بریده‌هایی از کتاب داستان من

وقتی دیدم این رؤیا تنها رؤیایی است که از آن همه خیالاتم به حقیقت پیوسته، غمگین شدم.

به نظرم این صدا، صدای واقعی هالیوود است: "بالا! بالا! بالاتر!"

برای این‌که سخت به خیالات فرو بروی احتیاجی نیست که چیزی بلد باشی.

پرسید: «دوست داری با کدوم مورد ازدواج کنی؟ با پسر فقیری که عاشقش هستی یا مرد ثروتمندی که دوستش داری؟» گفتم: «پسر فقیری که عاشقش باشم.» آقای اشنک گفت: «ازت ناامید شدم. فکر می‌کردم دختر زرنگی باشی.»

تا آن‌جایی که فهمیدم دوستی زن‌ها با یکدیگر بر اساس یک مشت دروغ و صحبت‌های قشنگ بی‌معنی است. آدم فکر می‌کند که آن‌ها یک مشت گرگ هستند که می‌خواهند با چاپلوسی همدیگر را فریب دهند و وقتی هم که با هم هستند، با هم طنازی کنند و این‌طرف و آن‌طرف بروند.

زن‌هایی را در مهمانی‌ها دیده بودم که آن‌قدری لباس می‌پوشیدند که دستگیر نشوند، بعد شایعاتی در مورد خودم می‌شنیدم که در مهمانی‌های لختی شرکت کرده‌ام و چقدر زن مبتذلی هستم. این آن‌ها بودند که سر و تن و ستون فقرات و ساق‌های خود را هر‌چه بیش‌تر بیرون می‌انداختند و آن‌وقت من "مبتذل" بودم!

وقتی کارت را به نحو احسن انجام بدی، بهترین مردم هم برایت کار می‌کنند.

یک مرد نمی‌تواند زنی را دوست داشته باشد که فکر می‌کند نصفه‌نیمه است

وقتی زیر باران از مدرسه به خانه بر‌می‌گشتم و ناراحت بودم، تظاهر می‌کردم پدرم منتظرم است و دارد غرولند می‌کند که چرا بارانی‌ام را نپوشیده‌ام. هیچ‌وقت بارانی نداشتم. همین‌طور جایی به اسم خانه که آن‌جا بروم.

این‌طوری برایم جا افتاده بود که همیشه همه به من می‌گویند کاری که دوست دارم را انجام ندهم.

حالا در مورد بچه نظر دیگری داشتم. یکی از چیزهایی بود که به آن فکر می‌کردم. او هرگز یک نورما جین نمی‌شد. می‌دانستم چطور بدون دروغ بزرگش کنم. هیچ‌کس در مورد هیچ‌چیز به او دروغ نمی‌گفت و من خودم به همه‌ی سؤال‌هایش پاسخ می‌دادم. اگر جواب سؤال‌هایش را بلد نبودم، به دانش‌نامه مراجعه می‌کردم. جوابش را پیدا می‌کردم. هر‌چه می‌خواست را به او می‌گفتم: در مورد عشق، روابط زناشویی و در مورد همه‌چیز! اما عمدتاً همه‌چیز بدون دروغ! هیچ دروغی نمی‌گفتم نه در مورد بابا نوئل، نه در مورد این‌که دنیا پر است از آدم‌های نجیب و قابل احترام که همگی عاشق کمک‌کردن به هم هستند و با هم خوب هستند. به او می‌گفتم که بله خوبی و معرفت در جهان هست، اما اندازه‌ی الماس و یاقوت!

به فکر آن‌ها اهمیتی نمی‌دادم. ترجیح می‌دادم که هزار زن به من حسودی کنند تا این‌که من به یکی از آن‌ها حسودی کنم.

مردم همیشه طوری به من نگاه می‌کردند که انگار آینه‌ای رو‌به‌روی‌شان بودم. آن‌ها مرا نمی‌دیدند، بلکه افکار هرزه‌ی خودشان را در من می‌دیدند. بعد نقابِ بیگناهی به چهره می‌زدند و مرا هرزه می‌خواندند!

عاشق واقعی آن مردی است که بتواند فقط با دست‌کشیدن روی سرت یا لبخند‌زدن به چشم‌هایت یا حتا با خیره‌شدن به فضا، سر‌تاپای تو را بلرزاند.

در هالیوود عفت و پاکدامنی یک دختر کم‌تر از موهای سرش اهمیت دارد. این‌جا آدم را با قیافه‌اش قضاوت می‌کنند، نه با آن‌چه که واقعاً هست. هالیوود جایی است که برای یک بوسه هزاران دلار به آدم می‌دهند، اما روحت پنجاه سنت می‌ارزد. این‌را می‌دانم، چون من اولین پیشنهاد تقریباً خوبم را که تقریباً پنجاه سنت می‌ارزید رد کردم.

با دیدن آن‌ها آدم زیاد چیز یاد می‌گیرد. یاد می‌گیری که زنانِ بسیار شیک و آراسته، همسرِ مردانِ ساده‌ای هستند و مردانِ خوش‌تیپ و آراسته، زنانِ ساده‌ای دارند.

همسایه‌ی بغلی‌مان یک سگ شکاری داشت که خیلی دوستش داشتم و وقتی به خانه برگشتم منتظرم بود. سگ که من را دید شروع کرد به پارس‌کردن، چون از برگشتنم خوشحال شده بود. اما صاحبش دورش کرد و داد زد که خفه شود. مرد یک بیل در دستش بود که آن‌را تاب داد و خورد به پشت سگ و سگ نفله شد

مردم همیشه طوری به من نگاه می‌کردند که انگار آینه‌ای رو‌به‌روی‌شان بودم. آن‌ها مرا نمی‌دیدند، بلکه افکار هرزه‌ی خودشان را در من می‌دیدند. بعد نقابِ بیگناهی به چهره می‌زدند و مرا هرزه می‌خواندند!

مردها و زن‌های مهمانی نه تنها لباس‌های‌شان عین هم است، بلکه مغزهای‌شان هم عین هم است و همه از یکدیگر انتظار دارند که حرفی غیر از مهمانی و لوازمات آن نزنند.

بیش‌تر آن‌ها میزان اهمیت شما را در زندگی‌شان با میزان آسیبی که به آن‌ها می‌زنید می‌سنجند، نه با این‌که شما چقدر می‌توانید آن‌ها را خوشبخت کنید.