بریده‌هایی از کتاب نبرد من

آیا مسئولیت و کاری مشکوک، نوعی شرارت و پستی، به‌ویژه در حیات فرهنگی وجود داشت که در آن حداقل یک یهودی حضور نداشته باشد؟ هرکس با فرو‌بردن دقیق چاقوی جراحی به چنین دملی، مانند کرم در یک بدن در حال فساد، فوراً وجود یهودی حقیر را که اغلب از تابش نوری ناگهانی خیره می‌شود، کشف می‌کند. > <و بدین‌سان امروز معتقدم رفتار و سلوک من مطابق با ارادۀ خالق قادر متعال است. با ایستادگی و مقاومت در برابر یهود، من از دستاورد پروردگار خویش پاسداری می‌کنم. >

به‌طور کل، خوانندگان مطبوعات را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: اول، افرادی که هر آنچه را می‌خوانند باور می‌کنند. دوم، افرادی که هر آنچه را می‌خوانند باور نمی‌کنند. سوم، افرادی که موشکافانه آنچه را می‌خوانند بررسی می‌کنند و طبق معیارهای عقلی آن قضاوت می‌کنند. از نظر تعداد، گروه اول به‌مراتب قوی‌ترین است و از توده‌های وسیع مردم تشکیل می‌شود. از لحاظ عقلی، این گروه بخش ساده‌لوح ملت را شامل می‌شود.

بشر با مخالفت با قوانین طبیعت مسیر ویرانی خود را هموار می‌کند. >

کسانی که هیچ درکی از جهان سیاسی اطراف خود ندارند، حق انتقاد یا شکایت ندارند.

ازدواج به خودی خود یک هدف نیست اما باید به هدفی عالی‌تر کمک کند، هدف افزایش و بقای گونه‌های بشری و نژاد است. این تنها معنا و هدف آن است. آنگاه واضح است که رسم ازدواج باید بر اساس شیوه‌ای بررسی و قضاوت شود که در آن کارکرد اختصاصی خود را داشته باشد. بنابراین ازدواج ِبه‌هنگام باید یک قانون شود، زیرا در نتیجه زوج جوان هنوز آن نیروی اولیه که سرچشمۀ اصلی نسل‌های آیندۀ سالم با قدرت مقاومت بی‌نقص است را دارد. البته ازدواج‌های به‌هنگام به یک قانون تبدیل نمی‌شود مگر این‌که کل زنجیرۀ تدابیر اجتماعی در ابتدا اتخاذ شود، تدابیری که بدون آن‌ها حتی نمی‌توان به ازدواج فکر کرد.

افرادی که حقیقت این گفته را درک نمی‌کنند، یا نمی‌خواهند آن را باور کنند، هرگز قادر نخواهند بود به پیروزی حقیقت کمکی کنند.

آن روز که فریاد برده‌های آزاد‌شده از این دخمه‌های بدبختی برمی‌خیزد تا به رفقای از همه جا بی‌خبرشان هجوم آورند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ گویی جهان برای این احتمال هیچ فکری نکرده است. آن‌ها اجازه می‌دهند چنین چیزهایی بدون احتیاط و حتی بدون تردید، به دلیل فقدان درک غریزی، ادامه یابد و دیر یا زود سرنوشت انتقام خود را می‌گیرد، مگر این‌که به موقع این مسائل برطرف شود. اکنون عمیقاً از مشیت الهی سپاسگزارم که مرا به چنین مکتبی فرستاد. در این‌ مورد نتوانستم از مسائلی که مرا می‌آزرد، بهره نگیرم. این مکتب خیلی زود درسی پر‌محتوا به من آموخت.

شکرگزارم که به دنیای فقر و بدبختی افتادم تا بتوانم مردمی را بشناسم که بعدها برای‌شان جنگیدم.

در بیان اندیشه‌ها و دیدگاه‌های شخصی خود محتاط بودم و بنابراین همیشه از مشاجرات تکراری خودداری می‌کردم

به بیوه‌ها و یتیمان از طرف دولت کمک‌های سخاوتمندانه به‌عمل خواهد آمد.