بریده‌هایی از کتاب اقلیت

ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺯیﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﺗﻠﺨﻲ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﻋﺸﻖ ﺁﻛﻨﺪﻩﺳﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺧﻮﺷﻲ ﮔﺮﺩﺵ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﺑﺲ ﻛﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺍﮔﺮ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻢ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ: ‬‬ ﻗﻄﺮﻩﺍی ﻗﺼﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺭﻳﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺯیﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﺭﻭﺯی ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﺳﻨﮕﻢ ﻣﻲﺯﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﺭﺷﻚ‬‬ ﻧﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﻚ ﺭﻭی ﺳﻨﮓ ﻣﻲﺧﻮﺍﻧﻨﺪ‬‬

ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺳﺮ ﺑﺮﺳﺪ‬‬ ﺩﻋﺎی ﺍﻳﻦﻫﻤﻪ ﭼﺸﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻛﺎﻓﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﻣﻦ ﺗﻔﺮﺟﮕﺎﻩ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥﺧﺎﻃﺮﻡ‬‬

ﻳﻚ ﻧﻨﮓ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ﻧﻨﮓ ﺩﻳﮕﺮی ﺭﺍ! ‬‬

ﺭﺍﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﮔﻨﺞ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﺰ ﺭﻧﺞ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﻣﻦ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻛﺸﺘﮕﺎﻧﻢ! ﻛﺸﻮﺭﻡ ﺧﺎﻟﻲﺳﺖ‬‬

ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻴﺎﺯﺭﺩﻩﺳﺖ‬‬ ﺩﻟﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻳﻴﻨﻪﻫﺎی ﺍﻓﺴﺮﺩﻩﺳﺖ‬‬

ﺩﺭ ﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﺬﺍﺭﻡ‬‬ ﺍﺯ ﻋﻘﻞ ﺑﻪ ﺍﻭﻫﺎﻡ‬‬

» ﭘﺎﻳﻴﺰ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ! «ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺷﺎﻋﺮی ﮔﻔﺖ‬‬ ﺑﺎﺩی ﻭﺯﻳﺪ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﭼﻴﺪ‬‬

ﻋﻘﻞ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺳﺮ ﻃﺮﺡ ﻣﻌﻤﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬ ﺑﺎﺯی ﻋﺸﻖ ﻣﮕﺮ ﺷﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻣﺎ ﺩﺍﺭﺩ؟ ‬‬ ﺑﺎ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮی ﺩﺷﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻻﻟﻪ ﺷﻜﻔﺖ‬‬ ﺳﺮ ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦﻫﻤﻪ ﺭﺳﻮﺍ ﺩﺍﺭﺩ‬‬ ﺩﺭ ﺧﻴﺎﻝ ﺁﻣﺪی ﻭ ﺁﻳﻨﺔ ﻗﻠﺐ ﺷﻜﺴﺖ‬‬ ﺁﻳﻨﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬ ﺑﺲ ﻛﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﻢ ﺍﮔﺮ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻢ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ: ‬‬ ﻗﻄﺮﻩﺍی ﻗﺼﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺭﻳﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬ ﺗﻠﺨﻲ ﻋﻤﺮ ﺑﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﻋﺸﻖ ﺁﻛﻨﺪﻩﺳﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺧﻮﺷﻲ ﮔﺮﺩﺵ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬ ﻋﺸﻖ ﺭﺍﺯیﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ‬‬ ﭼﻪ ﺳﺨﻦﻫﺎ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺍﺭﺩ‬‬

ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﺍﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪﻡ، ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺣﺎﺩﺛﻪﺍی‬‬ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻣﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﺳﺎﻗﻲ! ﻫﻤﻪ ﺑﺨﺸﻮﺩﺓ ﻳﻚ ﮔﻮﺷﺔ ﭼﺸﻤﻴﻢ! ‬‬ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻲ ﭼﻪ ﺣﺴﺎﺑﻲ ﭼﻪ ﻛﺘﺎﺑﻲ؟!‬‬

ﺑﺎﺩ ﻣﺸﺘﻲ ﻭﺭﻕ ﺍﺯ ﺩﻓﺘﺮ ﻋﻤﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩﺳﺖ‬‬ ﻋﺸﻖ، ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺍﺳﺖ! ‬‬

ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪﻏﻴﺮﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ‬‬ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲﻣﻴﺮﻡ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻢ‬‬

ﺍی ﭘﻠﻨﮓ ﺍﺯ ﻛﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ‬‬ ﺍﺯ ﻛﻤﻴﻦ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﺰﻥ، ﺍﻣﺸﺐ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻧﻴﺴﺖ‬‬

ﻫﺮ ﺭﮒ ﻣﻦ ﺭﺩ ﻳﻚ ﺗﺮﻙ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺗﻦ‬‬ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﻚ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﺳﺖ ﺳﻔﺎﻟﻢ‬‬ ﻫﺮﻛﻪ ﺟﮕﺮﮔﻮﺷﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺧﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﮕﺮ ﺷﺪ‬‬ ﺩﺭ ﺟﮕﺮﻡ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ! ﺍﺯ ﻛﻪ ﺑﻨﺎﻟﻢ؟!‬‬