکند.

راستش من از آدم‌های فقیر هیچ خوشم نمی‌آید. من به این موضوع اعتقاد دارم که آدم‌های بی‌چیز، باتوجه به وضعیت کنونی‌شان، موجودات بی‌مصرفی هستند. این جور آدم‌ها، به‌صورت قطعه قطعه‌شده و کنسرو شده، شاید به درد چاق‌شدن بومی‌های آدم‌خوار جزایر دورافتاده بخورند. در این صورت، می‌توانند تجارت خارجی ما را با این مناطق رونق ببخشند. در اولین جلسه، من قانونی را در همین باره پیشنهاد خواهم کرد. شعار محوری من این خواهد بود: «کارگران فقیر را خشک کنید و از آن‌ها کالباس بسازید!»