بریده‌هایی از کتاب حضرت حجت (عج)

اگر برای فرج شخصی به اصلاح خود نپردازیم، بیم آن است که در ظهور آن حضرت از او فرار کنیم، چون راهی که می‌رویم، راه کسانی است که اَهَم و مهمی قائل نیستند.

هر کس باید به فکر خود باشد و راهی برای ارتباط با حضرت حجت (عج) و فرج شخصی خویش پیدا کند؛ خواه ظهور و فرج آن حضرت دور باشد، یا نزدیک.

هر کس باید به فکر خود باشد و راهی برای ارتباط با حضرت حجت (عج) و فرج شخصی خویش پیدا کند؛ خواه ظهور و فرج آن حضرت دور باشد، یا نزدیک.

می‌ترسم اگر وقتش (ظهور) بشود، فرار کنیم! این راه کسانی نیست که [رعایت] اهم و مهم را قائل هستند!

[فرمود]: «به دل‌سوختگان ما بگویید برای من دعا کنند».

عده‌ای از پاکان و نیکان با حضرت صاحب (عج) سؤال و جواب می‌کنند و حاجت می‌طلبند و جواب می‌گیرند و در مسجد جمکران، صدای آن حضرت را می‌شنوند.

از بعضی روایات استفاده شود که عمر حضرت حجت (عج) بعد از ظهور زیاد نیست، لذا بعضی که انتظارش را می‌کشند، از این جهت ناراحت‌اند؛ دیگر فکر نمی‌کنند که یک روزِ آن حضرت، سال‌ها می‌ارزد. به حسب ولع دوستانش، هزار سال هم کم است، ولی فکر نمی‌کنند که یک روز آن حضرت (عج) برای آن‌ها سال‌ها می‌ارزد!

هر کسی هر گرفتاری و مشکلی برایش پیش آید، در هر مکان و ناحیه‌ای که باشد، خودش از آن حضرت (عج) سؤال و جواب می‌کند. البته این بعد از ظهور است؛

بعد از ظهور: هر کسی در هر جا با او سخن می‌گوید خدا کند موفق شویم زمان ظهور حضرت (عج) را درک کنیم.

بعد از ظهور: حضرت (عج) قرآن را تعلیم می‌دهد

مخالفین حضرت غایب (عج) مشرکند؛

در وقت ظهور، برخی قلباً ایمان نمی‌آورند!

در زمان ظهور دولت حق و حضرت حجت (عج)، اوّل به حساب همین مدعیان عمل به قرآن می‌رسند؛ زیرا این‌ها از کفار معاندترند!

عمل به قرآن، یعنی این‌که از ظالم کناره‌گیری کنیم و ظالم را لعن کنیم و از او تبرّی بجوییم، ولی [عموماً] ما مسلمانان، یا خود ظالم هستیم، و یا با ظالم هم‌پیمانیم!

اگر به قرآن عمل می‌شد، آیا این‌همه بین مسلمانان جنگ و خون‌ریزی واقع می‌شد؟!

اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم؛

اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم؛ زیرا مردم، غالباً به‌جز عده معدود، خواهان و طالب نور هستند و آنان که به اسلام و قرآن نگرویده‌اند، قاصرند و نور به آن‌ها عرضه نشده است. این‌گونه افراد به اعمال ما و رفتار ما نگاه می‌کنند، که در ظاهر خوب، و در باطن بد است و زیر و روی آن با هم تفاوت دارد!

خداوند کام همه شیعیان را با فرج حضرت غایب (عج) شیرین کند!

این‌که گفته می‌شود که آن حضرت وقت ظهورش را نمی‌داند، درست نیست.

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که فرمود: «نَحْنُ صَبَرْنَا وَ شِیعَتُنَا أَصْبَرُ مِنَّا وَ ذَلِک أَنَا صَبَرْنَا عَلَی مَا نَعْلَمُ وَ هُمْ صَبَرُوا عَلَی مَا لایعْلَمُون» (ما صبر کردیم و شیعیان ما صبورتر از ما هستند؛ چراکه ما بر چیزی صبر کردیم که می‌دانیم و آن‌ها بر چیزی صبر کردند که نمی‌دانند).