بریده‌هایی از کتاب درمان شوپنهاور

برترین خرد آن است که لذت بردن از زمان اکنون را والاترین هدف زندگی قرار دهیم، زیرا این تنها واقعیتی است که وجود دارد و مابقی چیزی نیست جز بازی‌های فکر

هم‌سُرایی دربارهٔ بدبختی، حس رقت و انزجار در من ایجاد می‌کنه

شور به فروید قول داد هر وقت زمانش برسد، برای مرگ به فروید کمک کند و وقتی سرانجام فروید گفت درد چنان شدید است که ادامه دادن معنا ندارد، شور نشان داد قولش قول است و یک دوز کشندهٔ مرفین به او تزریق کرد. به این می‌گویند دکتر. این روزها کجا می‌شود یک دکتر شور پیدا کرد؟

سرور و شادمانی جوانی ما بخشی به این دلیل است که در حال بالا رفتن از تپهٔ زندگی هستیم و مرگ را که در آن سوی کوهپایه جا خوش کرده، نمی‌بینیم.

انگار من در هیچ کجای دنیا در خانه و کاشانهٔ خودم نیستم.

بسه. دلسوزی برای خودت بسه.

بنیان‌های استوار جهان‌بینی ما و درنتیجه ژرف یا سطحی بودنش در سال‌های کودکی شکل می‌گیرد. چنین دیدگاهی بعدها پیچیده‌تر، مفصل‌تر و کامل‌تر می‌شود ولی بنیانش تغییر نمی‌کند.

هر نفسی که فرومی‌بریم، مرگی را که مدام به ما دست‌اندازی می‌کند، پس می‌زند... درنهایت این مرگ است که باید پیروز شود زیرا از هنگام تولد، بخشی از سرنوشت ما شده و فقط مدت کوتاهی پیش از بلعیدن طعمه‌اش، با آن بازی می‌کند. بااین‌همه، ما تا آنجا که ممکن است، با علاقهٔ فراوان و دلواپسی زیاد به زندگی ادامه می‌دهیم، همان‌جور که تا آنجا که ممکن است طولانی‌تر در یک حباب صابون می‌دمیم تا بزرگ‌تر شود، گرچه با قطعیتی تمام می‌دانیم که خواهد ترکید.

«هر بار که با آدم‌ها بیرون می‌روم، در بازگشت، کمتر انسانم.»

ساعت سه صبح همه‌چیز آدمو ناراحت می‌کنه.

"برای آنکه بیاموزی خوب زندگی کنی، باید خوب مردن را بیاموزی"

«همهٔ روابط شخصی را همچون راز خود بدانید و کاملاً با دیگران ـ حتی دوستان صمیمی ـ بیگانه بمانید. با تغییر شرایط، بی‌ضررترین مسائلی که دربارهٔ ما بدانند، ممکن است نقطه‌ضعفمان به شمار آید.»

فردی با استعدادهای والا و نادر ذهنی که به حرفه‌ای صرفاً مفید گمارده شود، مانند یک ظرف باارزش تزیین‌شده با زیباترین نقش‌هاست که به‌جای دیگ آشپزخانه استفاده شود.

«افلاطون به این نتیجه رسیده که عشق در درون کسی است که عاشقه، نه در درون کسی که مورد عشقه.»

فیلیپ گفت: «یکی از فرمول‌های شوپنهاور که خیلی به من کمک کرد، این ایده بود که شادی نسبی از سه منبع سرچشمه می‌گیره: آنچه هستی، آنچه داری و آنچه در چشم مردم جلوه می‌کنی. اون اصرار داره که ما باید فقط بر اولی تمرکز کنیم و بر دومی و سومی ـ بر داشته‌ها و بر وجهه‌مان ـ سرمایه‌گذاری نکنیم چون کنترلی بر اون دوتا نداریم؛ چون از ما گرفته می‌شن ـ درست مثل پیری گریزناپذیر که داره زیبایی تو رو ازت می‌گیره. در واقع، شوپنهاور گفته "داشتن" معکوس می‌شه: آنچه داریم، اغلب صاحبمان می‌شود.»

مرگ ناممکن شدن هر امکان دیگه است.

زندگی شاد ممکن نیست؛ بهتر آنکه فرد به حیاتی قهرمانانه دست یابد.

«بخشیدن گناه یک نفر برای خطایی که در حق دیگری مرتکب شده، یه چیزه و بخشیدنش وقتی خودت قربانیش باشی، یه چیز دیگه... کاملاً یه چیز دیگه‌ست.»

«چیزی را که دشمنتان نباید بداند به دوستتان نگویید.» - «همهٔ روابط شخصی را همچون راز خود بدانید و کاملاً با دیگران ـ حتی دوستان صمیمی ـ بیگانه بمانید. با تغییر شرایط، بی‌ضررترین مسائلی که دربارهٔ ما بدانند، ممکن است نقطه‌ضعفمان به شمار آید.»

شادی نسبی از سه منبع سرچشمه می‌گیره: آنچه هستی، آنچه داری و آنچه در چشم مردم جلوه می‌کنی. اون اصرار داره که ما باید فقط بر اولی تمرکز کنیم و بر دومی و سومی ـ بر داشته‌ها و بر وجهه‌مان ـ سرمایه‌گذاری نکنیم چون کنترلی بر اون دوتا نداریم