بریده‌هایی از کتاب نبرد من

اگر دولتی از قدرتی که در اختیار دارد به‌عنوان ابزار سرکوب بهره گیرد، بدیهی است به رنج ملت می‌انجامد و نتیجۀ آن شورش است که نه‌تنها یک حق است، بلکه وظیفۀ تک‌تک افراد هم‌میهن است.

زمانی‌که صهیونیست‌ها تلاش می‌کنند تمام جهان باور کند با ایجاد کشوری یهودی در فلسطین هدف ملی جدید یهودیان تأمین خواهد شد، یهودیان از این رهگذر ابزاری دیگر برای فریب مسیحیان ساده‌لوح به‌کار می‌گیرند، آن‌ها کوچک‌ترین نیتی برای ساختن کشوری در فلسطین ندارند که در آن‌جا زندگی کنند. آنچه آن‌ها واقعاً در نظر دارند ایجاد سازمان مرکزی برای کلاهبرداری و حقه‌بازی بین‌المللی است. به‌عنوان کشوری مستقل، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را کنترل کند. بنابراین این کشور می‌تواند به‌عنوان مأمنی برای کلاهبردارانی باشد که شناخته شده‌اند و در عین حال مدرسه‌ای عالی برای آموزش کلاهبرداران دیگر است.

افرادی را می‌شناسم که ساعت‌های متمادی مطالعه می‌کنند، کتاب پشت کتاب، از این صفحه به آن صفحه، اما با‌این‌همه نمی‌توانم آن‌ها را <اهل کتاب> بنامم. البته آن‌ها دانستنی‌های بسیاری دارند، اما به نظر می‌آید مغزشان توانایی تنظیم و دسته‌بندی مطالب ذخیره‌شده را ندارد. آن‌ها توانایی تمایز قایل‌شدن بین مطالب مفید و غیرمفید را ندارند؛ بنابراین ممکن است مطالب بی‌فایده را در ذهن خود انباشته کنند و چه‌بسا حین مطالعه از مطالب مفید بگذرند

هیچ‌گاه از کسی پرسیده نمی‌شود چه کاری می‌تواند انجام دهد بلکه از او می‌پرسند چه چیزی آموخته است. <تحصیل‌کرده>ها هر فرد احمقی را که با شماری از مدارک آکادمیک مجهز شده باشد بالاتر از تواناترین دوستان جوانی می‌دانند که این مدارک گران‌بها را ندارند

در زمان تحقیر شدید سرزمین پدری‌مان، یوهانس پالم کتاب‌فروش که ناسیونالیستی سازش‌ناپذیر و دشمن فرانسه بود، به‌سبب بد‌اقبالی در عشق حقیقی به آلمان در این شهر کشته شد. وی سرسختانه از افشای نام همدستانش و یا رؤسایی که مسئول درجۀ اول این امر بودند، خودداری کرد. دقیقاً همین اتفاق برای لئو شلاگتر رخ داد. وی همچون یوهانس، توسط یک عامل حکومتی به فرانسه به‌عنوان عنصر نامطلوب معرفی شد. این عامل حکومتی همان رئیس پلیس آگزبرگ بود که در این جریان، بدنامی و رسوایی را از آن خود کرد و سرمشقی شد که بعدها مقامات نئو ـ ژرمن رایش در حکومت آقای سورینگ از آن تقلید کردند.

از زمان‌های بسیار قدیم، یهودیان بهتر از هر‌کسی می‌دانستند چگونه می‌توان از دروغ و تهمت سوء استفاده کرد. آیا این‌گونه نیست که وجود آن‌ها از یک دروغ بزرگ پدیدار شده است، یعنی این‌که آن‌ها یک جامعۀ مذهبی هستند، در‌حالی‌که در حقیقت یک قومند؟ و چه قومی! یکی از بزرگ‌ترین متفکران بشریت جمله‌ای کامل و دقیق درباره یهودیان گفته است. شوپنهاور یهودیان را این‌گونه می‌نامد: «استاد اعظم دروغ‌گویی»

هنر از زیر کار در‌رفتن به‌عنوان نشانه‌ای از ذکاوت تلقی می‌شد و ایثار برای وظیفه، نشانۀ ضعف یا تحجر بود.

وسعت یک سرزمین ملی عامل تعیین‌کنندۀ امنیت خارجی ملت است. هر‌چه سرزمین یک ملت وسیع‌تر باشد، نیروهای دفاعی آن ملت قوی‌تر خواهد بود. اقدامات نظامی بر ضد مردمی که در سرزمینی محدود ساکن هستند، نسبت به کشوری که قلمرو وسیعی دارد سریع‌تر، آسان‌تر، کامل‌تر و مؤثرتر صورت می‌پذیرد.

مردم آلمان تا زمانی‌که همۀ کودکان خود را در قلمرو مرزهایی واحد و در یک کشور جمع نکرده‌اند، حق پرداختن به سیاست‌های استعماری را ندارند. هنگامی‌که حکومت و قلمرو رایش تمام مردم آلمانی‌تبار را در‌بر‌گیرد و بداند قادر به تأمین معاش و زندگی مردم نیست، تنها آن زمان است که نیاز مردم به استفاده از سرزمینی بیگانه اخلاقاً این حق را به ما می‌دهد. در این زمان خیش و گاو‌آهن جای شمشیر می‌جنگد و اشک قربانیان جنگ، قوت روزانه نسل‌های آتی را تأمین خواهد کرد.

نبرد من نویسنده: آدولف هیتلر ترجمه: مهدی افشار بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه