بریده‌هایی از کتاب نبرد من

زیرا مردم بیش‌تر آمادگی پذیرش نمایش و تصویر را دارند و آن را بر خواندن مطالب توصیفی ترجیح می‌دهند. قاطعانه می‌گویم برای عامۀ مردم فهمیدن نمایش تصویری از خواندن و درک یک نوشته به‌مراتب آسان‌تر است و درک مطالب گفتاری در مدت‌زمان کوتاه‌تری اتفاق می‌افتد.

در بیان اندیشه‌ها و دیدگاه‌های شخصی خود محتاط بودم و بنابراین همیشه از مشاجرات تکراری خودداری می‌کردم

به بیوه‌ها و یتیمان از طرف دولت کمک‌های سخاوتمندانه به‌عمل خواهد آمد.

اگر زوجی که از سلامت برخوردار نیستند به یتیمی عشق و محبت نشان دهند و به‌جای این‌که به کودکی بیمار که برای همه عذاب‌آور و ناخوشایند خواهد بود زندگی دهند، پدر و مادر آن یتیم شوند، موجب خشنودی خداوند خواهند بود.

هرگز نباید تأثیر سخنان یک سیاست‌مدار برای مردمش را بر‌اساس تأثیری که بر ذهن یک استاد دانشگاه می‌گذارد؛ قضاوت نمود، بلکه باید تأثیر آن را بر توده‌ها بازبینی کرد و این تنها معیار برای سخنرانی یک نابغه است.

استحکامات و دژهای نظامی، دولت را حفظ نخواهد کرد، بلکه دیوار زنده مردان و زنانی که سرشار از عشق به کشورشان و آکنده از روح اشتیاق به میهن‌پرستی ملی هستند، دولت را نجات خواهد داد.

در تعلیم ارتش قدیمی ما این اصل رایج بود که هر نظمی همیشه بهتر از بی‌نظمی است. همین نگرش این‌گونه در مورد جوانان ما باید به کار رود که هر پاسخی بهتر از بی‌پاسخی است. ترس از پاسخ‌دادن به‌خاطر ترس از اشتباه، باید از پاسخ خطا تحقیرآمیزتر تلقی شود. جوانان ما باید بر‌اساس این اصول ساده و ابتدایی برای شجاع‌بودن تعلیم ببینند.

اولین پیش‌شرطی که دولت باید قبل از این‌که حق اخلاقی را برای مبارزه با تمام این رذایل برای خود تعیین کند، این است که باید به نسل جوان امکاناتی برای ازدواج زود هنگام بدهد. ازدواج‌هایی که به تأخیر می‌افتد نفی طریقتی است که از هر زاویه‌ی به آن بنگریم مایۀ ننگ بشریت است. فحشا مایۀ رسوایی بشریت است و به‌آسانی با شیوه‌های خیرخواهانه یا دیدگاه‌های علمی و نظری از بین نمی‌رود. محدود‌کردن آن و نابودی نهایی مستلزم رفع کل زنجیرۀ عوامل است. اولین طریق درمان باید همیشه مبتنی بر فراهم‌آوردن شرایط ازدواج ِبه‌هنگام خصوصاً برای مردان جوان است، زیرا در هر حال زنان در این مسئله منفعل هستند.

تعقیب و پیگیری ایده‌آل‌هایی که همیشه برای آینده ارزشمند و مهم خواهند بود، به‌طور کلی کاری چندان پر منفعت نیست و فردی که چنین مسیری را دنبال می‌کند به‌سختی توسط توده مردم فهمیده می‌شود، توده‌ای که برای آن‌ها نان و شیر به‌نسبت برنامه‌های دوراندیشانه، از ارزش سیاسی بیش‌تری برخوردار است؛ برنامه‌هایی که بعدها آن را می‌شناسند و تنها آیندگان منافع آن را برداشت می‌کنند.

در دنیای تجارت وضع از این هم بدتر بود. در این‌جا یهودیان در‌واقع عناصری <ضروری> بودند. مانند زالوها، به‌آهستگی خون را از منافذ بدن ملت می‌مکیدند. با توسل به تأسیس شرکت‌های جنگی جدید، ابزاری کشف شده بود که با آن کل تجارت ملی آن‌قدر سرکوب می‌شد که هیچ‌کس نمی‌توانست آزادانه به کسب و کار بپردازد. توجه ویژه‌ای به ضرورت تمرکزگرایی آزاد می‌شد. بنابراین در آغاز سال ۱۹۱۶ ـ ۱۹۱۷ عملاً کل تولید تحت کنترل سرمایه‌داری یهود درآمد.

انسان برای یک آرمان شهید می‌شود، اما برای تجارت هرگز. موهبت شگفت‌آور روان‌شناسی ملی، که انگلیسی‌ها دارند، هرگز به شیوه‌ای بهتر از این‌که در جنگ جهانی حضور داشتند، نشان داده نمی‌شد. ما برای <غذا> می‌جنگیدیم؛ اما انگلیسی‌ها اعلام کردند برای <آزادی> می‌جنگند، و نه فقط آزادی خودشان که برای آزادی ملت‌های کوچک نیز

جنبشی که اهداف بزرگی برای به‌دست آوردن دارد، باید با دقت در برابر خطر از دست‌دادن ارتباط با توده‌های مردم خود را حفظ کند.

شناخت عمیق یهودیان طی قرون متمادی، سبب شده است تا در دوران فلاکت و محنت، مردم حضور آن‌ها را در میان خود به‌عنوان خطری عمومی که تنها با طاعون قابل مقایسه است، بدانند. >

فحشا مایۀ رسوایی بشریت است و به‌آسانی با شیوه‌های خیرخواهانه یا دیدگاه‌های علمی و نظری از بین نمی‌رود. محدود‌کردن آن و نابودی نهایی مستلزم رفع کل زنجیرۀ عوامل است. اولین طریق درمان باید همیشه مبتنی بر فراهم‌آوردن شرایط ازدواج ِبه‌هنگام خصوصاً برای مردان جوان است، زیرا در هر حال زنان در این مسئله منفعل هستند.

تعقیب و پیگیری ایده‌آل‌هایی که همیشه برای آینده ارزشمند و مهم خواهند بود، به‌طور کلی کاری چندان پر منفعت نیست و فردی که چنین مسیری را دنبال می‌کند به‌سختی توسط توده مردم فهمیده می‌شود، توده‌ای که برای آن‌ها نان و شیر به‌نسبت برنامه‌های دوراندیشانه، از ارزش سیاسی بیش‌تری برخوردار است؛ برنامه‌هایی که بعدها آن را می‌شناسند و تنها آیندگان منافع آن را برداشت می‌کنند.

فصل اول: در خانۀ پدری این دست سرنوشت بود که <برانائو ـ اَم ـ این> را محل تولد من قرار داد. اکنون برایم خوش‌یمن است. چرا که این شهر کوچک دقیقاً در مرز میان دو کشوری واقع شده که اتحاد میان آن‌ها، حداقل برای ما نسل جوان، امری ا‌ست که باید جان خود را فدای آن کنیم و در طلبش از هر‌گونه ابزار ممکنی بهره گیریم. آلمان و اتریش باید دوباره به یک میهن آلمانی عظیم تبدیل گردند، اما لزوماً نیازی نیست در زمینه‌های مختلف اقتصادی یکی شوند. حتی اگر اتحاد، مسئله‌ای در حد یکپارچگی اقتصادی باشد و یا حتی اگر از منظر اقتصادی نامطلوب باشد باید رخ دهد. مردمی که از یک خون و نژاد هستند باید تحت حکومت یک رایش باشند.

اما خیلی زود با دیدن صحنۀ نفرت‌انگیزی در مقابل چشمانم، خشمگین و عصبانی شدم. چند‌صد نماینده در مجلس بودند تا دربارۀ مسائل بسیار مهم اقتصادی بحث کنند و هر نماینده حق داشت عقیدۀ خود را اظهار کند.

جنبش بزرگی که روی این زمین به جایی رسیده، رشد و پیشرفت خود را مدیون سخنرانان بزرگ است، نه نویسندگان بزرگ.

اما هر‌چه موانع افزایش می‌یافت، ارادۀ من نیز قوی‌تر می‌شد و سرانجام اراده بر همۀ موانع غلبه کرد.

آیا مسئولیت و کاری مشکوک، نوعی شرارت و پستی، به‌ویژه در حیات فرهنگی وجود داشت که در آن حداقل یک یهودی حضور نداشته باشد؟